‘”Je moet googlen op ‘hostile takeover‘ (Feindliche Übernahme) om de metafoor te vatten die de econoom Thilo Sarrazin gebruikt, om het verschijnsel van het islamisme als koekoeksjong in het Westen te snappen, zoals Sarrazin het voorstelt.”‘
………………. …………….. ……………….
………………. …………….. ……………….
Thilo Sarrazin: De taal van de nieuwe deug-terreur
‘ Op een bepaald moment heeft Eric Weinstein het over “peer review” (video doorspoelen naar >>>> 5) en daar bleef ik op haken: reputatie en roep, als handelswaar. Vandaag de dag doen we bijna niet anders. Het heeft ziekelijke proporties aangenomen: wij zijn onze schijn. Maxwell was zo geniaal om handel in wetenschappelijke reputaties te zien. Daar is hij multimiljonair mee geworden. Kranten, liggen als handelswaar (nieuws en informatie) in het verlengde van reputatie-manipulatie. Kranten kunnen reputaties maken of breken.’
‘Omtzigt heeft een solide reputatie als parlementariër opgebouwd, maar hij heeft een belabberd imago als politicus. Bij een slangenolieverkoper en charlatan als Rutte (en de meeste andere Haagse Kaastolpers) is juist het omgekeerde aan de orde. Een ideale politicus moet van beide ingrediënten een uitgebalanceerde hoeveelheid in zijn mars hebben: een degelijke reputatie (geworteld in inhoud, “content”) met een imago dat liefst een beetje verkoopt.
……….. ……………. ……………..
…………. ………….. …………………..
Stephen Buranyi (27.06.2017, The Guardian): It [scientific publishing & peer review] is an industry like no other, with profit margins to rival Google – and it was created by one of Britain’s most notorious tycoons: Robert Maxwell
geciteerd uit The Guardian (vet toegevoegd). %% citaat %% :Today, every scientist knows that their career depends on being published, and professional success is especially determined by getting work into the most prestigious journals. The long, slow, nearly directionless work pursued by some of the most influential scientists of the 20th century is no longer a viable career option. Under today’s system, the father of genetic sequencing, Fred Sanger, who published very little in the two decades between his 1958 and 1980 Nobel prizes, may well have found himself out of a job.
Even scientists who are fighting for reform are often not aware of the roots of the system: how, in the boom years after the second world war, entrepreneurs built fortunes by taking publishing out of the hands of scientists and expanding the business on a previously unimaginable scale. And no one was more transformative and ingenious than Robert Maxwell, who turned scientific journals into a spectacular money-making machine that bankrolled his rise in British society. Maxwell would go on to become an MP, a press baron who challenged Rupert Murdoch, and one of the most notorious figures in British life. But his true importance was far larger than most of us realise. Improbable as it might sound, few people in the last century have done more to shape the way science is conducted today than Maxwell.
Scientists had never seen anything like him [= Robert Maxwell]. “He always said we don’t compete on sales, we compete on authors,” Albert Henderson, a former deputy director at Pergamon, told me. “We would attend conferences specifically looking to recruit editors for new journals.” There are tales of parties on the roof of the Athens Hilton, of gifts of Concorde flights, of scientists being put on a chartered boat tour of the Greek islands to plan their new journal. %% einde citaat %%
‘Tja, hmmm, word je vandaag de dag nog als normaal aangemerkt, indien je acht miljoen dollar van de muziekmaffia afwijst, omdat je je ziel niet wilt verkopen? Politici verkopen hun ziel voor veel minder. Iemand die 8 miljoen versmaadt, omdat hij onafhankelijk wil blijven, is tegenwoordig gevaarlijk. Die ondermijnt.’
– ‘ De meeste politici hebben niet eens een ziel, dus die verkopen ook dan: gebakken lucht. “Ze” gaan echter wèl in trossen naar een eiland (een verwijzing naar dat van Jeffrey Epstein ongetwijfeld) om zich aldaar aan minderjarigen (minors) te vergrijpen, terwijl ze zijn ingehuurd en aangesteld om voor de werkende burger, de arbeider (miners) op te komen.’
Oliver Anthony – Rich Men North Of Richmond.
Geredigeerd citaat uit: Jürgen Habermas (2006)Time of Transitions. ISBN: 0-7456-3010-3 (Ebook); ISBN: 0-7456-3011-1 (pb):
> > > > 2. From Power Politics to Cosmopolitan Society. The Contradictions of Realpolitik…
The war in Kosovo touches on a fundamental question that is hotly disputed in political science and philosophy. The constitutional state accomplished the tremendous civilizing task of legally taming political power on the basis of the recognition of the sovereignty of the collective subjects of international law, whereas a “cosmopolitan condition” would place the independence of nation-states in question. Does the universalism of the Enlightenment here collide with a stubborn form of political power that is indelibly inscribed with the drive for collective self-assertion of a particular community? This is the realist thorn in the flesh of human rights politics.
Of course, even the realist school cannot ignore the structural transformation of the system of independent states that emerged with the Peace of Westphalia in 1648: the interdependencies of an increasingly complex world society; the sheer scale of the problems which states can solve only through cooperation; the growing authority and density of supranational institutions, regimes and procedures, not only in the field of collective security; the economization of foreign policy and, in general, the blurring of the classical boundary between domestic and foreign policy.
But a pessimistic image of human nature and a peculiarly opaque conception of “the” political form the background of a doctrine that clings more or less unconditionally to the principle of non-intervention. According to this doctrine, independent nation-states in the international state of nature should act freely in accordance with their own interests because the security and survival of the collective are non-negotiable values for its members and because, from the point of view of an observer, conflicts between collective actors are still best regulated by the imperatives of instrumental rationality. < < < <
========= =========== =========== ==============
‘ Bekijk deze video eens vanaf ongeveer >>> 31:00, dan zie je o.a. meneer Paul Agate van Swindlehurst, sorry: Swinglehurst, die vertelt welke verdienmodellen zijn bedrijf op de Somalische piraterij heeft geënt. Vermoedelijk niet alleen de Somalische.
Dus: wie willen deze miljardenbusiness nou werkelijk en echt opdoeken? De politiek-financiële-militaire kongsi’s en gangs toch zeker niet? Die strooien vrome praatjes rond en liegen zich met uitgestreken smoelen een beroerte (kijk maar eens naar “het onderzoek” naar – ja waarnaar ook alweer? – dat momenteel onder de Haagse Kaasstolp wordt afgewerkt; bij het zien van zo’n foto bijvoorbeeld lopen me de koude rillingen over de rug …….. brrrrr…….) en voorkomen dat de vrede en rust werkelijk uitbreken, want dat zou rampzalig voor ze zijn.‘
– ‘ De mannen van clubs als MARSOF (de Special Forces in het algemeen en overal in de wereld) concentreren zich op hun opleiding, hun training, en daarna op hun “missies” (die altijd “heilig” worden genoemd en die zij altijd uitvoeren in het belang van de Wereldvrede en Globale Gerechtigheid) als het object van zingeving aan en in hun leven.’
‘ Ze ruilen hun inzet (met mogelijk verminking of dood tot gevolg > of een stukje blik-met-oorkonde als beloning) als vakman, want dat zíjn ze natuurlijk: vaklui, tegen het Grote Avontuur, maar ook en vooral tegen de mogelijkheid vakkundig moeilijke klussen te kunnen klaren. Een wat theatraal en ronkend woord is: zelfverwerkelijking. Die mogelijkheid wordt in onze neoliberale wereld hoe langer hoe schaarser. Hoe meer BS (bullshit jobs), hoe aantrekkelijker zo’n “baan” bij de SF’s wordt. Bij de SF zíjn ze echt iemand. Je kunt onmogelijk van ze vergen dat ze een totaalbeeld hebben van de grotere context waarin zij slechts een minuscuul radertje zijn.’
– ‘ “Zelfverwerkelijking” en “zingeving” als ruil- en lokmiddel voor de ernaar dorstende postmoderne mens; best voordelig voor degenen die dat slim en sluw weten te verkopen en uit te spelen. Deze Dennis Kok vertelt ook dat hij in Afghanistaan “een dingetje” of “dingetjes” heeft gedaan (ga eens na: Somalia > Afghanistan, binnen een tijdsbestek van ???? vul maar in).’
‘Afghanistan (video podcast Dennis Kok >>> 1:46). Nog zoiets. Heb je even tijd voor het college van Vijay Prashad? Die doet de Oekraïne er meteen bij. Zouden de cadetten op de moderne KMA met deze invalshoeken en alternatieve frames en narratieven worden geconfronteerd, denk jij? Dat lijkt mij niet, maar ik kan me uiteraard schromelijk vergissen. Het zou ze maar kunnen afleiden van hun “missies.” ‘
– ‘ Ach, het is een vorm van zelfbehoud om de cognitieve dissonantie niet al te veel de pan te laten uitrijzen. Je kunt maar beter stevig geloven dat je het allemaal voor “Nederland’ en “de Democratie” doet, maar dat lijkt mij steeds moeilijker te worden. Iemand als Nikko Norte bijvoorbeeld, die dacht vermoedelijk heus dat hij in Afghanistan was om de negorij op te bouwen, of óm te bouwen, naar een heuse gezonde democratie. Een idealist dus. Dat zal voor de man een ruw ontwaken zijn geweest. Ze zaten er natuurlijk gewoon van de kat heur geopolitieke viool.’
‘ Gelukkig voor Norte zaten er in Uruzgan geen taliban. Die apekool en poppenkasterij heeft de Nederlandse belastingbetaler alleen wel een bom duiten gekost. Misschien zijn daar zelfs Nederlanders bij om het leven gekomen of verminkt, maar dat weet ik niet.
In feite kun je het verhaal nóg naargeestiger maken, door je te realiseren dat je niet eens door zoiets als “een Nederlandse regering” wordt aangestuurd, maar door anonieme entiteiten die jou via “de Torentokkie” (zo hoorde ik Rutte onlangs wéér noemen!) je oekazes, je marsorders, geven en jou dirigeren. Zoals met het Amerikaanse leger gebeurde in Irak – compleet met dat absurde verhaal over die couveusebabies en generaal Colin Powel met z’n buisje met virussen, waarmee Saddam de wereld wilde uitroeien. Nu hebben “ze” Putin in de rol van de antichrist geplakt. Dat werkt gek genoeg altijd weer feilloos.
Tja, dan kun je je maar beter verdoven met alles wat direct en onmiddellijk met je missie te maken heeft. Dompel je daar volledig in onder. Anders kun je maar beter uitstappen.’
======= ========== ========== =============
Karen Hamaker | Neocons | Proeftuin WEF – www.youtube.com/watch?v=H-ojxUBRMs0
John Perkins, 2020 – ISBN: 978 1626566743, 978 1626566750, 9781626566767
“ Hij kwispelt, hij keft en hij kwijlt, en iedereen vindt hem reuze aardig, maar je hebt er helemaal niets aan ….”
NRC 5 juni 2023 om 22:07 Wubby Luyendijk – www.nrc.nl/nieuws/2023/06/05/oud-toezichthouder-groningen-dringt-aan-op-exitplan-ook-buiten-het-gasveld-worden-nu-bevingen-gemeten-a4166435
‘ Wie, welke partijen, willen het Groningse gasveld sluiten en de vele miljoenen of zelfs miljarden (?) kuubs aan gas in de grond laten zitten, en waarom? Moet en zal Amerika ons zijn gas en olie door de strot persen – tegen vier keer de Russische prijs? Er zitten wereldwijd nog voor honderden jaren fossiele brandstof in de grond. En in Groningen. De nobele verhalen die ze ongetwijfeld ophangen, kun je direct in de zoutmijnen bij Boekelo dumpen en dan nog een paar ton ongebluste kalk eroverheen. Van die narratieven klopt uiteraard geen ene moer.’
– ‘ Merken als D66 en GL willen hun klimaat-meuk (windturbines en zonnepanelen) slijten, en die zijn dus automatisch ook tegen kerncentrales. D66 idem dito. Weet jij waar we die meneer Jan de Jong bij moeten of kunnen onderbrengen? Is ‘ie lid van een politiek merk, of geweest. Waarom wil hij een exit? Hoe zit de man er financieel bij? Waar woont hij? Wat doet hij? Enzovoorts.’
‘ Geen idee, maar dat zal zo zijn uit te zoeken. Bijna altijd is het een kwestia van follow the money. Henk Kamp (VVD’er en gehoorzame Rutteknecht), die de gaskraan extra open liet draaien, is intussen nijver bezig zijn straatje schoon te vegen.’
– ‘ We zullen vanzelf zien hoe de hazen lopen en wie welke belangen zal proberen te verdedigen, want ze kunnen de kaarten niet eeuwig tegen de borst houden. In hoeverre zullen “ze” bijvoorbeeld proberen onze pensioenpot te plunderen om aan de miljarden te komen.
Toch rááár hè? Er wordt met miljarden gegoocheld rond de Oekraïne-soap en die corrupte meneer Zelensky, terwijl het Nederlands klootjesvolk zich knollen voor citroenen laat aansmeren en zich gedwee laat naaien en afknijpen door een nomenklatoera van overwegend nitwits. Er gingen geruchten dat “ze” het water willen beprijzen, want de miljarden waar ze mee stoeien, moeten toch voor een deel aantoonbaar èrgens vandaan komen; ze kunnen niet al te gek te keer gaan met die geldpersen van ze.’
‘ We gaan het zien. Je kunt het metaforisch vergelijken met een oorlog: de politieke nomenklatoera’s en Big Business met Big Finance (inclusief Big Pharma), tegen de burger. Stop de diverse grootheden in je war models en ga ermee stoeien. Er schijnen kopieën gebruikt te worden van war games die ze in het Pentagon gebruiken (allemaal via het Dark web aan te komen, zo wordt beweerd) en die in verbeterde (!) versie vele malen beter werken dan de modellen die ze bij de deftige toko’s hanteren.’
– ‘ Sun Tse en Jinping Xi wensen ons ongetwijfeld uit volle borst toe dat we maar in boeiende en spannende tijden mogen leven.’
www.nrc.nl/nieuws/2023/03/28/de-banken-gijzelen-de-publieke-sector-nog-steeds-a4160667
Financieel koorddansen (* citaat uit de vertaling *)
Maar toen gebeurde er iets wat elke mond deed verstommen en elk oog deed verstarren. Want inmiddels was de koorddanser aan zijn werk begonnen: hij was uit een kleine deur gekomen en liep over het koord, dat zo tussen twee torens was gespannen dat het boven de markt en het volk hing. Toen hij precies halverwege was, ging de kleine deur opnieuw open en een bonte figuur, die leek op een potsenmaker, sprong tevoorschijn en liep met snelle passen achter de eerste aan. ‘Vooruit, mankepoot,’ riep zijn vreeswekkende stem, ‘vooruit, luiwammes, smokkelaar, bleekneus! Vooruit of ik kietel je met mijn hiel! Wat voer jij hier uit tussen die torens? In de toren hoor je, opsluiten moeten ze jou, je verspert de doorgang voor iemand die beter is dan jij!’ – En met ieder woord kwam hij dichter- en dichterbij.
Toen hij echter nog maar één stap van hem verwijderd was, gebeurde het verschrikkelijke, dat elke mond deed verstommen en elk oog deed verstarren: – hij stootte een schreeuw uit als van een duivel en sprong over de man heen die zijn weg blokkeerde. Maar deze verloor de macht over zijn hoofd en over het koord toen hij zijn rivaal zo zag winnen; hij gooide zijn stok weg en schoot sneller dan de stok omlaag als een werveling van armen en benen. De markt en het volk leken op de zee wanneer daar een storm overheen raast. Iedereen stoof uit elkaar en tuimelde over elkaar heen, vooral daar waar het lichaam tegen de grond zou slaan.
Maar Zarathoestra bleef staan, en vlak naast hem viel het lichaam neer, danig toegetakeld en verminkt, maar nog niet dood. Na een poosje kwam de te pletter gevallene weer bij, en hij zag Zarathoestra naast zich knielen.
‘Wat doet u hier?’ vroeg hij ten slotte. ‘Ik wist allang dat de duivel mij beentje zou lichten. Nu sleurt hij mij naar de hel: wilt u hem dat soms beletten?’
‘Op mijn eer, beste vriend,’ antwoordde Zarathoestra, ‘waar u het over hebt, dat bestaat allemaal niet: er is geen duivel en er is geen hel. Uw ziel zal nog sneller dood zijn dan uw lichaam. Vrees nu maar niets meer!’ De man keek wantrouwig op. ‘Als u de waarheid spreekt,’ zei hij toen, ‘dan verlies ik niets als ik het leven verlies. Ik ben niet veel meer dan een dier dat ze met slaag en weinig eten hebben leren dansen.’
‘Welnee,’ sprak Zarathoestra, ‘u hebt van het gevaar uw beroep gemaakt, daar is niets verachtelijks aan. Nu gaat u aan uw beroep te gronde: daarvoor wil ik u met mijn handen begraven.’
Toen Zarathoestra dat had gezegd, antwoordde de stervende niet meer; maar hij bewoog zijn hand, alsof hij de hand van Zarathoestra zocht om hem te bedanken. –
Nietzsche (2013, Vorrede 6) Zo Sprak Zarathoestra ISBN 978 90 253 0232 0
De Duitse tekst staat overal op internet: Inzwischen nämlich hatte der Seiltänzer sein Werk begonnen: er war aus einer kleinen Tür hinausgetreten und ging über das Seil, welches zwischen zwei Türmen gespannt war, also, daß es über dem Markte und dem Volke hing.
……. und gerade neben ihn fiel der Körper hin, übel zugerichtet und zerbrochen, aber noch nicht tot. Nach einer Weile kam dem Zerschmetterten das Bewußtsein zurück, und er sah Zarathustra neben sich knien. »Was machst du da?« sagte er endlich, »ich wußte es lange, daß mir der Teufel ein Bein stellen werde. Nun schleppt er mich zur Hölle: willst du’s ihm wehren?«
‘ Het vraagteken moet er organiek bij, want wat voor de een klein bier is, is voor de ander misschien een halszaak, een kwestie van leven en dood.’
– ‘ Het empire van Heineken loopt op zijn laatste beentjes, net als de Soviet Unie ter ziele ging, en de VS momenteel hard werken aan de teloorgang (transition or demise?) van hún empire? Mwah, mwah …. Zou kunnen. Ik spuug absoluut niet in een pul Heineken bier. Lekker bier! Bir bintang, zeggen ze in een van onze voormalige koloniën (bintang = ster, zonder de palu-arit van de PKI s.v.p!). Zie je op de coverplaat van Sharman de Nederlandse driekleur-met-wimpel in top? Das war einmal mein lieber. Make Holland great again! Als dat zou kunnen!? Dan moeten er uiteraard wel échte politici op het pluche daar in Den Haag, niet deze komedianten die 7/52/366 met beeldvorming in de weer zijn. Politici die van wanten weten. Oké, maar, dat met Heineken is een kwestie van smaak, kun je zeggen, terwijl wat er bij de transities in Rusland/Soviet Unie (en nu: Russische Federatie – Oekraïne) door de gehaktmolen wordt gedouwd en gedraaid, toch met iets meer dan met smaak alleen heeft te maken .’
‘ ”Smaak,” je zegt het, vermoedelijk ongewild, spot on, maar zo zou je Scharmans argumentatie kunnen samenvatten: empire is en was een kwestie van smaak, en smaken veranderen. Trouwens, pas op met je idioom, want er lopen inmiddels veel (nieuwe) Nederlanders rond die niet weten dat er wanten zijn waar je in klimmen kunt, naast wanten die je aantrekken kunt. Voor je het weet, word je uitgekreten voor excluderende rabiate racist of gekruisigd als fluimige flapdrol-fascist. Dus let a.u.b. op je woorden.’
– ‘ Oké, smaak, maar ook geldingsdrang, egotripperij, winstbejag en haantjesgedrag van de nomenklatoera’s, zo lees ik bij Sharman. Wat dat aangaat, is er weing veranderd. Oké oké, en ook – ik ben nu serieus! – of je natuurlijk koeien-gehakt blieft, of het kunstvlees van Bill Gates en de gegloblablaliseerde multinationals voor lief neemt, of je je dat door je strot laat douwen. Met, niet te vergeten, de gemalen insecten en de gemalen windturbinerotorbladen (de laatste worden geloof ik ondermeer door de winegums gehakseld). Vanwege het kunstvlees en de insecten, wil de Haagse nomenklatoera onze agrarische sector de nek omdraaien. Wij moeten van hen (van de “ze”) ook voor ons voedsel afhankelijk worden van de globlabla multinationals. Hier komt het winstbejag van de nomenklatoera’s om de hoek kijken. Hoe zou je Klaus Schwab met zijn WEF anders kunnen beschouwenn dan een empire-bouwer, en George Soros en Bill Gates, Donald Trump, Elon Musk, enzovoorts.’
‘ “Ze” trekken de strop om onze nek steeds meer aan, want met de CBDC’s, de QR-codes en de voedselvoorziening die ze onder controle proberen te krijgen, kunnen wij straks geen kant meer op. Daarom schreeuwen zij om het hardste dat “de anderen” (d.w.z mensen die graag het gezonde normale willen) complotdenkers en wappies zijn. En schotelen ze ons als afleiding de raarste dingen voor. Zo moet je tijdens de seks om toestemming vragen of je erectie mag verslappen en je condoom dan dus vanzelf blijft steken in een vagina dentata. Mag men er nog een vagina dentata op na houden, of moet je als je seks wil, een kunstgebit in?! Te gek voor woorden!’
‘ Oef, dit Duits proberen te begrijpen, doet pijn aan mijn hersens, dat kan ik je wel zeggen.’
– ‘ Gefeliciteerd, want dat betekent dat je hersens hebt.’
‘ Jauss, dat was toch die gup met een Erwartungshorizont, oder so etwas? Wanneer die verwachtingshorizonten versmolten, dan was het oké, of juist niet?’
– ‘ Stimmt. Ongeveer, grotendeels, denk ik. Wat maak je ervan?’
‘ Oef. Even kijken: wij, verwonderen ons nu niet meer over het fictieve gehalte van het verhaal van Jona in de walvis, maar wij zijn verbaasd over de “naïeve” of “dogmatische” instelling van onze voorvaren die dit verhaal voor waar aannamen. Dus, eh, zij hielden de gewoonte erop na het verhaal van Jona voor waar aan te nemen, te definiëren, en dáárover verbazen wij ons. Wij verschuiven ons ongeloof van ongeloof in het verhaal, naar ongeloof aangaande de gewoonte dat onware verhaal voor waar te houden. Meer kan ik er niet van wrochten.’
– ‘ Je bent aardig warm, denk ik. Het laatste stuk tekst vind ik moeilijk. Vinden wij tegenwoordig het onderscheid tussen fictie en werkelijkheid zo vanzelfsprekend dat wij ook wanneer alles fictie is, of realiteit, we tóch een onderscheid moeten aanbrengen tussen fictie en realiteit? Dus alles fictie kunnen we niet aanvaarden, en alles realiteit evenmin. Houden we onszelf dan niet voortdurend voor het lapje?’
‘Basta. Ik kap ermee. Gooi het op de site en laten we afwachten wat de jongelui ervan maken. Heb je dit toevallig zo gekozen, of was je Jauss aan het herlezen, of heeft het te maken met wat Ernst Wolff zegt over het-moeten-afdanken-van-de-economie waarmee we zijn opgevoed en grootgegroeid, het hele paradigma geldt niet meer en kan overboord.’
– ‘ Die gedachte past hier wel bij, vind ik ……… de economische theorieën van eertijds, zijn nu nepnieuws en passen niet langer op de “werkelijkheid” waarin we leven… Hoe heet die Pakistaanse econoom die dit zei ook alweer? ‘
‘ Jáááháááá, Anwar Shaikh: ” What Happens When Economics Doesn’t Reflect the Real World? “ Ik heb de link naar die video nog. Die zetten we hierbij. Als warming up voor de video van Ernst Wolff, want die moeten we dit weekend maar eens grondig bekoekeloeren. Hoewel ik daar niet echt vrolijk van word, van het voorland dat Wolff schetst.’
DAS erwartet uns jetzt alle! – Ernst Wolff im Gespräch mit Robert Jungnischke
Nov 13, 2022 – Ernst Wolff – World Economic Forum …..
‘ De frames die momenteel bij de Stikstof-discussies in Nederland worden gehanteerd, draaien om stikstof en de “natuur” terwijl het grondbezit, het boerenbouwland, niet of nauwelijks ter sprake komt. Meneer Remkes, Staghouwer en mw. Zeggelink willen echter vooral boerenland ontfutselen aan de boeren, en daar hanteren zij (en hun marketeers-propagandisten) geëigende narratieven voor. De slogan van Klaus Schwab (you will own nothing – maar owe des te meer – and be …..) poneert het in alle openheid.’
– ‘ Volgens jullie gaat het bij de stkstofnarratieven primair om grondbezit, land grab tiert overal welig en op grote schaal en dat gaat hand in hand met het neo-feodalisme?’
‘Zeker. Dat is het voorlopige theoretische raam. Wat gebeurt er namelijk: de nomenklatoera zet zijn vermogen om in land en edelmetalen – ruimer gezegd: in commodities. Zij zien de bui hangen. Papiergeld wordt in rap tempo waardeloos en een bankrekening kan door de regering worden geplunderd. Dus zij die dat kunnen en die over gepriviligeerde informatie beschikken, dekken zich zo veel mogelijk in. Althans, dat verzinnen wij. Even tussendoor; bekijk deze video eens. Er stond meen ik gisteren (?) een artikel van Bas Blokker in deze geest in de NRC.’
– ‘ Oké. De BRICS zijn volop bezig met een nieuwe reservemunt die dollar moet vervangen. Goed. Dit is een andere manier van tegen de ontwikkelingen aankijken. Ik ben benieuwd waar de jongelui verder nog mee komen. Indien de BBB zijn verhaal kan veralgemeniseren, zou dat een mooie binnenkomer zijn voor een nieuwe partij. Verzet tegen de algehele onteigening van iedereen behalve de 1% klinkt enthousiaster dan in de hoek gedrukt worden van alleen maar het boerenbelang willen behartigen – ten koste van natuur, milieu en klimaat. Want dat zijn de drie retorische grootheden die het meeste agio doen. Hoewel het borgen van de voedselzekerheid ook een sterk argument is vóór onze boeren, vind ik. Nog afgezien van onze natuur, die wij waarderen: lege en weidse ruimte met een onvervalste Nederlandse lucht er boven. Dat is echter best te combineren tot een aansprekend verhaal. Het vergt alleen een vorm van durf-denken, out-of-the-box-denken en stoutmoedig origineel formuleren, om dat op pakkende wijze over het voetlicht te brengen.’
‘ Een eigen standpunt formuleren, een eigen mening ten beste geven? Zelfs als groep tegen de stroom in zwemmen?
Dat klinkt makkelijker in theorie, dan het doen in de praktijk, want we zijn en blijven kuddedieren die zich het veiligste voelen in de massa: Emportés par la foule qui nous traîne / Nous entraîne / Écrasés l’un contre l’autre / Nous ne formons qu’un seul corps / Et le flot sans effort / Nous pousse, enchaînés l’un et l’autre …. De massa, la foule, sleurt me mee, scheurt ons vaneen, verstikt mijn stem ….. Je suis emportée au loin / Et je crispe mes poings / la foule nous éloigne l’un de l’autre … le son de ma voix s’étouffe dans les rires des autres / Et je crie de douleur, de fureur et de rage et je pleure …‘
Je hoort het: een school vissen is geen kudde koeien of schapen. Remkes probeert niet voor niets “een kudde” te formeren, door met zo veel mogelijk “partijen” te gaan praten. Dan kan hij tegen de boeren zeggen: iedereen vindt het ….. jullie zijn de enigen die tegen zijn …. ” ‘
(WARNING) From The Netherlands To (AMERICA!) ~ Green New Deal ~ Climate Change ~ Food Shortages
(WARNING!) From A Australian FARMER! ~ (MEGA!) Food Shortage
Deze week gaat Johan Remkes in gesprek met andere betrokkenen.
2022/08/14/ik-wil-geen-mopperpartij-zegt-bbb-leider-caroline-van-der-plas-in-zeeland-a4138875
You cannot copy content of this page
