
‘ Kun jij je mw. Medy van der Laan van D66 nog herinneren?’
– ‘ De harpiste, die intensief bijles gaf aan D66-mannetjes? Althans, zo ging het verhaal destijds. Ze is geruisloos afgevoerd, zo wordt verteld. Het verhaal dreigde een eigen leven te gaan leiden, zoals bij meneer François de Drimmelen, de padvinder (scout). Sommigen zeggen erbij dat mw. Medy gesensibiliseerd zou zijn, maar ach, je weet hoe dat gaat. Hoezo?’

‘ Nou, vanwege agenda-setting. Momenteel wordt er door (of in opdracht en vanwege) allerhande partijen geijverd om bepaalde non–events hoog op de media-agenda zetten, want er moeten “dingen” hun beslag krijgen – of althans flink worden voorgekookt – die “ze” ons straks in een onbewaakt ogenblik door de strot willen duwen. Vandaar dat de aandacht wordt afgeleid met onderbroeken-vertier en onderbuik-jolijt. En, ik hoorde in de tram over Medy van der Laan praten, in verband met harp spelen op het conservatorium’, en in relatie met de affaire Frans van Drimmelen.’
– ‘ Inderdaad. Het gaat om casussen die in normale tijden hooguit in de Privé, Margriet of Libelle gepubliceerd zouden worden en die nu in “kwaliteitskranten” een prominente plek krijgen, waarbij ze de affaires en onderwerpen waar het ècht om zou moeten gaan, verdringen. Aan de ene kant bizar, aan de andere kant amusant om te zien en mee te maken hoe agenda-setting werkt. De dumbing down in en van ons onderwijs treedt steeds duidelijker aan de dag. Dat is overmijdelijk, en op en gegeven moment, dan komen de chickens werkelijk home to roost. De affaire die momenteel centraal en pontificaal in de belangstelling staat, is natuurlijk een commercial. Ingestoken door een slimme zakenman, die multimiljonair werd met een primitief format dat inspeelt op onze ingeboren neiging tot voyeurisme, en die de onderbuik bedient.’
‘ Uit wat ik ervan heb meegekregen, is het een verschaald oubollig broodje aap. De aangrijpingspunten voor woke-reaguurders zijn geroutineerd aangebracht. Eenieder die zich geroepen voelt mee te doen, kan zich veilig op de moral high ground installeren en vrijblijvend, handenwrijvend, kwijlend met tomaten gooien.’
– ‘ Dat lijkt mij een erg aannemelijk scenario. Niemand kan zich hier een buil aan vallen. Hoe het zij: alle betrokkenen zijn verzekerd van bakken media-aandacht en ze zullen er geen cent bij inschieten. Integendeel. De kijkcijfers zullen er zeker niet onder lijden. Het is een waterdicht win-win-format. Eventuele advocatenkosten worden betaald uit reclame-opbrengsten en het OM ( een staatsbedrijf gefinancierd met belastinggeld) prostitueert zich van harte door officieel mee te doen met verrichten van hand- en spanddiensten. Het mag wat kosten, als het maar realistisch oogt en authentiek aandoet.
Vind je het gek dat een Xi Jinping zegt: in China géén obsceen-absurdistische mega-grootverdieners en zeker geen media-moghuls en amusements-tycoons. Als het een meneer Jack Ma naar de bol stijgt, dan roepen we hem ferm tot de orde. Wij willen in China namelijk geen Amer-Europese toestanden.
Speelde die Van Drimmelen op de harp bij Medy? Na het werk, op zondag, offe ….. ? Is dat interessant om te weten? Snaren en haren, harp en harpijen ….. quoi? Het gaat om volwassen mensen en het zou zich afgespeeld hebben in die hitsige, dampende, zompige en walmende biotoop. Dus. Waar maken we ons druk over?
Zeg, we lezen met een aantal jongelui Meaulnes van Fournier, met de vertaling van Mario Molegraaf (ISBN 978 90 446 16378) ernaast – een een Larousse binnen handbereik, en dan valt het nog niet mee. Wat die gekke gasten allemaal meemaken en denken en zo: > > – Je voulais mourir. Et puisque je n’ai pas réussi, je ne continuerai à vivre que pour l’amusement, comme un enfant, comme un bohémien. J’ai tout abandonné. Je n’ai plus ni père, ni soeur, ni maison, ni amour… Plus rien, que des compagnons de jeux. / – Ces compagnons-là vous ont déjà trahi, dis-je. < <
Waarom zoeken die luitjes niet gewoon nette baan? Zoals T.S. Eliot heeft gedaan. Voor een tijdje tenminste.
Maarre, het is toch een luxe dat we zo’n tekst mogen lezen er nog iets van bakken, met ons middelbare school-Frans.’
‘ Trahir, vivre pour l’amusement, daar heb je het al. Alain Fournier was op een bepaald moment spoorloos verdwenen, weet je dat? Gevaporiseerd, door een granaat waarschijnlijk; nooit nog een spoor van de man teruggevonden.’
– ‘ Net als Mme Medy dus. Die is ook spoorloos van het toneel verdwenen. Ik hoop dat het haar goed gaat trouwens. Dat ze niet al hoog daar boven op een wolk, op haar harpje tokkelt. Ach, D66 is niet anders dan iedere andere politieke club of kongsi. Toch, toch, verbaasde het mij hoe intimiderend een Mme Kaag blijkbaar op sommige mensen overkomt. Ik herinner me het meisje Marijnissen, dat bijna een knicksje voor Kaag maakte, toen ze vol ontzag stamelde dat ze weliswaar niet zo hoog was opgeleid als koningin Sigrid, maar toch …. enzovoorts.’
‘ Jááhááá, dat herinner ik me van Caroline van der Plas ook: ” Ik heb weliswaar niet uw opleiding gehad, maar …” En dan een toch bijdehandte columnist, die Kaags CV oplepelde enne concludeerde dat ze wel erg intelligent moest wezen als zij op al die plekken, al die studies had gevolgd en cursusjes had meegepikt. Ik heb hem niet op ironie betrapt.’
– ‘ Tja, wat daarover zeggen? Zo werkt het blijkbaar toch (nog steeds). Jij en ik hebben er heftig ons voordeel mee gedaan. Van de tien certificaten die we na zo’n “leergang” toekenden en uitreikten, waren er gemiddeld en op zijn minst vijf bij waarvan de ontvangster (het ging bijna altijd om niet-lelijke-meisjes) een vader of moeder had die ruimhartig aan het Instituut doneerde. Op een van die internaten in Parijs hing beneden, naast de grote, brede trap omhoog, een bord met knopen (des boutons): gouden, zilveren, koperen en gewoon van blik. Daar werden de leerlingen op geprikt, met zo’n knoop erchter al naar gelang haar prestaties. Moi, je suis un(e) bouton d’or / doré(e), etcetera.
En ach, wat maakt het ook uit? Het ging niet om een artsen- of ingenieursopleiding, waarbij precieze kennis van levensbelang is. Toch? Twee of drie uur over een mooi schilderij zwijmelen, vind ik geen straf. Integendeel!’
‘ Zeker niet als er daarna harp gespeeld kan worden. Bij Nathalie op sa chambre bijvoorbeeld. Nou zeg, weet je nog? Gerald, Gerard, moest wel zijn voornaam veranderen (naar Ambrose, meen ik) voordat hij als tutor op Eton ( de fabriek) kon worden aangesteld en …. hij weet hoe je een losse boord op rokwit moet bevestigen en hij kan met de ogen dicht een strik strikken. Hij had het bijna altijd over brats. Bijna-liefkozend, dat weer wel.’
– ‘ Hó! We zijn op het Rode Plein beland, met Nathalie. Harpspeeltijd! Of wilde je even kijken of kameraad Sergey Lavrov op de zaak is, in het Kremlin? Het is toch bij de wilde beesten af. We lijken wel losgeslagen playboys. Waar gaan we met deze wereld naar toe?!’
*



Macron réélu – “Il va y avoir du sang !” : Pierre-Yves Rougeyron et Michel Maffesoli Apr 25, 2022
“Ce n‘est pas la Russie mais bien l’Europe qui va se transformer en Grèce !” – Olivier Delamarche Apr 28, 2022
#RothschildGate – Ou est passé le patrimoine d’Emmanuel Macron ? Révélations de J-B Rivoire Apr 5, 2022