*
‘ Jazeker, zo vertelde ze dat. Ze hadden hun studenten gevraagd om naar aanleiding van de moord op Lisa een marketing-communicatie-produkt te ontwikkelen voor gebruik door “de politiek.” Om de narratieven enigszins onder controle te kunnen houden en waar politiek opportuun, om te buigen.
Het ging en gaat uiteraard om de veiligheid van de burger, maar daarop mocht niet expliciet de aandacht worden gevestigd. Taboe was ook enige suggestie, laat staan regelrechte verwijzing naar de ethnische identiteit van de mogelijke dader (of zelfs verdachte), mogelijke land van herkomst en iedere associatie met asielzoekers en azc’s diende angstvallig vermeden te worden.’
- ‘Dan zou ik dit een alleszins acceptabel resultaat vinden. Mij treft met name de ambiguïteit, want de nacht kan immers zowel door snode daders als door brave burgers worden opgeëist. Tenslotte leven we in een democratie, waar iedereen gelijke kansen moet krijgen. Voor de goede orde: dit laatste is ironie.’
‘Hé, die dimensie van ambiguïteit was me ontgaan, maar je hebt gelijk: onzekerheid, nooit weten waar je aan toe bent. Creatief! Trouwens met veiligheid en angst als streefresultaat kun je ‘spelen.’ Of je nou een mensenetende wolf uitzet in een bos of een exoot met een mes of een zoutzuurflesje laat rondbanjeren, waar het op uitdraait is : angst en onzekerheid bij de gemiddelde burger, die nooit precies weet waar hij de oorzaken mág zoeken. De politieke nomenklatoera kan net zo goed de Putin-kaart trekken. De Rus wordt net zo soepel als boeman gebruikt als het de nomenklatoera zo uitkomt. Steeds gaat het erom angst en onzekerheid te stichten.’
- ‘Het gehele format van deze actie, het totale ‘product’ vind ik uiteraard complete apekool, gebakken lucht, omdat je nergens houvast aan kunt krijgen en dat zou ook precies de bedoeling kunnen wezen, denk je niet? Volksverlakkerij. Een grote suikerspin. Wie haalt het in nou haar hersen om de nacht op te eisen? Ja, een Harrie Bontenbal misschien. want die wil alles commodificeren en zelfs een “veiligheidsbelasting” invoeren. Terwijl veiligheid een common good is (dat per sociaal contract automatisch schijnt te worden geregeld?). Sla Thomas Hobbes er bijvoorbeeld maar op na. Amitai Etzioni is in dit kader natuurlijk een voor normale politicologen en bestuurderen een voor de hand liggende naam.
Dit boek van Mark Hoipkemier zou door de marketing-vrienden van een Bontenbal op de markt gebracht kunnen zijn: de prijs van het gemeenschappelijke goed, in dit geval te weten: veiligheid.’
‘Ach, het is het beproefde recept: sticht angst, verwarring en onzekerheid, en organiseer vervolgens events om de diffuse, freischwebende emoties ankerpunten te bieden. Waar mogelijk probeer je er ook commercieel nog een slaatje uit te slaan. Hoogst curieus dat veel mensen blijkbaar geld hebben gedoneerd om dit soort borden op te zetten. Een vorm van “ageren” vind ik dat. Ook gireren kan blijkbaar als masturberen werken: het fungeert als een ventiel.’
- ‘Monetaire masturbatie? Waarom niet? Jôh over een poos is de commotie overgewaaid, de instroom van van exoten gaat doodleuk verder – “asiel” is tenslotten een goede business, dus moet je omzet draaien, én we schijnen per se naar de gallemiezen te moeten – totdat er misschien een nóg groterder en nóg gruwelijker dinges plaatsvindt. Dan krijgen we het hele circus van voren af aan. ‘
‘Die “rode lap”? Die verwijst naar de bekende stier, maar in deze context ook naar menstruatie, of leg ik nu ongeoorloofde verbanden? Mógen fatsoenlijk vrouwen eigenlijk nog menstueren? Van de genderpolitie, bedoel ik. Dat moeten we toch eens navragen. Stel je voor zeg.’
……………… ……………….. …………….. ………………….
……………… ……………….. …………….. ………………….
