‘ Hoeveel geld hebben onze coronadoden de schatkist inmiddels gescheeld? ‘

• ‘ Ah, je gebruikt een zin met diepte- en oppervlaktestructuur, zou Chomsky vermoedelijk zeggen. Dat woordje “schelen” vind ik hier slim, listig, gekozen; het kan zowel een positief als negatief saldo impliceren – louter financieel dan, want ik laat socio-emotionele grootheden buiten beschouwing. Tenslotte leven we in een neoliberaal georganiseerde maatschappij.’

‘ Precies. Hoeveel personen zijn er inmiddels dóór/met/aan corona overleden en hoeveel van hen hadden recht op een AOW en/of andere staatspensioenen? Dat is bekend, want dat wordt voortdurend bijgehouden – en gebruikt, alleen wordt ons niet aan de neus gehangen waartoe en wanneer. Big data staat voor niets.
Ik vraag me dit af, omdat dezelfde mantra’s over coronadoden en besmettingscijfers in de mainstream media blijven verschijnen en circuleren, zonder dat er bijvoorbeeld effectieve maatregelen worden getroffen om “de kwetsbaren” ècht en serieus te beschermen. Zoals het corona-proof maken van onze verpleeg- en bejaardenhuizen – net zo effectief corona-proof als de ruimtes van Tweede en Eerste Kamerleden, die er op staan dat zij in gegarandeerd corona-proofruimtes kunnen “werken.” En bovendien brandveilig. Hoeveel verpleeg-, verzorgings- en bejaardenhuizen zijn gecertificeerd brandveilig?

Een mogelijke suggestieve conclusie zou kunnen luiden: als er meer AOW’ers, andere Staatspensionado’s en -nada’s en uitkeringsgerechtigden (denk aan de Bijlmer– en vergelijkbare populaties) de pijp uitgaan, hoeft de Staat daar minder aan uit te geven. Zet dit af tegen de kosten die de overheid moet maken om de schijn op te houden dat hij óók om de oudjes geeft (door ic-kosten bijvoorbeeld) en je houdt een saldo over. Dat kan positief dan wel negatief uitvallen.
Vervolgens bekijk je de vervolgbeleidstappen van diezelfde overheid. Enfin, je kunt dit zelf verder uitwerken, en zo verfijnd en toegespitst als je maar wilt. Zeker wanneer je toegang en de beschikking hebt tot en over de relevante data, zoals de overheid die heeft. Plus de rekenfaciliteiten natuurlijk, en ook daar beschikt de Staat over. Welke frames er worden gekozen om de uitkomsten aan de massa te verkopen, is weer een enigszins apart verhaal. Daar voor zijn die afdelingen Volksverlakkerij en Regeringspropaganda opgetuigd.’

• ‘ Kijk. Dit zou nou een mooi verhaal zijn voor dat nieuwe tijdschrift Gezond verstand – ik heb nog steeds geen exemplaar kunnen bemachtigen. Het hoeft niet eens om een echte “samenzwering” te gaan, maar dit ligt wel in die sfeer. Zo’n verhaal wordt nooit en te nimmer in de standaardmedia afgedrukt, terwijl het volgens mij wel degelijk een denkbaar scenario zou zijn. Ook als een blad als Follow the Money het zou brengen, zou het vermoedelijk meteen als Fake news (of érger) worden gediskwalificeerd.
  Grof gezegd: de Staat laat het virus het vuile werk opknappen – dat wil zeggen: de deplorables ruimen – en hoeft alleen maar passief toe te kijken en af en toe de “juiste geluiden” te maken, zodat iedereen blijft denken dat het virus de hoofdschuldige is, daarna de domme mensen die niet snappen dat ze mondkapjes moeten dragen en gezond leven en …. last but not least: dat we door een ware staatsman worden geleid, een crisismanager zonder weerga, die ons aller welzijn, heil en voorspoed, vóór op het netvlies heeft staan.’

‘ Nou, dat laatste vind ik overdreven, want als je denkt aan degene aan wie ik vermoed dat je denkt dan heeft die juist helemaal niets met netvliezen of iets wat met visie te maken heeft. Maar ik snap de porté van je betoog.’

• ‘ Best. Daar gaat het mij om. O ja, die oppervlakte en dieptestructuren van Chomsky zijn leuk om je in te verdiepen. Dan ontdek je pas hoe dubbelzinnig, veel, zo niet de meeste, taaluitingen die we bezigen, zijn. Ik meen dat Chomsky als een voorbeeldzin geeft: “Je hebt geluk als je haar voor jou kunt laten werken.” Dat kan betekenen dat je boft wanneer je haar kunt strikken om voor jouw bedrijf te komen werken, maar het kan net zo goed betekenen dat ze al bij je op de loonlijst staat, en dat iemand die haar kent zegt: nou, je boft als je haar zover kunt krijgen dat ze op haar werk iets zinnigs gaat doen – als je haar voor de zaak aan het werk krijgt. De eerste betekenis is oppervlakte en de tweede diepte. In het geval van de staat en de coronadoden, zullen de meeste mensen waarschijnlijk alleen denken aan het geld dat de Staat uitgeeft ten behoeve van corona-patiënten en niet hoeveel besparingen dode corona-slachtoffers de Staat opleveren. ’

‘ Juist. De vraag: hoeveel geld hebben de coronadoden de schatkist gescheeld, maakt de berekening bovendien een stuk eenvoudiger, omdat het gedoe en de haarkloverij rond onderliggend lijden en zo, niet meer nodig is. Geen voodoo rondom onderliggend lijden en wat al niet: gewoon turven, tellen, en dat is het verhaal. Je onderscheidt simpelweg tussen AOW’er en niet AOW’er en verfijnt dat verder met als leidraad: hebben/hadden ze wel/geen recht op een staatspensioen. Dat levert objectieve informatie op.’

• ‘Dat zou weleens tot verrassende inzichten kunnen leiden. Neoliberalen zien er geen been in zelfs een steen onder de druivenpers te leggen, wanneer ze denken dat er sap, dus winst en rendement, uit valt te wringen.
  Zo’n tijdschrift als Gezond verstand kan eigenlijk volstaan met het produceren en genereren van andere, alternatieve, versies van de routematig gebruikte in de mainstream media. Dat kan nog onderhoudend zijn ook, en wie weet stimuleert het de gretigheid naar lezen.’

‘ Hoeveel geld hebben onze coronadoden de schatkist inmiddels gescheeld? ‘

• ‘ Ah, je gebruikt een zin met diepte- en oppervlaktestructuur, zou Chomsky vermoedelijk zeggen. Dat woordje “schelen” vind ik hier slim, listig, gekozen; het kan zowel een positief als negatief saldo impliceren – louter financieel dan, want ik laat socio-emotionele grootheden buiten beschouwing. Tenslotte leven we in een neoliberaal georganiseerde maatschappij.’

‘ Precies. Hoeveel personen zijn er inmiddels dóór/met/aan corona overleden en hoeveel van hen hadden recht op een AOW en/of andere staatspensioenen? Dat is bekend, want dat wordt voortdurend bijgehouden – en gebruikt, alleen wordt ons niet aan de neus gehangen waartoe en wanneer. Big data staat voor niets.
Ik vraag me dit af, omdat dezelfde mantra’s over coronadoden en besmettingscijfers in de mainstream media blijven verschijnen en circuleren, zonder dat er bijvoorbeeld effectieve maatregelen worden getroffen om “de kwetsbaren” ècht en serieus te beschermen. Zoals het corona-proof maken van onze verpleeg- en bejaardenhuizen – net zo effectief corona-proof als de ruimtes van Tweede en Eerste Kamerleden, die er op staan dat zij in gegarandeerd corona-proofruimtes kunnen “werken.” En bovendien brandveilig. Hoeveel verpleeg-, verzorgings- en bejaardenhuizen zijn gecertificeerd brandveilig?

Een mogelijke suggestieve conclusie zou kunnen luiden: als er meer AOW’ers, andere Staatspensionado’s en -nada’s en uitkeringsgerechtigden (denk aan de Bijlmer– en vergelijkbare populaties) de pijp uitgaan, hoeft de Staat daar minder aan uit te geven. Zet dit af tegen de kosten die de overheid moet maken om de schijn op te houden dat hij óók om de oudjes geeft (door ic-kosten bijvoorbeeld) en je houdt een saldo over. Dat kan positief dan wel negatief uitvallen.
Vervolgens bekijk je de vervolgbeleidstappen van diezelfde overheid. Enfin, je kunt dit zelf verder uitwerken, en zo verfijnd en toegespitst als je maar wilt. Zeker wanneer je toegang en de beschikking hebt tot en over de relevante data, zoals de overheid die heeft. Plus de rekenfaciliteiten natuurlijk, en ook daar beschikt de Staat over. Welke frames er worden gekozen om de uitkomsten aan de massa te verkopen, is weer een enigszins apart verhaal. Daar voor zijn die afdelingen Volksverlakkerij en Regeringspropaganda opgetuigd.’

• ‘ Kijk. Dit zou nou een mooi verhaal zijn voor dat nieuwe tijdschrift Gezond verstand – ik heb nog steeds geen exemplaar kunnen bemachtigen. Het hoeft niet eens om een echte “samenzwering” te gaan, maar dit ligt wel in die sfeer. Zo’n verhaal wordt nooit en te nimmer in de standaardmedia afgedrukt, terwijl het volgens mij wel degelijk een denkbaar scenario zou zijn. Ook als een blad als Follow the Money het zou brengen, zou het vermoedelijk meteen als Fake news (of érger) worden gediskwalificeerd.
  Grof gezegd: de Staat laat het virus het vuile werk opknappen – dat wil zeggen: de deplorables ruimen – en hoeft alleen maar passief toe te kijken en af en toe de “juiste geluiden” te maken, zodat iedereen blijft denken dat het virus de hoofdschuldige is, daarna de domme mensen die niet snappen dat ze mondkapjes moeten dragen en gezond leven en …. last but not least: dat we door een ware staatsman worden geleid, een crisismanager zonder weerga, die ons aller welzijn, heil en voorspoed, vóór op het netvlies heeft staan.’

‘ Nou, dat laatste vind ik overdreven, want als je denkt aan degene aan wie ik vermoed dat je denkt dan heeft die juist helemaal niets met netvliezen of iets wat met visie te maken heeft. Maar ik snap de porté van je betoog.’

• ‘ Best. Daar gaat het mij om. O ja, die oppervlakte en dieptestructuren van Chomsky zijn leuk om je in te verdiepen. Dan ontdek je pas hoe dubbelzinnig, veel, zo niet de meeste, taaluitingen die we bezigen, zijn. Ik meen dat Chomsky als een voorbeeldzin geeft: “Je hebt geluk als je haar voor jou kunt laten werken.” Dat kan betekenen dat je boft wanneer je haar kunt strikken om voor jouw bedrijf te komen werken, maar het kan net zo goed betekenen dat ze al bij je op de loonlijst staat, en dat iemand die haar kent zegt: nou, je boft als je haar zover kunt krijgen dat ze op haar werk iets zinnigs gaat doen – als je haar voor de zaak aan het werk krijgt. De eerste betekenis is oppervlakte en de tweede diepte. In het geval van de staat en de coronadoden, zullen de meeste mensen waarschijnlijk alleen denken aan het geld dat de Staat uitgeeft ten behoeve van corona-patiënten en niet hoeveel besparingen dode corona-slachtoffers de Staat opleveren. ’

‘ Juist. De vraag: hoeveel geld hebben de coronadoden de schatkist gescheeld, maakt de berekening bovendien een stuk eenvoudiger, omdat het gedoe en de haarkloverij rond onderliggend lijden en zo, niet meer nodig is. Geen voodoo rondom onderliggend lijden en wat al niet: gewoon turven, tellen, en dat is het verhaal. Je onderscheidt simpelweg tussen AOW’er en niet AOW’er en verfijnt dat verder met als leidraad: hebben/hadden ze wel/geen recht op een staatspensioen. Dat levert objectieve informatie op.’

• ‘Dat zou weleens tot verrassende inzichten kunnen leiden. Neoliberalen zien er geen been in zelfs een steen onder de druivenpers te leggen, wanneer ze denken dat er sap, dus winst en rendement, uit valt te wringen.
  Zo’n tijdschrift als Gezond verstand kan eigenlijk volstaan met het produceren en genereren van andere, alternatieve, versies van de routematig gebruikte in de mainstream media. Dat kan nog onderhoudend zijn ook, en wie weet stimuleert het de gretigheid naar lezen.’