‘ Dat komt vast door jullie close reading, dat die Hemingway-hond in Noorwegen terecht komt. Waar of niet?’
–  ‘ Helemaal. Volgens mijn lezing althans. Ik heb de jongelui gevraagd om hoofdstuk 11 van Nooit meer slapen (NMS) nauwkeurig te (her-)lezen – de meeste hadden NMS al een keer gelezen – en te filosoferen over de vraag waarom Alfred Issendorf (de protagonist van NMS) niet met de Amerikaanse Wilma tussen de lakens terecht komt, terwijl Wilma vertelt dat haar man Jack impotent is en het er een paar keer heel dichtbij in de buurt komt. Dat ze de koffer induiken dus. Omdat Hermans’ romans bij ieder druk een andere paginanummering hebben, verwijs ik naar het hoofdstuk.’
‘ Is Jack impotent? Waar maak je dat uit op?’
– ‘ Aha. Waarom is het Amerikaanse echtpaar juist in de periode van midzomer in Noorwegen? Dat lijkt een praktische reden te hebben: gratis veel licht, want de zon gaat in die periode niet onder.’
‘ Lijkt. Maar, wat heeft die hond daarmee te maken?’
–  ‘ Wacht even, eerst die niet-ondergaande-zon. Hemingway?’
‘ Eh, The Sun Also Rises? Komt daar niet een Jack in voor?’
–  ‘ Je bent warm, alleen is het geen Jack, maar een Jake. Jake Barnes, de verteller.’
‘ Juist. Je me souviens. En Jake is impotent door een oorlogsverwonding. En hij valt op mannen. ‘
–  ‘ Precies, en Jack van Wilma is impotent door de drank. Hemingway dronk ook als een vis. Ik lees je het voor. Wilma zegt tegen Alfred: “ Jack wou een beer schieten met pijl en boog! Ik zeg: Jack, je bent krankzinnig. Je bent precies Fred Flintstone, zeg ik. Uit die TV-tekenfïlm, die ken je toch? Ik zeg tegen Fred, Jack bedoel ik: Jij had in het Stenen Tijdperk geboren moeten worden. Met pijl en boog!” ‘
‘ Wacht even. Wilma noemt Jack hier Fred (Flintstone) en refereert daarmee aan het stenen tijdperk. Alfred gaat op expeditie naar Noorwegen om een meteoriet, een hemelsteen, te vinden in Finnmark … Stenen tijdperk, meteoriet, hemelsteen …  Alfred heeft de meteoriet nodig als bewijs voor de stelling van zijn proefschrift: dus academisch onderwijs en onderzoek. ‘’
–  ‘ Bravo! Kijk, de jeugd deze manier van lezen bijbrengen, kost veel tijd. Jij en ik hebben het vanzelfsprekend meegekregen door ons ouderwetse onderwijs, maar de jeugd van nu niet. Die lezen trouwens bijna niet meer uit zichzelf. Als wij bijvoorbeeld een Rutte zien en horen schmieren, zoals onlangs weer, over zijn anti-corona-maatregelen, dan “lezen” en recipiëren we zo’n tekst heel anders dan de meeste luistertoeschouwers, veronderstel ik tenminste, als ik bijvoorbeeld de kranten erover lees. Gecorrigeerd voor de obligate loftuitingen richting roverhoofdman Rutte, loftuitingen die ongetwijfeld vanwege de kranteneigenaren moeten worden gedebiteerd. Daarom verkeren we vaak in parallelle werkelijkheden en daarom is goed onderwijs zo krankzinnig cruciaal. Dat weet de Frans-Tunesische presidentskandidaat Mohammed Ben Abbes van de moslimbroederschap in Onderworpen, als geen ander. Ja, ik maak even een uitstapje naar Houellebecq. Het personage Alain Tanneur zegt: “De Moslimbroederschap is een bijzondere partij, weet u: veel van de gewone politieke thema’s doen er voor hen nauwelijks toe, en vooral, zij stellen de economie niet in het middelpunt van alles. Voor hen zijn demografie en onderwijs de hoofdpunten: de bevolkingsgroep die de beste vruchtbaarheidscijfers heeft en die zijn waarden weet door te geven trekt aan het langste eind. Dus het enige kapitale punt, het enige waarop ze absoluut hun zin willen krijgen, is de scholing van kinderen (p. 64).” Aan tafel bij Tanneur en zijn vrouw Marie-Françoise (François en Françoise!) denkt François: “Maar pas echt geniaal was de moslimleider geweest toen hij had begrepen dat de verkiezingen niet om economie zouden draaien, maar om waarden …. Links, verlamd door zijn eigen constitutieve antiracisme, had van meet af aan machteloos tegenover hem gestaan en hem niet eens durven noemen.” (p. 120,121 / ISBN: 978 90 295 3861 9)
Zo, dat was een uitstapje naar Michel Houellebecq. Denk in dit kader maar aan de steeds populairder wordende moslimscholen in Nederland. Goed. Terug naar NMS van W.F.Hermans.
Ik ga verder op dezelfde bladzijde waar Wilma tegen Alfred praat, in hoofdstuk 11: “Over bed gesproken. Ik ben eenenveertig en jou, mijn lieve jongen, schat ik op drieëntwintig en je bent geen Italiaan, after all, maar anders zou ik je voorstellen hem hier alleen te laten bij zijn middernachtszon en met mij naar beneden te gaan en samen met mij de eerste de beste lege hotelkamer binnen te huppelen die wij zouden kunnen vinden. Zij lacht. Nee, ook vroeger is zij niet bijzonder knap geweest, al heeft ze een mooi, slank lichaam. Had ze haar mond gehouden over die Italiaan, dan… (…………..) ….  ach, misschien doet het hem wel goed als hij veel naar de middernachtszon kijkt. Ik moet toegeven dat de zon te middernacht niet dikwijls voor hem heeft geschenen. Weet je wat ik bedoel? Maar ’t was z’n eigen schuld hoor, altijd veel te dorstig geweest. Boy, oh boy! “
‘ Nouhou, Wilma is nogal expliciet over haar fantasie met betrekking tot Alfred, en ja ja dan die zon die te middernacht niet dikwijls voor Jack heeft geschenen, want hij zoop. Jack dronk zich impotent. Je zou haast zeggen dat het echtpaar naar Noorwegen is gereisd ten tijde van de midzomernachtzon, in de hoop dat Jack hem dan misschien wel omhoog zou krijgen. Een afrodisiacum. De middernachtzon schijnt immers permanent, ook voor Jack. De sun also rises, wordt dan even the sun never sets. Dat wil zeggen: in de boreale midzomer. Hermans moet je gewoon very close read-en.’
–  ‘ Niet alleen Hermans, maar veel auteurs. De Franse filosoof Roand Barthes moet ooit hebben opgemerkt dat mensen die de gewoonte hebben een boek maar een keer te lezen, hun hele leven hetzelfde boek lezen. Niet ieder boek is het natuurlijk waard om keer op keer te herlezen, maar de goede boeken zijn dat zeker. We lezen nu Onderworpen van Houellebecq voor de zoveelste keer, en ontdekken er steeds weer nieuwe aspecten in en aan.’

‘ Bij Houellebecqs roman Soumission, lijkt de werkelijkheid waarin wij thans in West-Europa leven, zich voortdurend aan te passen aan de roman. Alsof er een wisselwerking tussen de roman en realiteit plaats heeft. Dat geeft mij vaak een unheimisch gevoel. Je zou Houellebecq dringend willen verzoeken een tekst te produceren die deze werkelijkheid bezweert en ten goede keert. Dus met terugwerkende kracht s.v.p. geen massa-immigratie meer (zoals nu blijkt, is die ook zeer ongunstig in tijden van corona en andere infecties, die extra gretig op mensenmassa’s tieren) en weer ouderwets solide en degelijk onderwijs voor onze jeugd.’
–  ‘ Make Holland roomy and spacious again! Dat wensen vast een heleboel mensen als sinterklaascadeau, daarom dat dat feest schielijk is afgeschaft. Net als het referendum. Maarre ….. eh, hoe komt de hond van Hemingway in Noorwegen verzeild, en waarom zou Alfred Issendorf homoseksueel zijn?’
‘ Alfred en homoseksualiteit? Vanwege de wijze waarop Hermans over zijn vriendschap met Arne vertelt, maar vooral omdat Alfred en Wilma het maar niet met elkaar doen. Bij Hermans heeft in een verhaal alles een functie. Alfreds homoseksualitiet zou kunnen verklaren waarom het er maar niet van komt. Lees hoofdstuk 45 eens. Daar zou het normaal gesproken toch echt moeten gebeuren. Me dunkt, Wilma’s gulp met rits (de vagina dentata?) wordt heel gedetailleerd op de korrel genomen, de plooien van haar dijen tot en met de liesstreek, maar ze doen het niet.Nog twee korte hoofdstukken voor het einde. Alfred zet geen punt meer. Ook een vluggertje zat er niet in. Hij blijft onbevredigd: geen krater (!) gevonden en geen nummertje met Wilma gemaakt.’
–  ‘ Tja, dat is sneu (toch?), want op het laatste nippertje komt Jack stomdronken aan de deur bonzen. Een geval van een bijna-coïtus-interruptus-praecox. Heel curieus inderdaad, die relatie tussen Wilma en Alfred.’
‘ Zie je wel? Close reading. Ik vraag me nu trouwens ook af wat Aglaia, de moeder van Alfred, eigenlijk wil zijn in deze roman. Wanneer je de roman vanuit dit frame leest, wordt het wat mij betreft op bepaalde punten evident, terwijl Hermans daarmee dan meteen andere punten versluiert. O ja, de hond van Hemingway galoppeert naar Noorwegen via een essay over de Generative Pretrained Transformer (GPT) zoals dat in de Letter & Geest Bijlage van Trouw d.d. 14 maart 2020 staat. Een leuke tekst.
De schrijfster citeert een passage over Hemingway (ze heeft daarbij de paar honderd duiven weg laten vliegen):
< < ‘The Moods of Ernest Hemingway’, van Lillian Ross. Ernest Hemingway, misschien wel de beste Amerikaanse romancier, bezoekt New York zelden. De meeste tijd brengt hij door op een boerderij, Finca Vigía, twaalf kilometer buiten Havana, waar hij met zijn vrouw woont en zijn personeel, 16 honden en twee koeien.
Hierna nam GPT-2 het van Lillian Ross over en produceerde de tweede alinea: Ik liep het pad op tot aan het hek, en zag een logge hond naar het hoofdgebouw galopperen. Een kleine koe met dezelfde naam stond naast haar. In de voortuin waar Hemingway in zijn tuinstoel zat, stond een plas van jus. > >   ‘
–  ‘ Gek. Ik vind dat GPT-2 vervolg helemaal niet bizar of krom. Wanneer een schrijver als Hemingway diep in het glaasje heeft gekoekeloerd, dan zijn deze dingen heel goed voorstelbaar. Een logge hond en nog een logge hond, die op een kleine koe lijkt en die dezelfde naam heeft, tja, dat is alleen maar handig: een naam. Je roept die naam en de hele ark van Noach komt eraan gehobbeld. Daar ben je aangeschoten voor. En die plas van jus, die stond na een fikse regenbui ook bij ons in de tuin: een gelige, modderige plas, vanwege de klei-onderlaag.’
‘ Ja hè. Het is bijvoorbeeld niks vergeleken bij bladeren in de Chinese encyclopedie bij Jorge L. Borges. Het is maar net wat voor een leesdieet je gewoon bent.
Over ons onderwijs gesproken, ik vind deze video van een optreden van Baudet van FvD exemplarisch voor de houding en opvattingen die “onze” parlementariërs er ten aanzien van onderwijs op nahouden. Er gloort op dat gebied weinig hoop voor verbetering, ben ik bang. Zo enggeestig, fantasieloos en bedompt.’
–  ‘Het begint meteen al met het onderscheid dat “ze” koste wat koste willen scoren tussen onderwijs en cultuur. Hoe is dat toch mogelijk. Baudet had het ook gewoon impliciet kunnen hoiuden en pas naderhand vertellen. Om ze te jennen. Dan had je ongetwijfeld opnieuw een rel gehad. Een ander dieptepunt in de video vind ik dat onbegrijpelijke “misverstand” over de salariskloof tussen basis- en hogere onderwijsleerkrachten. Vreemd, dat iemand niet schijnt te kunnen vatten dat meer salaris over de volle breedte niet per se hoeft te betekenen dat je álle docenten-salarissen gelijk trekt. De “kloof,” het onderlinge onderscheid in salarissen naar onderwijsniveaus, blijft, maar de kloof met salarissen in andere publieke sectoren wordt kleiner. Uiterst curieus dat iemand dat niet vat. Of niet wíl vatten, misschien?’
‘ Die mevrouw die dat wil, is van GroenLinks is het niet. Bizar. Zij lijkt gelijke salarissen te bepleiten, om de basisleerkrachten hogere salarissen te betalen ten koste van de leraren in het VWO. Dat verstaat zij onder kloof dichten, vermoed ik. Met zulke genieën in de Kamer komen we niet ver en zakt ons onderwijs alleen dieper de prut in. Maar, zij vormt natuurlijk geen bedreiging voor de andere zittende GL-bimbo’s, dat moet je ook bedenken.
De relatie tussen de leraar, de meester, en de leerling, de pupil, waarover Jerome Bruner het heeft, komt bij de Kamerleden totaal niet in beeld hè. Die slaan enkel aan op geld, geld, en nogeens geld. De kwalitatief inhoudelijke aspecten van het leer- en onderwijsproces, ontgaan hen ten enen male.’
–  ‘Weet je, alleen om zulke optredens als op deze video, zou ik geneigd zijn op Baudet te stemmen. Hij is vaak ontzettend pedant en brengt daardoor de Kamerkuddedieren tot razernij, maar een parlementariër met dit soort ideeën is o zo nodig! Dan maar pedant en onvoorspelbaar. Wat er nu aan volksvertegenwoordiging zit, is van jammerlijk allooi.’
‘ Ons goede onderwijs krijgen we er jammer genoeg niet mee terug. Dat is helaas een gepasseerd station en “ze”  maken het alleen nog beroerder, met hun baggerbeleid. Baudet mag trouwens wel een ietsje minder ruw zijn in de kwalificaties van zijn collega-ambtsgenoten, want voor veel leden van het klootjesvolk hebben die pipo’s, bimbo’s en jojo’s toch een halootje. Hoe onbegrijpelijk wij dat ook mogen vinden. Je kunt het ook laten zien, door ze mild-ironisch af te zeiken middels confrontatie met hun eigen simpele stellingnames. Ook dat moet je niet al te vaak doen, natuurlijk.’
–  ‘Misschien, wie weet, draagt deze corona-ellende ertoe bij dat er een democratischer politieke structuur kan worden opgetuigd, waardoor er kwaliteit op het pluche terechtkomt. Zoiets als waarover Maurice de Hond al een ballonnetje opliet. Zo ingewikkeld is dat niet. Zelfs de VVD’er Remkes is er voor.’
‘Maurice-de-hond-van-Hemingway? Bij wijze van grap, natuurlijk.’
 
 

‘ Dat komt vast door jullie close reading, dat die Hemingway-hond in Noorwegen terecht komt. Waar of niet?’
–  ‘ Helemaal. Volgens mijn lezing althans. Ik heb de jongelui gevraagd om hoofdstuk 11 van Nooit meer slapen (NMS) nauwkeurig te (her-)lezen – de meeste hadden NMS al een keer gelezen – en te filosoferen over de vraag waarom Alfred Issendorf (de protagonist van NMS) niet met de Amerikaanse Wilma tussen de lakens terecht komt, terwijl Wilma vertelt dat haar man Jack impotent is en het er een paar keer heel dichtbij in de buurt komt. Dat ze de koffer induiken dus. Omdat Hermans’ romans bij ieder druk een andere paginanummering hebben, verwijs ik naar het hoofdstuk.’
‘ Is Jack impotent? Waar maak je dat uit op?’
– ‘ Aha. Waarom is het Amerikaanse echtpaar juist in de periode van midzomer in Noorwegen? Dat lijkt een praktische reden te hebben: gratis veel licht, want de zon gaat in die periode niet onder.’
‘ Lijkt. Maar, wat heeft die hond daarmee te maken?’
–  ‘ Wacht even, eerst die niet-ondergaande-zon. Hemingway?’
‘ Eh, The Sun Also Rises? Komt daar niet een Jack in voor?’
–  ‘ Je bent warm, alleen is het geen Jack, maar een Jake. Jake Barnes, de verteller.’
‘ Juist. Je me souviens. En Jake is impotent door een oorlogsverwonding. En hij valt op mannen. ‘
–  ‘ Precies, en Jack van Wilma is impotent door de drank. Hemingway dronk ook als een vis. Ik lees je het voor. Wilma zegt tegen Alfred: “ Jack wou een beer schieten met pijl en boog! Ik zeg: Jack, je bent krankzinnig. Je bent precies Fred Flintstone, zeg ik. Uit die TV-tekenfïlm, die ken je toch? Ik zeg tegen Fred, Jack bedoel ik: Jij had in het Stenen Tijdperk geboren moeten worden. Met pijl en boog!” ‘
‘ Wacht even. Wilma noemt Jack hier Fred (Flintstone) en refereert daarmee aan het stenen tijdperk. Alfred gaat op expeditie naar Noorwegen om een meteoriet, een hemelsteen, te vinden in Finnmark … Stenen tijdperk, meteoriet, hemelsteen …  Alfred heeft de meteoriet nodig als bewijs voor de stelling van zijn proefschrift: dus academisch onderwijs en onderzoek. ‘’
–  ‘ Bravo! Kijk, de jeugd deze manier van lezen bijbrengen, kost veel tijd. Jij en ik hebben het vanzelfsprekend meegekregen door ons ouderwetse onderwijs, maar de jeugd van nu niet. Die lezen trouwens bijna niet meer uit zichzelf. Als wij bijvoorbeeld een Rutte zien en horen schmieren, zoals onlangs weer, over zijn anti-corona-maatregelen, dan “lezen” en recipiëren we zo’n tekst heel anders dan de meeste luistertoeschouwers, veronderstel ik tenminste, als ik bijvoorbeeld de kranten erover lees. Gecorrigeerd voor de obligate loftuitingen richting roverhoofdman Rutte, loftuitingen die ongetwijfeld vanwege de kranteneigenaren moeten worden gedebiteerd. Daarom verkeren we vaak in parallelle werkelijkheden en daarom is goed onderwijs zo krankzinnig cruciaal. Dat weet de Frans-Tunesische presidentskandidaat Mohammed Ben Abbes van de moslimbroederschap in Onderworpen, als geen ander. Ja, ik maak even een uitstapje naar Houellebecq. Het personage Alain Tanneur zegt: “De Moslimbroederschap is een bijzondere partij, weet u: veel van de gewone politieke thema’s doen er voor hen nauwelijks toe, en vooral, zij stellen de economie niet in het middelpunt van alles. Voor hen zijn demografie en onderwijs de hoofdpunten: de bevolkingsgroep die de beste vruchtbaarheidscijfers heeft en die zijn waarden weet door te geven trekt aan het langste eind. Dus het enige kapitale punt, het enige waarop ze absoluut hun zin willen krijgen, is de scholing van kinderen (p. 64).” Aan tafel bij Tanneur en zijn vrouw Marie-Françoise (François en Françoise!) denkt François: “Maar pas echt geniaal was de moslimleider geweest toen hij had begrepen dat de verkiezingen niet om economie zouden draaien, maar om waarden …. Links, verlamd door zijn eigen constitutieve antiracisme, had van meet af aan machteloos tegenover hem gestaan en hem niet eens durven noemen.” (p. 120,121 / ISBN: 978 90 295 3861 9)
Zo, dat was een uitstapje naar Michel Houellebecq. Denk in dit kader maar aan de steeds populairder wordende moslimscholen in Nederland. Goed. Terug naar NMS van W.F.Hermans.
Ik ga verder op dezelfde bladzijde waar Wilma tegen Alfred praat, in hoofdstuk 11: “Over bed gesproken. Ik ben eenenveertig en jou, mijn lieve jongen, schat ik op drieëntwintig en je bent geen Italiaan, after all, maar anders zou ik je voorstellen hem hier alleen te laten bij zijn middernachtszon en met mij naar beneden te gaan en samen met mij de eerste de beste lege hotelkamer binnen te huppelen die wij zouden kunnen vinden. Zij lacht. Nee, ook vroeger is zij niet bijzonder knap geweest, al heeft ze een mooi, slank lichaam. Had ze haar mond gehouden over die Italiaan, dan… (…………..) ….  ach, misschien doet het hem wel goed als hij veel naar de middernachtszon kijkt. Ik moet toegeven dat de zon te middernacht niet dikwijls voor hem heeft geschenen. Weet je wat ik bedoel? Maar ’t was z’n eigen schuld hoor, altijd veel te dorstig geweest. Boy, oh boy! “
‘ Nouhou, Wilma is nogal expliciet over haar fantasie met betrekking tot Alfred, en ja ja dan die zon die te middernacht niet dikwijls voor Jack heeft geschenen, want hij zoop. Jack dronk zich impotent. Je zou haast zeggen dat het echtpaar naar Noorwegen is gereisd ten tijde van de midzomernachtzon, in de hoop dat Jack hem dan misschien wel omhoog zou krijgen. Een afrodisiacum. De middernachtzon schijnt immers permanent, ook voor Jack. De sun also rises, wordt dan even the sun never sets. Dat wil zeggen: in de boreale midzomer. Hermans moet je gewoon very close read-en.’
–  ‘ Niet alleen Hermans, maar veel auteurs. De Franse filosoof Roand Barthes moet ooit hebben opgemerkt dat mensen die de gewoonte hebben een boek maar een keer te lezen, hun hele leven hetzelfde boek lezen. Niet ieder boek is het natuurlijk waard om keer op keer te herlezen, maar de goede boeken zijn dat zeker. We lezen nu Onderworpen van Houellebecq voor de zoveelste keer, en ontdekken er steeds weer nieuwe aspecten in en aan.’

‘ Bij Houellebecqs roman Soumission, lijkt de werkelijkheid waarin wij thans in West-Europa leven, zich voortdurend aan te passen aan de roman. Alsof er een wisselwerking tussen de roman en realiteit plaats heeft. Dat geeft mij vaak een unheimisch gevoel. Je zou Houellebecq dringend willen verzoeken een tekst te produceren die deze werkelijkheid bezweert en ten goede keert. Dus met terugwerkende kracht s.v.p. geen massa-immigratie meer (zoals nu blijkt, is die ook zeer ongunstig in tijden van corona en andere infecties, die extra gretig op mensenmassa’s tieren) en weer ouderwets solide en degelijk onderwijs voor onze jeugd.’
–  ‘ Make Holland roomy and spacious again! Dat wensen vast een heleboel mensen als sinterklaascadeau, daarom dat dat feest schielijk is afgeschaft. Net als het referendum. Maarre ….. eh, hoe komt de hond van Hemingway in Noorwegen verzeild, en waarom zou Alfred Issendorf homoseksueel zijn?’
‘ Alfred en homoseksualiteit? Vanwege de wijze waarop Hermans over zijn vriendschap met Arne vertelt, maar vooral omdat Alfred en Wilma het maar niet met elkaar doen. Bij Hermans heeft in een verhaal alles een functie. Alfreds homoseksualitiet zou kunnen verklaren waarom het er maar niet van komt. Lees hoofdstuk 45 eens. Daar zou het normaal gesproken toch echt moeten gebeuren. Me dunkt, Wilma’s gulp met rits (de vagina dentata?) wordt heel gedetailleerd op de korrel genomen, de plooien van haar dijen tot en met de liesstreek, maar ze doen het niet.Nog twee korte hoofdstukken voor het einde. Alfred zet geen punt meer. Ook een vluggertje zat er niet in. Hij blijft onbevredigd: geen krater (!) gevonden en geen nummertje met Wilma gemaakt.’
–  ‘ Tja, dat is sneu (toch?), want op het laatste nippertje komt Jack stomdronken aan de deur bonzen. Een geval van een bijna-coïtus-interruptus-praecox. Heel curieus inderdaad, die relatie tussen Wilma en Alfred.’
‘ Zie je wel? Close reading. Ik vraag me nu trouwens ook af wat Aglaia, de moeder van Alfred, eigenlijk wil zijn in deze roman. Wanneer je de roman vanuit dit frame leest, wordt het wat mij betreft op bepaalde punten evident, terwijl Hermans daarmee dan meteen andere punten versluiert. O ja, de hond van Hemingway galoppeert naar Noorwegen via een essay over de Generative Pretrained Transformer (GPT) zoals dat in de Letter & Geest Bijlage van Trouw d.d. 14 maart 2020 staat. Een leuke tekst.
De schrijfster citeert een passage over Hemingway (ze heeft daarbij de paar honderd duiven weg laten vliegen):
< < ‘The Moods of Ernest Hemingway’, van Lillian Ross. Ernest Hemingway, misschien wel de beste Amerikaanse romancier, bezoekt New York zelden. De meeste tijd brengt hij door op een boerderij, Finca Vigía, twaalf kilometer buiten Havana, waar hij met zijn vrouw woont en zijn personeel, 16 honden en twee koeien.
Hierna nam GPT-2 het van Lillian Ross over en produceerde de tweede alinea: Ik liep het pad op tot aan het hek, en zag een logge hond naar het hoofdgebouw galopperen. Een kleine koe met dezelfde naam stond naast haar. In de voortuin waar Hemingway in zijn tuinstoel zat, stond een plas van jus. > >   ‘
–  ‘ Gek. Ik vind dat GPT-2 vervolg helemaal niet bizar of krom. Wanneer een schrijver als Hemingway diep in het glaasje heeft gekoekeloerd, dan zijn deze dingen heel goed voorstelbaar. Een logge hond en nog een logge hond, die op een kleine koe lijkt en die dezelfde naam heeft, tja, dat is alleen maar handig: een naam. Je roept die naam en de hele ark van Noach komt eraan gehobbeld. Daar ben je aangeschoten voor. En die plas van jus, die stond na een fikse regenbui ook bij ons in de tuin: een gelige, modderige plas, vanwege de klei-onderlaag.’
‘ Ja hè. Het is bijvoorbeeld niks vergeleken bij bladeren in de Chinese encyclopedie bij Jorge L. Borges. Het is maar net wat voor een leesdieet je gewoon bent.
Over ons onderwijs gesproken, ik vind deze video van een optreden van Baudet van FvD exemplarisch voor de houding en opvattingen die “onze” parlementariërs er ten aanzien van onderwijs op nahouden. Er gloort op dat gebied weinig hoop voor verbetering, ben ik bang. Zo enggeestig, fantasieloos en bedompt.’
–  ‘Het begint meteen al met het onderscheid dat “ze” koste wat koste willen scoren tussen onderwijs en cultuur. Hoe is dat toch mogelijk. Baudet had het ook gewoon impliciet kunnen hoiuden en pas naderhand vertellen. Om ze te jennen. Dan had je ongetwijfeld opnieuw een rel gehad. Een ander dieptepunt in de video vind ik dat onbegrijpelijke “misverstand” over de salariskloof tussen basis- en hogere onderwijsleerkrachten. Vreemd, dat iemand niet schijnt te kunnen vatten dat meer salaris over de volle breedte niet per se hoeft te betekenen dat je álle docenten-salarissen gelijk trekt. De “kloof,” het onderlinge onderscheid in salarissen naar onderwijsniveaus, blijft, maar de kloof met salarissen in andere publieke sectoren wordt kleiner. Uiterst curieus dat iemand dat niet vat. Of niet wíl vatten, misschien?’
‘ Die mevrouw die dat wil, is van GroenLinks is het niet. Bizar. Zij lijkt gelijke salarissen te bepleiten, om de basisleerkrachten hogere salarissen te betalen ten koste van de leraren in het VWO. Dat verstaat zij onder kloof dichten, vermoed ik. Met zulke genieën in de Kamer komen we niet ver en zakt ons onderwijs alleen dieper de prut in. Maar, zij vormt natuurlijk geen bedreiging voor de andere zittende GL-bimbo’s, dat moet je ook bedenken.
De relatie tussen de leraar, de meester, en de leerling, de pupil, waarover Jerome Bruner het heeft, komt bij de Kamerleden totaal niet in beeld hè. Die slaan enkel aan op geld, geld, en nogeens geld. De kwalitatief inhoudelijke aspecten van het leer- en onderwijsproces, ontgaan hen ten enen male.’
–  ‘Weet je, alleen om zulke optredens als op deze video, zou ik geneigd zijn op Baudet te stemmen. Hij is vaak ontzettend pedant en brengt daardoor de Kamerkuddedieren tot razernij, maar een parlementariër met dit soort ideeën is o zo nodig! Dan maar pedant en onvoorspelbaar. Wat er nu aan volksvertegenwoordiging zit, is van jammerlijk allooi.’
‘ Ons goede onderwijs krijgen we er jammer genoeg niet mee terug. Dat is helaas een gepasseerd station en “ze”  maken het alleen nog beroerder, met hun baggerbeleid. Baudet mag trouwens wel een ietsje minder ruw zijn in de kwalificaties van zijn collega-ambtsgenoten, want voor veel leden van het klootjesvolk hebben die pipo’s, bimbo’s en jojo’s toch een halootje. Hoe onbegrijpelijk wij dat ook mogen vinden. Je kunt het ook laten zien, door ze mild-ironisch af te zeiken middels confrontatie met hun eigen simpele stellingnames. Ook dat moet je niet al te vaak doen, natuurlijk.’
–  ‘Misschien, wie weet, draagt deze corona-ellende ertoe bij dat er een democratischer politieke structuur kan worden opgetuigd, waardoor er kwaliteit op het pluche terechtkomt. Zoiets als waarover Maurice de Hond al een ballonnetje opliet. Zo ingewikkeld is dat niet. Zelfs de VVD’er Remkes is er voor.’
‘Maurice-de-hond-van-Hemingway? Bij wijze van grap, natuurlijk.’