‘ De appelen van meneer Knops zijn misschien appelen die hij weliswaar zelf vaart, maar waarvan hij daarom nog niet zo maar mag en kan eten. Ik doel op de zegswijze: wie appelen vaart, appelen eet.
Dit is een druilerig verhaal over een CDA-politicus, een druiloor, die doet alsof hij als privé-persoon vrijelijk over het staats- en overheidsapparaat kan beschikken – vanzelfsprekend, op klaarlichte dag en zonder blikken of blozen. ‘

–           ‘ De man is ook nog een domme druiloor, want als journalist Joep Dohmen een boekje open doet over grondaankopen van meneer Knops, doet Knops hem en de krant een proces aan. Vermoedelijk wegens smaad en/of laster, maar dat staat hier niet bij. Hij weet dat de Staat zijn advocaatkosten betaalt – dit kun je navragen bij minister Sander Dekker (VVD), die gaat immers over het slopen en eroderen van de sociale rechtsbijstand. Dekker is een favoriet van Rutte, net als Hugo de Jonge die ik onlangs hoorde omschrijven als: een straatvechter op snobschoenen. Een echte knecht van Rutte. Helemaal geen CDA’er.

Dit met Knops doet me denken aan een verhaal dat mijn moeder ooit vertelde, over kopietjes maken van ingevulde Belastingformulieren op de kopieermachine “van de zaak.”  Dat mocht van de baas, want dan hoefden de personeelsleden niet naar een kopieershop en genoten ze privacy. Destijds hadden de grote kopieermachines nog van die teller-sleutels, die je in het apparaat kon steken en waarop de aantallen kopieën werden bijgehouden. Vaak had elke afdeling een eigen teller. Op haar kantoor was er een aparte teller voor het personeel-privé en iedereen kon die gebruiken. Boven een bepaald aantal kopieën werd het bedrag à 02 cent per kopie hoofdelijk omgeslagen. Men maakte gepast gebruik van deze service.
Totdat …. ….’

‘ Ik voel ‘m aankomen: totdat de personeelsteller plotsklaps honderden kopieën aan ging geven, omdat …..’

–           ‘Omdat een of twee medewerkers de administratie van het belastingadviesbureautje van hun partner op de kopieermachine van de zaak bleken te draaien.’

‘ Het is ongeveer dezelfde mentaliteit als bij Knops, alleen loopt het bij lieden in de positie van Raymond Knops al snel in de papieren. Zijn “jatten-van-de-Staat” is toevallig aan het licht gekomen, maar bij verreweg de meeste misbruikers van de Algemene Middelen zal dit nooit gebeuren.’

–           ‘ Toch kan het ook anders. Vroeger plachten we het “normaal” te noemen. Bijvoorbeeld. Een kennis van mij wilde een kleine blog-website in de lucht zetten, maar ze heeft geen benul van de (tamelijk eenvoudige) technieken die hiermee zijn gemoeid. Haar zus kende iemand die voor een websitebouwer werkt en die heeft dat toen voor haar verhapstukt. Let wel: in het weekend – dus in zijn eigen tijd – en bij haar thuis, dus zonder gebruik te maken van de faciliteiten van het bureau waar hij werkt – hoewel dat in het weekend best had gemogen. Gewoon, een vriendendienst, snap je wel?’

‘Juist. Heel normaal, want je helpt elkaar weleens, en dan krijg je daar een paar flessen wijn plus een gezellig dinertje voor. Of soms ook niet. Maakt niet uit.
In dit kader nog even een klein terzijde naar aanleiding van het berichtje over de Landsadvocaat dat gisteren in de NRC stond, in verband met zijn advies aan de Staat inzake stikstof en landonteigening. Iemand die onze posting had gelezen, merkte op dat wij blijkbaar vanzelfsprekend aannamen dat de Landsadvocaat inderdaad, fysiek, materieel, zo’n advies zou hebben verstrekt, maar dat zulks helemaal niet het geval zou hoeven zijn.’

–           ‘ Want?’

‘ Nou, heel simpel, de afdeling propaganda & volksverlakkerij van een Ministerie plugt zo’n berichtje bij de pers met als enige doelen: 1) intimidatie en 2) geldtransfer. De Landsadvocaat heeft helemaal geen advies gegeven, maar krijgt (iedere keer) voor het gebruik van zijn naam een bepaald bedrag overgemaakt. Puur imago-management en franchise-falderie-joeghei, het manipuleren van percepties. Ze doen niet anders meer.’

–           ‘ Tja, dit gebeurt aan de lopende band en overal, dus waarom zou dat in dit geval niet aan de orde kunnen zijn? Je zou het alleen niet meteen denken in relatie tot de Overheid. Hoewel dat hard aan het veranderen is, mag ik je verklappen.

Hoe zit het met de kuiten van Pieter Omtzigt?’

‘ Hierover vertelde * * * * * een verhaal naar aanleiding wat ze had gehoord, in de trein, afgelopen weekend. Ze zat in de coupee bij vijf vrouwen van rond de dertig / veertig jaar die vermoedelijk op het CDA-partijcongres waren geweest en die dat gebeuren levendig evalueerden.
Alle vijf hadden ze afscheid van het CDA genomen – drie stemden al lang niet meer – maar ze waren van plan om als Omtzigt in de Kamer kwam met een eigen partij of beweging, toch maar weer op hem te stemmen.  Ze vonden Omtzigt zonder partijprogram en alle poeha-partij-parafernalia vele malen betrouwbaarder dan de politici met deftige programma’s, die als het er op aankwam geen fluit waard waren.
Ze speculeerden over wie er onder de Haagse Kaasstolp als eersten naar Omtzigts kuiten zouden happen, want de meeste Kamerleden hebben volgens hen geen enkel belang bij een mede-Kamerlid dat serieus en vakkundig aan het Volksvertegenwoordigen slaat. ‘

–           ‘ Neen, dat kan kloppen, want waar een helder licht opgaat, vallen ook diepe schaduwen. Dergelijke contrasten kunnen confronterend gaan werken.’

‘ Opmerkelijk vond * * * * * dat ze vol lof waren voor Martin Bosma van de PVV. Ze zouden alleen nooit op Bosma stemmen, ook al omdat die werknemer is bij de politieke BV van Wilders, en ze sowieso niet veel van politieke partijen meer moesten hebben.’

–           ‘ Toevallig hield Martin Bosma onlangs een betoog over verval (corruptie). Dat proces van politieke verloedering lijkt in een versnelling te geraken. Men geneert zich er zelfs niet meer voor. Dat kan ook haast niet anders met iemand als Rutte die ruim tien jaar het circus runt en van Nederland de facto een een-partij-staat heeft gemaakt. Indien je lange tijd op zo’n plek zit, bouw je een netwerk van relaties op, cliënten en vriendjes, die je allemaal moet bedienen en die allemaal aan de Ruif getild willen worden.’

‘ Het is ook wel opvallend hoe Kamerleden voor zichzelf in de weer zijn. Bijvoorbeeld via dat flauwekul gezeur over een psycholoog en dokter willen hebben; alles om hun verdienpositie te pimpen. If you can’stand the heat, get out of the kitchen! Ben je ondergekwalificeerd en is het Kamerlidmaatschap voor jou te hoog gegrepen, dan moet je maken dat wegkomt!’

–           ‘ Laat ze beginnen met het kappen met die bijbanen van ze. Ze worden vorstelijk betaald, juist om dat ze geen bjjbanen nodig zouden hebben, maar wat zie je gebeuren: ze willen méér en nóg méér geld. Geen wonder dat ze burn outs krijgen, want van al dat geld harken word je doodmoe.

‘ Tja, die lui doen van alles. Het nieuwste speeltje is het verder anonimiseren van Kamerleden middels een moedwillig moeilijk gemaakt stembiljet. Het Kamerlid verdwijnt achter de partij, maar stemmen op een politieke partij kan in Nederland officieel niet eens. Men stemt op een persoon. Kun je nagaan hoe dwaas ze in de weer zijn.
Het frame luidt dat ze dat extra rookgordijn leggen, omwille van het streven naar meer democratie. Dan zou ik zeggen: begin met het herinvoeren van de mogelijkheid tot het snel en soepel optuigen van referenda en schóól de burger daar in! Zoals ze dat in Zwitserland doen.’

–           ‘ Nu zijn ze daar onder die Haagse Kaasstolp aan het luchtverplaatsten over wat er met en in Afghanistan allemaal mis is gegaan, dit om “lessen te trekken” voor de toekomst. Hoezo? Zijn ze van plan Suriname binnen te vallen, of in Syrië en Saudi-Arabië de vrouwenemancipatie af te dwingen? Gaan ze Angela Merkel bondskanselier van Afghanistan maken, middels een regime change? Afghanistan kent immers ook “Länder” net als Duitsland. Mit genau so geprägten Identitäten.
Ik word er doodziek van. De manier waarop ze zichzelf steeds weer weten te onttrekken aan inhoudelijke debatten over waar het werkelijk om gaat.’

‘ Tja, stel je voor dat de Kamer écht aan het werk zou moeten, dat er tastbare en meetbare resultaten verlangd zouden worden.
Nu zwatelen ze negentig procent van de kostbare belastinggeld-tijd vol met self promotion. Kijk mij toch eens snedig zijn, en heb ik geen sexy en koket kek cool tenue aan?
Neem bijvoorbeeld de endemische corruptie in Afghanistan. Daarover hoor je ze niet. Maar niet alleen daar tiert de corruptie, ook hier (alleen in een andere vorm) want bij het vervoer van “tolken” naar Nederland (maar ook naar Duitsland en andere EU-landen) zou naar hartelust zijn geritseld met paspoorten en plaatsbewijzen. Sarah Chayes zegt daar bijvoorbeeld zeer behartenswaardige dingen over. Maar tja, dat komt dan veel te dicht bij. Dus zijn ze liever woedend en ziedend en verbijsterd, en bla, bla, bla ……’

 

 *

 

Sarah Chayes: Everybody Knows: Corruption in America (Bristol Festival of Ideas)   Aug 12, 2020

Bristol Ideas

America is corrupted, and everybody knows it. Vested interests have bent government powers to serve themselves, not the citizens, with dizzying results—egregious Supreme Court rulings, revolving doors and cozy deals between the state and the private sector, and forty years of financial meltdowns.

Sarah Chayes shows that today’s corruption—even the venality of the Trump administration—is part of global history, going back to the invention of money itself. We’re not dealing with ‘bad apples’ lining individual pockets, but the widespread standard practice of sophisticated networks spanning political and national boundaries. But we can change this, individually, collectively and politically. She is in conversation with Andrew Kelly, director of Festival of Ideas.