Corona Covid Clockwork Orange

Posted on by admin

 

 
‘ Zowel Ruben Oppenheimer als Hajo de Reijger tekenen een klok. Voor de hand liggende associatie: de corona-avond-klok, maar daarmee zijn we niet tevreden. Toch?’

  • ‘ Géén van de jongelui heeft de associatie met Burgess-Kubrick gelegd: dystopia, dictatuur, hersenspoeling en operante conditionering.
    Degenen die er nog het dichtste bij kwamen refereerden aan het surrealistische element van dit corona-gebeuren, aan de hand van Dalí’s schilderij. Dat is geen sensationele vondst, vind ik. De avondklok maakt deel van uit van het ons omringende surrealisme – nu alleen extra aangezet door het corona-covid-virus-circus.’

‘Ik vind de associatie met “kinderbedtijd voor Mark” bij de tekening van Hajo geestig. Ik ben benieuwd hoe de jongelui reageren nadat we deze hint naar A Clockwork Orange mailden. Ik heb al negen enthousiaste reacties binnen. Ze gingen ermee aan de slag. Wat zouden ze met de drie A’s doen? Zouden die opvallen?’

  • ‘ Als ze deze posting lezen, wel. A purloined letter three times revisited? Lacan & Poe & Derrida? Misschien is dat te ver gezocht en te hoog gegrepen. Ik vind de reacties toch gratifying. Hoewel de onmiddellijke associatie met de avondklok ook wel een beetje teleurstellend is, vind ik. Zo voor de hand liggend, maar goed, het zij zo. Drie jongelui mailden: “Je weet niet wat je niet weet. Daarom zijn jullie er!” En zo is dat toevallig ook nog eens een keer.’

‘ We leggen de lat altijd net iets hoger dan ze gewend zijn en verwachten. Dat houdt de zaak spannend. Eeuwig jammer van ons verloederde onderwijs. Dat is niet terug te draaien – zoals bij een horloge nog wel kan.
Als ik naar de smeltende klokken van Dalí kijk en ik denk aan de veelmisbruikte term “reset,” dan associeer ik het via de reset van Alex in de film, met een botched reset.’

  • ‘ Asssssseblieft zeg! Laten we hopen dat dat in onze werkelijkheid niét zo uitpakt! Laat ik het mitigeren via het concept van de totale institutie van Erving Goffman (ISBN 90 237 1168 8): we zitten met ons allen in een soort gevangenis, die is bedoeld om het Covid-virus buiten en uit te sluiten. Het beroerde is echter dat we onszelf daardoor in-sluiten. We zitten in zelfgekozen Schutzhaft. Da’s trouwens ook helemaal niet leuk – zeker niet wanneer het lang duurt en we niet weten hóe lang het nog gáát duren.’

‘ Okay, laten we er hier een stukje Agamben (ISBN 90 5352 829 6) tegenaan gooien, over de uitzonderingstoestand (Carl Schmitt). In het verlengde van Hannah Arendt, die we net hebben behandeld.’

https://www.nrc.nl/nieuws/2021/02/20/en-weer-ging-het-in-de-ministerraad-fout-tussen-de-premier-en-de-collegas-a4032560

https://www.nrc.nl/nieuws/2021/02/20/avondklok-a4032553

 

♥

 
<<  Aside from the metaphorical meanings of the title of Stanley Kubrick’s A Clockwork Orange (1971), the name reportedly came from an off-hand Cockney expression, “as queer as a clockwork orange,” which the source novel’s author, Anthony Burgess, claimed he heard in a London pub before World War II, decades before publishing his famous work in 1962. Burgess has written and spoken about the title on several occasions. In an introduction called “A Clockwork Orange Resucked,” he refers to a person who “has the appearance of an organism lovely with colour and juice but is in fact only a clockwork toy to be wound up by God or the Devil or (since this is increasingly replacing both) the Almighty State.” On the television programme Camera Three in 1972, he explained, “I’ve implied the junction of the organic, the lively, the sweet – in other words, life, the orange – and the mechanical, the cold, the disciplined. I’ve brought them together in this kind of oxymoron, this sour-sweet word.”
In the film adaptation, however, Kubrick touches upon these themes without explicitly breaking down the title, leaving its specific meaning more open to the audience’s interpretation.
…………………………  …………………………
[I]n Burgess’ novel, when Alex breaks in, Mr. Alexander is writing a manuscript entitled A Clockwork Orange, which protests the nation’s increasingly authoritarian government, declaring, “The attempt to impose upon man, a creature of growth and capable of sweetness… laws and conditions appropriate to a mechanical creation, against this I raise my sword-pen.” Alex discovers the manuscript and mockingly reads the piece aloud. The protagonist/antagonist doesn’t understand it, even though the thesis foreshadows his future state and dissects the complex title. >>

https://en.wikipedia.org/wiki/A_Clockwork_Orange_(film)

 “Singin’ in the Rain” (Title Song) 1952 – Gene Kelly

 
 
 

Vinnige verhalen

Posted on by rudi

 

 
‘ Wij draaien het betoog van Tom-Jan Meeus bijna compleet om. Zulks mede aan de hand van de tekening van Ruben Oppenheimer. Volgens ons zit het namelijk zo.
Het is de VVD’er Rutte die booby traps legt en een mijnenveld voor de andere partijen cultiveert, en niet andersom, zoals Meeus meent.
Ruben Oppenheimer beeldt Rutte af in zijn natuurlijke habitat, als een roofvis, een predator, midden in het mijnenveld van onderwater-wieren. Een dodelijk Kelp-woud.’

  • ‘ De onderzeeër is een metaforische snoek of haai, in ieder geval een roofvis, een beest met vinnen. (“Und der Haifisch, der hat Zähne / Und die trägt er im Gesicht / Und Macheath, der hat ein Messer / Doch das Messer sieht man nicht.”)
    Mede vandaar het woord vinnig in de kop van deze posting. De roofvis is hier de regerende metafoor. Plus het gegeven dat het gebeuren zich onder water afspeelt, dus meestentijds en grotendeels onzichtbaar voor ons.’

‘ De “loyaliteit” waarover Meeus het heeft, en die volgens hem tussen De Jonge (CDA) en Rutte (VVD) zou bestaan, is van het soort dat men eerder tussen Rutte en Wilders (PVV, ex-VVD’er en Ruttes oud-mentor) zou zoeken.

  • ‘ Loyaliteit vind ik in relatie tot Rutte geen goede term, want dat impliceert voor mij een zekere belangeloosheid en belangeloosheid is bij Rutte – in dit frame tenminste – allerminst aan de orde. Tussen Rutte en De Jonge bestaat een vorm van belangengemeenschap op grond waarvan ze dealtjes met elkaar sluiten, en die bestaat bij gratie van de afhankelijkheid van De Jonge. De Jonge heeft in het CDA niet die machtspositie die Rutte in de VVD heeft, dus De Jonge verkeert in deze relatie in de zwakke positie. Hij kan de kruimels die Rutte hem gunt goed gebruiken om zich in het CDA nog enigszins staande te houden.
    Rutte gebruikt De Jonge tevens om tweespalt in het CDA te bewerken, als wrikijzer; hij speelt De Jonge waar mogelijk uit tegen Hoekstra (en tegen Pieter Omtzigt, wanneer deze niet oppast). Van loyaliteit in de betekenis die wij aan dat begrip hechten, is bij Rutte nooit sprake. Zo is hij volgens ons bijvoorbeeld  “bevriend” met iemand als Jort Kelder, omdat beiden van die relatie kunnen profiteren. Zij worden er allebei “wijzer” van. Uiteraard kunnen wij slechts de buitenkant, het gedrag, interpreteren. Van hetgeen in de harten en hoofden van de betrokkenen omgaat, weten wij niets. Dat is een BlackBox.’

‘ Met de Jonge heeft Rutte een (korte termijn-)belangengemeenschap en met Wilders heeft Rutte een profitabele “verstandhouding” voor onbepaalde tijd, waarbij Wilders vooral van nut is als oppositie. Wilders speelt als het ware in zijn eentje de oppositierol, want een echte politieke oppositie bestaat in deze Tweede Kamer niet. Tijdens Rutte-II hebben we gezien hoe beschamend opportunistisch de SGP, CU en D66 zich gedroegen als “constructieve” en “loyale” oppositie. De media schreven dit de democratie-ondermijnend politieke schmieren de hemel in: de collaborateurs hielpen “het Land bestuurbaar houden.” Het scheelde weinig of men had de labbekakken een ridderorde op de kippenborst gespeld en in de adelstand verheven. De CU kreeg de smaak goed te pakken en is zelfs nog verder gegaan door pontificaal in dit kabinet plaats te nemen (vuile handen maken, je verantwoordelijkheid nemen en meer winderig blablabla). Een jammerlijk schouwspel, een tenenkrommend gebeuren. Laat ze liever consequent, effectief en creatief oppositie voeren.’

  • ‘ Nu al klinkt vanuit die hoek gepiep over de “hóóóge prijs” die hun toekomstige collaboratieve deals voor de regerende kongsi zullen hebben.Wat het duo Wilders – Rutte betreft: Wilders komt uit de VVD en was daar Ruttes mentor. Qua mentaliteit en ideologie zitten Wilders en Rutte op een lijn. Wilders is net als Rutte een machtspoliticus.Wilders is de baas in en over zijn partij, dus Rutte hoeft zich geen zorgen te maken over mavericks en prima donna’s in de PPV, die plotseling een eigen koers gaan varen. Wilders kan zo’n persoon er zonder veel omhaal uit knikkeren. Net zoals hij Dion Graus lijkt te handhaven.
    Wilders’ wil is wet. Daarom kan Wilders in z’n eentje de rol van oppositie spelen. Hij deelt de lakens uit, de PVV’ers zijn in feite personeel van Wilders. Voor hun inkomen zijn de meesten van hem afhankelijk. Rutte kan met Wilders zaken doen, zo lang hij Wilders niet overvraagt. Zo lang Rutte levert – aan degenen die hem op het pluche houden – mag hij zijn gang gaan. Ruttes VVD’ers verkeren in een positie die niet heel erg verschilt van die van de PVV’ers onder Wilders.
    Kijk maar naar zijn vertrouwde krachten, bijvoorbeeld een Stef Blok. Zo gezeggelijk als een afgerichte bedrijfspoedel, en een Sander Dekker, henchman in de Rechtsbijstandsector, brrrrr ….. Net als Edith Schippers voor hem in de Zorgsector de bijl aan de-wortel-en-meer legde. Gehoorzame griezels. Echt en heus: genuine neoliberal VVD. Bad news voor ons kortom.In de PVV is het eigenlijk alleen Martin Bosma die eventueel een eigen koers kan gaan varen en die dat ongetwijfeld ook zal doen als het hem in de PVV te benauwd wordt. Bosma is geen stampijstamper, maar een intellectueel met hoofdzakelijk een intrinsieke motivatie. Indien hij mocht besluiten te vertrekken, zal dat rustig en netjes gebeuren.’

‘ Wat Wilders doet met Graus – dat handhaven, bedoel ik – doet Rutte met Grapperhaus. Beiden hebben het bont gemaakt, Grapperhaus’ misstap weegt tegen die van Graus op, omdat Grapperhaus not bene minister van Justitie is en belast met handhaving van de Corona-oekazes. De PVV’er Dion Graus is slechts een voetsoldaat.
Naar verluidt is Martin Bosma een eind op dreef met zijn dissertatie. Ik zou het mooi vinden als de man een universitaire aanstelling als docent kreeg en bijvoorbeeld praktische politiek, propaganda en volksverlakkerij ging doceren. Dat zou het academische menu meteen een stuk gevarieerder maken! En de studenten weerbaarder.
De CU, SGP, SP en PvdDieren zijn te nietig om verder verschrompeld te worden. De CU is paradoxaal genoeg te klein om het lot van de PvdA (weggedrukt en verschrompeld) te ondergaan. Het CDA daarentegen is wel degelijk op weg hetzelfde lot als de PvdA deelachtig te worden. D66 heeft zich door Rutte meedogenloos laten gebruiken (met name middels de aanstelling van Ollongren, Van Engelshoven, Wouter Koolmees en Sigrid Kaag – tot op zekere hoogte) en zal vermoedelijk als een lege schil worden weggegooid. Jesse Klaver van Groen Links lijkt nauwelijks te kunnen wachten om zich door Rutte te laten piepelen.’

  • ‘ Het is de win- en eerzucht van (de meeste) partijpolitieke kader- en bestuursleden die de loop der dingen bepaalt en niet zozeer de politieke overtuiging en koers zoals die in respectieve partijprogramma’s worden uitgevent en aan de man gebracht. Vandaar dat simpel te verhapstukken correctieve minireferenda en een voortdurend transparant houden van het individuele stemgedrag van Kamerleden, door permanente explicitering, een steeds klemmender noodzakelijkheid wordt.’

‘ Last but allerminst least zijn de komende parlementaire enquêtes. Tom-Jan Meeus telt er maar liefst drie. Drie?! Waartoe? Het zal een geld- en tijdvermorsing van jewelste worden. Het houdt de Kamerleden die in de commissies zitting nemen weliswaar van de straat (ze zouden zich liever bezighouden met het vakkundig controleren van de regering), het levert hen naar alle waarschijnlijkheid een aardige bijverdienste op en het staat in die biotoop vermoedelijk chique op de conduitestaat, maar wat worden wij er in hemelsnaam wijzer van? Zo lang de structuren niet ingrijpend worden gewijzigd, zal er niets veranderen. De “schuldigen” zijn inmiddels weg en vanzelfsprekend allemaal omhooggevallen.’

  • ‘ Het is luxe vorm van duur vluchtgedrag voor toch al overbetaalde plucheplakkers. De solide, bekwame en betrouwbare Volksvertegenwoordiger niet te na gesproken.’

‘ Die enquête-kippenrift kun je als een vorm van “ageren,” acting out, beschouwen, spastisch oversprong-gedrag dat als een suurogaat voor (mee-)regeren fungeert. Wellicht gebeurt het deels onbewust – niet alles hoeft bewust berekenend te gebeuren – in onze metafoor kan het (onder-)waterse daar goed dienst voor doen. Zie Freud bijvoorbeeld.’

  • ‘ De opkomst van al die splintergroeperingen, in combinatie met de zucht naar parlementaire enquêtes van de zittende kaasstolpers, bewijst eens te meer dat dit systeem zijn langste tijd gehad heeft.
    De huidige politicus is behept met het neoliberale virus en manifesteert zich als “politiek ondernemer” met een groot ego en veel geldingsdrang, die vooral voor de eigen zaak gaat. De boel draait al geruime tijd met steeds meer “transactiekosten” die voor het democratische gebeuren en de democratische kwaliteit, pure verkwisting vertegenwoordigen.
    Het beroerde is dat degenen die er verandering in zouden moeten en kunnen brengen, zelf achter de knoppen zitten en in de positie verkeren van de kalkoen die over het kerstmenu moet stemmen, en weet dat hij het hoofdgerecht is. Ik vrees dat alleen als de wal het schip keert er enige kans op verandering is: een heuse reset. Alleen als het echt niet anders kan, en dan tegen torenhoge kosten. Niet alleen financieële kosten, maar vooral ernstige mentale en morele averij.’

‘Allemaal tot je dienst, maar er is nog een ding dat ik raar vind, maar waar je  bijna nooit iemand over hoort: waarom kan een persoon onbeperkt lang premier blijven? Indien de VVD weer de grootste wordt en de VVD-partijnomenklatoera vindt Rutte een toffe peer, dan kunnen ze hem voor een vierde (en vijfde en zesde?) termijn op het premierspluche kleven. Dat vind ik niet gezond. Iemand die lang op een machtspositie zit, kan allerhande ongewenste netwerken cultiveren en die optuigen met steeds meer diensten en wederdiensten.’

  •  Je hebt gelijk. De soesah met gekozen premiers hoeft niet eens zo prangend te zijn, maar laat officieel vastleggen dat iemand maximaal twee termijnen als premier kan functioneren. Eigenlijk is het best vreemd, dat niemand zich met dit onderwerp bezighoudt. We reutelen routinematig en suf door en blijven in dezelfde groef sjokken. Terwijl ze daar onder die Kaasstolp wel mekkeren over drie parlementaire enquêtes. Niemand van die luitjes is werkelijk bezig met zich afvragen wat democratie in feite inhoudt. Zeer curieus.’

‘Of niet, natuurlijk? ‘

 

♠

 

Syp Wynia: Tegen de onzin  –   https://www.bookspot.nl/boeken/tegen-de-onzin-9789461852601

 

Syp Wynia – politiek commentator – zegt in een eindejaarsgesprek met Pim van Galen dat premiers in Nederland na acht jaar moeten opstappen. Volgens Wynia is Rutte het contact met de burger verloren : “Zijn kabinet dient niet het algemeen belang, maar deelbelangen van polderlobby’s die het contact met hun achterban zijn verloren”.  Omdat Rutte met vrijwel alle partijen regeert spreekt Winia van een “eenpartijstelsel-staat”.

Structureel wantrouwen

Posted on by admin

 
 

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2021/01/26/ruben-l-oppenheimer-a4029101

 
‘ Moet het niet toch “institutioneel wantrouwen” zijn, in plaats van structureel?’

  • Het wantrouwen ligt naar mijn overtuiging intussen dieper, het is polydimensionaal wantrouwen.’

‘ Polydimensionaal, hm, jij vindt dat in het tegenwoordige Nederland iedereen iedereen wantrouwt: de politici wantrouwen de ambtenaren en de burgers, de ambtenaren wantrouwen de politici en burgers, en de burgers wantrouwen iedereen en nog veel meer ….’

‘ Ja, dat kan niet missen, we liepen er jarenlang iedere dag minstens twee keer voorbij. Maar Oppenheimer tekent vaak met veel betekenislagen – polyinterpretabel, meerduidig. Vind ik althans. De opperlaag is hier het standbeeld als symbool van verzet tegen onderdrukking, bezetting. De staking van 25 en 26 februari 1941, dat is bijna op de kop af een maand later dan de huidige rellen tegen de corona-avondklok.
Oppenheimer heeft het beeld in de actualiteit van de recente rellen tegen de avondklok geplaatst. De avondklok verwijst net zo goed naar de spertijd tijdens de Duitse bezetting, dus naar oorlogstijd. Een oorlog van iedereen en alles tegen iedereen. Men verraadt elkaar nu ook links en rechts aan de politie – “Geeft u ons een belletje als er bij de buren een feestje is?! Dan kunnen wij er binnenvallen”.’

  • ‘ De oorlogsmetaforen zijn compact geconcenteerd en de avondklok figureert hierin prominent, en dan natuurlijk het samenscholingsverbod. We zijn immers in oorlog met een onzichtbare vijand: het Covid19-virus. Straks komt er ook nog een vaccinatie-Ausweis. Het voorzien in een oorlogscontext en -sfeer is toch kundig gedaan door de propaganda-marketing-bureaus. De invoering van het standrecht gaat ze blijkbaar nog net iets te ver, en de boa’s kregen de gevraagde wapens niet, maar wie weet, wat niet is kan nog komen.
    Waarom twijfelt Heer Bommel in de tekening, volgens jou althans, tussen een baksteen en de Grondwet?’

‘ Omdat volgens mij onze Grondwet door Rutte min of meer is kaltgestellt, en daar raak ik absoluut niet door begeistert – om het zacht te zeggen. Die flauwe kul met die Rutte-doctrine (“gewoon je bek houden”), dat is natuurlijk de extra dood in de democratische pot. Typisch Rutte: kijken hoe ver hij kan gaan, met die mengeling van steelsheid, overrompeling, armpjedrukken, bluf en andere machtspolitieke trucs. Hij zit niet voor niets tien jaar op die plek gekleefd. Hij weet niet meer beter: een dealtje hier en een dealtje daar, akkoordje met Marietje, akkoordje met Miep, dat soort werk dus. En als hij je niet meer kan gebruiken, dan gooit hij je voor de bus. Dus vandaar, de Grondwet als baksteen, stoeptegel, als symbool van straatoproer. Het zijn straatgevechten.’

  • ‘ Aha, ik snap je denk ik. Artikel 68 van de Grondwet moet op de schop, althans wat betreft de laatste woorden: “…. waarvan het verstrekken niet in strijd is met het belang van de staat.” Wat er in het belang van de staat is, of zou zijn, dat bepaalt koning Rutte dan. Hij framet dat met behulp van het begrip “persoonlijke beleidsopvattingen” (met name beleidsopvattingen van ambtenaren; van wie precies blijft vaag). Rutte werpt zich zogenaamd op als beschermer van de ambtenaren, maar hij gebruikt ze intussen net zo goed als hij iedereen gebruikt.
    Anderzijds, is dat het politieke handwerk. Meestal niet erg verheffend en het wordt er niet fraaier op, maar: if you can’t stand the heat, get out of the kitchen. Een natuurlijke selectie en survival of the fittest and the meanest.‘

‘ Hm, een rat race waarin iedereen de ander als verdienmodel ziet. Vandaag de dag liggen reuring en de rel het beste in de markt, daar scoor je het beste mee in de media. Dat helpt ook niet bepaald om het niveau te verhogen. Zoals ik het tot dusverre heb begrepen, komt hier wel zo’n beetje op neer. Voor de goede orde: vele van die luitjes die door Rutte worden gebruikt, of die dat claimen, die láten zich gewillig of zelfs met graagte gebruiken. Met open ogen. Achteraf is het dan piepen geblazen dat ze door Rutte zijn bedrogen en bedot.
Als het misgaat, dan schuiven de politici de schuld graag gladjes op het bordje van de ambtenaren. Wij – het klootjesvolk – weten langzamerhand niet meer wie ons regeert: zijn dat vooral “de” ambtenaren of toch de “democratisch gekozen” politici. Deze (moedwillige, opzettelijke) vaagheid (zie o.a. Marc Chavannes) resulteert in een diffuse, algemene frustratie en die vindt af en toe een uitgang, een ventiel, in vandalisme bijvoorbeeld. Wat moet je nou met verkiezingen, als je al bij voorbaat weet dat er niets te kiezen valt?’

  • ‘Eigenlijk is het logisch dat de politici hoe langer hoe meer op de kennis van de ambtenaren parasiteren. Ambtenaren hebben materiedeskundigheid en domeinkennis, terwijl de meeste politici hun tijd besteden aan zelfpromotie, op weg naar de volgende sport op de carrièreladder.

‘ Om te beletten dat de ambtenaren hen in kennis te ver vooruit komen, hebben de politci het systeem van job-roulatie bedacht. Ambtenaren moeten voortdurend van ministerie wisselen, zogenaamd voor hun eigen bestwil en om van alle markten thuis te raken. Zo werd het geframed. Over dit systeem werd in het begin geklaagd door ambtenaren, maar de meesten zijn intussen gewend geraakt aan het bit van de routine. Bovendien werkt het systeem als een automatisch selectiemechanisme. De vis rot altijd vanaf de kop. Dus krijg je onfrisse zaken zoals de Toeslagen-fraude – niet alleen bij de Bulgaren, maar ook bij de ambtenaren en de politici die de fraude zouden moeten opsporen en repareren.’

  • ‘ Het is je reinste ondermijning wat er daar vanuit Den Haag plaatsvindt. Op een systematische manier. Je hoeft geen Einstein te zijn om het te doorzien en te snappen, maar niemand van de club benoemt het. Ja, meneer Remkes schreef een rapport, maar dat is inmiddels tot toiletpapier versnipperd en over de ministeries verdeeld, in het kader van de circulaire economie.
    Je kunt met het nog eens nauwkeurig lezen van de artikelen van Tom-Jan Meeus in de NRC van 21 nov. 2020 en 23 januari 2021 een flink eind op streek komen wat analyse betreft. De kop van Meeus’ stuk van 21 nov 2020 zegt het met zo veel woorden: de politici praten de ambtenaren na. Ruttes omertà is bedoeld om precies dát te verdoezelen – dat zijn die “persoonlijke beleidsopvattingen” van ambtenaren (die politici zich gretig toe-eigenen en presenteren als de hunne). Wij, de tokkies, moeten in de waan worden gehouden dat we wel degelijk worden geregeerd door onze volksvertegenwoordigers. De meesten daarvan kunnen dat alleen niet (meer), want de bekwamen en kundigen zijn en worden in toenemende mate vervangen door komedianten en clowns, die full time een act opvoeren, de ruifrauzers en verdienmodel-fundi’s. Opportunistische passanten, die door politieke partijen die als uitzendbureaus functioneren, op verdienposities worden geplakt.

‘ . Okay, dan zetten we dit vast op de site. Eens kijken wat de jongelui hier van maken. O ja, iemand tweette nog: dok-werker is de spijker op z’n kop want de werkers dokken immers. Ze bedoelt dat mensen die afhankelijk zijn van een inkomen uit arbeid (en die dus niet op vermogen teren), de rekening betalen.’
 

 

♦

 
‘Het fundamentele wantrouwen is het grootste risico’
Jelle van Buuren, onderzoeker  /  Van geharde hooligan tot hippie, de schare coronademonstranten is divers, ziet onderzoeker Jelle van Buuren. „De woede gaat steeds over hetzelfde.”
Freek Schravesande   NRC  25 januari 2021 om 22:38
 
Verwey-Jonker Instituut: De boze burger is goed maar eenzijdig geïnformeerd
Ontevreden burgers weten vaak goed waar ze het over hebben, concludeert onderzoeker Eliane Smits van Waesberghe van het Verwey-Jonker Instituut, na interviews met 41 burgers en elf experts. Echter: ze zoeken vooral kennis die hun mening bevestigt.
Jelle Brandsma  / Trouw, 26 januari 2021, 1:00
 
NIEUWS  /   ASTRAZENECA-VACCIN
EU wantrouwt AstraZeneca, vermoedt dat het stiekem vaccins buiten Europa heeft verkocht
De Europese Unie heeft maandag farmaceut AstraZeneca onder druk gezet om zo snel mogelijk zoveel mogelijk vaccins te leveren. In een scherpe verklaring maakte Eurocommissaris Stella Kyriakides duidelijk dat de EU de farmaceut niet vertrouwt. De vrees bestaat dat de vaccins toch aan niet-Europese landen zijn geleverd. ‘We willen precies weten welke doses waar geproduceerd zijn en aan wie ze geleverd zijn’, aldus Kyriakides.
Charlotte Huisman en Michiel van der Geest   –    Volkskrant 25 januari 2021, 18:30
 
 

Pieter Omtzigt, een pitbull aan de ketting

Posted on by rudi

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2021/01/23/het-verborgen-venijn-in-de-laatstevergaderingen-van-de-ministerraad-a4028854

 
‘ Deze tekening van Ruben Oppenheimer breng ik in verband met hetgeen over CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt werd gezegd door Jan Dijkgraaf, toen Omtzigt met het dossier Joris  Demmink bezig was (rond 2013) en dat dossier op bevel van partijleider Sybrand Buma moest loslaten: “waardoor pitbull Omtzigt losliet in de Demmink-affaire.”
Oppenheimer beeldt Omtzigt à la Che Guevara af op een rood T-shirt, met een hondenketting rondom de halsopening van het T-shirt. De partij (CDA) legt Omtzigt aan de ketting wanneer hij met het dossier Joris Demmink aan de gang is. In de Toeslagenaffaire trekt Omtzigt zich gelukkig niets van intimidatiepogingen aan.’

  • ‘ Goed dat jij een verband kon leggen, want mij ontging de clou. Na het stuk over de Demmink-doofpot te hebben gelezen, vermoed ik dat je gelijk hebt met je interpretatie van de Oppenheimer-tekening. De tekening past dan ook bij de tekst van Meeus, die Omtzigt als een pitbull in de Toeslagen-affaire beschrijft.
    Dit naast het naargeestige aspect van elkaar-dekkende-vriendjes, een verschijnsel dat alle vertogen over deze Toeslagensoap tekent.’

‘ Laten we dit vast op de site zetten. Over de zaak Joris Demmink valt elders nog veel meer te lezen. Demmink is overigens altijd door de rechters vrijgesproken van hetgeen hem ten laste werd gelegd. Daarover geen misverstand. Of je de betreffende rechters au serieux wenst te nemen, dat is een andere zaak. Dat moet ieder voor zich uitmaken.’

  • ‘ Rechter en officieren van Justitie zijn en blijven ook maar mensen, dus niets menselijks zal hen vreemd zijn.’

‘  Zo is dat. Hoogstwaarschijnlijk komen we hier nog op terug, in een breder kader. Dit stukje alvast om de tekening van Ruben Oppenheimer te helpen duiden – in relatie tot de tekst van Meeus.’

  • ‘ Ik loop vast vooruit door te wijzen naar de video waarin Maurice de Hond de onhoudbaarheid uit de doeken doet van onze huidige politieke structuren rond verkiezingen en kabinetsformatie. Die stucturen en procedures moeten echt veranderen, anders blijven we dooretteren met soortgelijke “affaires” die het wantrouwen tussen de burger/kiezer en de beroepspolitici alleen zal doen toenemen en verharden.’

‘ In ieder geval weet ik intussen wel dat ik de komende verkiezingen niet ga stemmen, want ik geloof en vertrouw geen enkele politieke partij. Hier en daar vertrouw ik individuele Kamerleden-politici nog wel, maar zodra ze in de bestaande structuren moeten opereren, zullen er vaker dan niet dingen gaan spelen zoals ze in deze casus aan het licht zijn gekomen: de gang van zaken Rutte > Buma > Omtzigt. Dit soort morsige akkevietjes en smoezelige tussendoortjes, zullen naar ik vermoed eerder regel dan uitzondering zijn, alleen komen de meeste nooit in de openbaarheid.
Indien wij als kiezer geen instrumenten krijgen om tussenrapporten aan politici en hun partijen te geven, verandert er niets (ten goede).’

  • ‘ Tja, meneer Rutte is een onversneden machtspoliticus, die de smaak van het spelletje steeds meer te pakken lijkt te krijgen. Het schielijk begraven door dit kabinet (mw. Ollongren D66 nam dat pontificaal voor haar rekening) van de mogelijkheden tot het optuigen van referenda, was een veeg teken, een niet mis te verstaan omineus signaal, zoals nu opnieuw is gebleken. Vandaar dat ik mijn hoop op Maurice de Hond heb gevestigd. Laat De Hond (Omtzigt een pitbull en De hond een terriër) zijn plan in vredesnaam degelijk uitwerken en patenteren, zodat niemand er mee aan de haal kan. Misschien dat er daarmee iets ten goede veranderd kan worden. Dan moet De Hond er wel nauw bij betrokken worden en bllijven, om het geheel te bewaken en sabotage te voorkomen.’

‘ Rutte kan zijn machtspolitiek bedrijven, omdat hem bijzonder weinig tegenspel wordt geboden. Dat wil ik ook graag vermelden. Ik blijf Oppenheimer een uitzonderlijke cartoonist vinden hoor. Een brede kennis van allerlei zaken met een super creatieve synthetiserende gave, die hij in treffende beelden kan uitdrukken en gestalte geven. Chapeau.’

  • ‘ Blijkbaar heeft de arme CDA’er Chris van Dam te weinig zijn best gedaan om de zaak onder het tapijt te vegen. Het CDA heeft de man op een onverkiesbare plek gezet. Terwijl Ferd. de Grapp. (ook van het CDA) zijn schoonmoeder ongestaft mocht knuffelen en als minister-met-een-strafblad aanblijven. Wat wil je nou, met je met je  bananen monarchie? All animals are not so equal after all.’

‘ Omertá (‘”de Rutte-doctrine”) en belangenverstrengeling, is het mission statement van de Rutte-kongsi’s.’
 
 

♦

Pieter Omtzigt FILEERT de Rijksoverheid • Nov 10, 2020
Alle citaten: Pieter Omtzigt vernietigend over Rutte Doctrine  •  Jan 20, 2021
Thomas Ross over Joris Demmink en Els Borst • Nov 15, 2014
‘De beerput moet maar eens open‘ – RTL LATE NIGHT • Mar 6, 2014
 
<<   In oktober van dit jaar maakte vastgoedondernemer en voormalig radiopresentator Erik de Vlieger bekend dat kamerlid Pieter Omtzigt van de christen-democratische partij CDA hem zeven jaar geleden [in 2013] off the record had verteld dat hem het zwijgen was opgelegd over de zaak Demmink door toenmalig CDA-partijleider Sybrand Buma. Hij zou gezegd hebben: “Ik ben gestopt toen Sybrand Buma bij mij woest in de werkkamer kwam, want hij had van Rutte de opdracht gekregen dat ik moest stoppen met Kamervragen over Demmink.”
De Vliegers toenmalige co-presentator Sven Hazelhekke, die De Vlieger vergezelde tijdens diens ontmoeting met Omtzigt, bevestigt desgevraagd dat de CDA-politicus deze woorden heeft gesproken. >>
 
 
 

mutant en verbale voodoo

Posted on by rudi

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2020/12/23/de-man-die-277-dagen-domineerde-en-toen-het-doelwit-van-heel-den-haag-werd-a4025083

 
‘ Een “inclusieve” cartoon van Ruben Oppenheimer: een virus dat voortdurend muteert en verwoestend werkt, ook wat betreft vertrouwen in de politici en hun politiek.’

  • ‘ De afgebeelde politicus belichaamt wat mij betreft op perfecte wijze het virus van het neoliberalisme. Oppenheimer tekent een trickster-figuur. Bij de interpretatie van de afbeelding kun je alle kanten op.’

‘ Er staat een alinea in het stuk van Meeus waardoor je een associatie tussen de illustratie en een vorst of vorstin zou kunnen bedenken, maar dat is alleen om het geheel een dun sausje van legitimiteit te geven. Het geslacht doet in feite niet terzake – in Nederland moet een vorst-premier, tegenwoordig zelfs genderneutraal zijn om als politiek correct door het leven te mogen. Wat deze regeringsleider de macht geeft, is het vermogen om een uitzonderingstoestand uit te roepen en alle dwangmaatregelen van toepassing te verklaren die overtreders op hun nek krijgen, plus de sancties.’

  • ‘ Genderneutraal. Zo zou je deze tekening ook kunnen zien: Rutte als liminale entiteit, geen vlees en geen vis, hom noch kuit, een threshold figure, een trickster. Glad als een paling in een emmer snot. Zet deze twee onderstaande berichten als proeven van overheids-voodoo hier ook maar bij. Koolmees die waarschuwt voor een onzichtbaar positief effect en een zielige kop die waarschuwt voor een verandering die al lang aan de gang is en hopenlijk grotendeels al achter de rug.’

‘Dat laatste is een vrome wens, zo vrees ik. Die Wouter Koolmees toch. Wat is dat een lulletje rozenwater. Rutte omringt zich enkel met kutjes karnemelk en lulletjes rozenwater. Onze pensioenen verdampen ook zonder dat we het merken. Althans dat hoopt deze man Koolmees. Je zal zo’n type maar als dokter hebben: u wordt weer beter hoor, maar daar merkt u niets van.’

  • ‘ Het zijn mooie staaltjes van politieke voodoo, vind je ook niet? Hoe kan een economie nog ontwrichten of ontwricht raken (het verspringen van transitief werkwoord naar intransitief en vice versa, doet de truc) met “grootverdieners” als een Jef Bezos of Marc Zuckerberg? Wat een grapjasserij. Zou dat het oude normaal zijn?’

‘ De verbale voodoo slaat tevens op de VVD’er Rutte; die kan daar wat van. Oppenheimer tekent twee recente slachtoffers van Rutte-voodoo erbij: wous en wezenloos staan ze als lakeien in de coulissen.’

  • ‘ De twee CDA-lakeien hebben allebei een Pinokkio-neus, vooral de linker.’

‘ Als het Hoekstra en de Jonge betreft, gaat het om beoogde, mogelijke, vervangers van Rutte, als premier. Dat zou net zo triest wezen als verder klooien met Rutte als premier, want beide CDA’ers hebben de afgelopen kabinetsperiode van harte gecollaboreerd met de neoliberalen en in niets laten zien dat ze een geloofwaardig, deugdelijk en solide alternatief zouden bieden. Dat laatste moet je niet vergeten: je moet Rutte in contrast zien met de rest van de politieke figuranten die daar rond tandakken. Hoe poverder van snit en allooi die zijn, hoe gunstiger Rutte daar tegen afsteekt.’
 

 
 

Heeft de Nederlandse Big Brother (uit Orwell’s 1984) soms iets weg van Winston van Dissel?

Posted on by rudi

 
‘ Nou, neen, in ons Oceania (het land in 1984) is professor Jaap van Dissel niet de Winston uit Orwells dystopie 1984, want in Orwell’s verhaal is Winston de dupe, het slachtoffer, en dat is “onze”Jaap van Dissel niet. Je zou – for the sake of the argument – kunnen stellen dat meneer Van Dissel van het RIVM ons juist probeert te hersenspoelen en het bos in te sturen, met zijn vage, niet precies thuis te brengen berichten over Corona-brandhaarden, -besmettingen (let wel: geen infecties, maar besmettingen!), positieve testen en IC-capaciteit. Alles in opdracht van Big Brother, die zelf achter de schermen blijft. Dit is allemaal fictie hè, begrijp me goed. Ik weet niet eens of er een Winston van Dissel bestaat.
Trouwens, de Winston in dit NRC-bestek heet David Winston, en meneer Meeus beweert dat die in het echt bestaat en dat hij en Meeus contact hadden. Dat zal toch wel waar zijn, hoewel je dat laatste ook niet hard kunt bewijzen (de echte David Winston kan zojuist zijn overleden, ik zeg maar wat) en hetgeen Meeus tussen quotes opvoert en aan David Winston toeschrijft, evenmin. Maar dat hoort bij perceptie-receptie van iedere tekst. Als lezer maak je voortdurend keuzes, die uiteindelijk resulteren in een betekenis die je aan een verhaal of betoog toekent.
Een tekst die op de omslag en flappen wordt aangeprezen als fictie hoeft dat volgens mij helemaal niet te zijn en omgekeerd hoeft een brochure met op de kaft en elke pagina gestempeld: Wetenschappelijk overheidsrapport, voor mij evenmin een onbetwistbare waarheid, of zelfs aannemelijke waarheden te bevatten. Van de laatstgenoemde teksten weet ik niet eens wie ze schrijft. Meestal zijn het ingehuurde zzp’ers, die door een ministerie worden aangetrokken en geworven als tijdelijke productiemedewerkers. Daarnaast, bijna alles wordt tegenwoordig uitbesteed (outsourcing) en het kan net zo goed een hoogopgeleide twee- of meertalige tekstschrijver in India of een ander lage-lonen-land zijn, die de ruwe versies van onze overheidsbrochures in elkaar steekt en aanlevert. Ook dat is intussen heel goed in massaproductie te verhapstukken. Dus. Ik bedoel maar.’

  • ‘ Het werkt met de Corona-berichtgeving net zo goed als met de berichtgeving in 1984. Bizar, want je hoeft enkel maar te beginnen met tellen en discrimineren om enig houvast aan de Corona-gons-en-galm te verschaffen. Bijvoorbeeld: hoeveel personen er door/met/aan Corona zijn overleden, die personen onder te verdelen in: man/vrouw/leeftijd, postcodecijfer/wel of geen staatsuitkering (AOW, Bijstand of andere Staatsuitkering), lichaamsgewicht en -lengte en je bent al een heel eind op dreef. Zonder dat er aan het medisch geheim (zoals bij verificatie en publicatie van onderliggend lijden het geval kan zijn) hoeft te worden geraakt.
    Al deze data, gegevens, zijn bekend en bij overheden voorhanden – zo fijnmazig en gedetailleerd als je maar kunt verzinnen en dan nog een paar graadjes erger. Niet alleen een toko als Cambridge Analytica beschikt er over.
    De etnische component in relatie tot een aanleg voor bepaalde aandoeningen zoals obesitas en diabetes zou je “geheim” kunnen houden om agitatie onder de massa of politieke concurrenten, te voorkomen, maar onder de radar wel degelijk gebruiken, in het belang van de Volksgezondheid.’

‘ Een belangrijke indicator die bij de Corona-saga meespeelt, is de mate van (on-)geletterdheid en opleiding, en die verwijzen niet naar raciale/etnische grootheden, want bijvoorbeeld (on-)geletterdheid is niet erfelijk overdraagbaar. Indien de IC-units volstromen met laag- en ongeletterden (die weer zijn uit te splitsen aan de hand van diverse kenmerken) dan is het veronderstellen van een of meerdere causale relaties niet ver gezocht.
Wij zijn al lang niet meer de enigen die denken dat de vage mist en dikke nevel rond en over de zaak-Corona met opzet door “de autoriteiten” worden gecreeerd en in stand gehouden: we mogen gewoonweg niet weten waar we aan toe zijn. Althans, niet vanuit en via de officiële instanties en nieuwskanalen. Dat moet een permanente potentiële verrassing blijven, die ons allen te pas en te onpas kan bespringen.‘

  • ‘ De tekening van Ruben Oppenheimer in de NRC staat vast niet voor niets op de pagina naast het stuk over de Corona-saga; als je de krant uitvouwt kan de associatie, de relatie, tussen pagina 10 en 11 je bijna niet ontgaan. Het kan op puur toeval berusten, natuurlijk. De kleine tekening linksonder bij Oppenheimer, kan gelezen worden als gaande over de aanstaande Nederlandse verkiezingen, en niet over Corona-haarden. Dat kan, maar denken staat gelukkig vrij. Bovendien kennen we hier nog steeds een vrije pers en de vrijheid van meningsuiting.’

‘Natuurlijk. Vandaar de Nederlandse zegswijze: “Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast.” Je weet immers maar nooit wat de kranteneigenaren precies willen en per se niet willen dat er in hun kranten komt te staan. Voor je er erg in hebt, sta je als journalist op hun zwarte lijst en zie dan nog maar aan werk te komen
Porseleinkast? Wie heeft er tegenwoordig nog porselein? Nou ja, misschien de koning, als staatsservies, voor bij staatsbanketten en zo. Op Staatskosten. Natuurlijk. En wat doet die olifant eigenlijk in de porseleinkast?’

  • ‘Juist, die olifant, nou dat is een Staatsolifant, de VVD-premier Rutte heeft standaard een kamerolifant paraat. Zowel in het Haagse torentje als in zijn privé-huiskamer. Die stand-by-Staats-kamerolifant is er om hem te beschermen tegen visie, want daar is de snuiter allergisch voor. Ook die olifant wordt natuurlijk op Staatskosten onderhouden, want die hoort tenslotte net zo goed bij de porseleinkast. Dat zagen we onlangs nog, toen met die vorstelijke vakantie naar Griekenland. Toen was die olifant dus in de porseleinkast geraakt.Leuk, zo’n exercitie aan het begin van het weekend. Ik moet je bekennen dat de lust me in de schoenen zonk, bij het zien van al die lappen tekst over de Amerikaanse verkiezingen. Waarom moet ik, moeten wij, in Nederland zo uitvoerig worden “geïnformeerd” over een tweekamp tussen ene meneer Trump en ene meneer Biden? Als een van de twee het wordt, dan merken we dat wel. De gewone Amerikaan zal bijvoorbeeld wetgeving die vermogensgroei en -aanwas bevordert en faciliteert (en de ongelijkheid tussen Amerikanen onderling, beïnvloedt), hoogstwaarschijnlijk ontgaan. De zorgen van Joe Sixpack concentreren zich vooral op de hoogte van de huur, de voedselprijzen en de publieke voorzieningen. Net als bij Jan-met-de-pet en Truus Tokkie overal ter wereld. Dat vermoed ik tenminste sterk.’

‘ Nou, ik vind die grijsharige meneer in de tekening van Oppenheimer toch steeds meer op ene professor Jaap van Dissel lijken, hoor. Wanneer die zich heeft geschoren. Al verzeker je me duizend keer dat overeenkomsten met bestaande personages op toeval berusten.’

  • ‘ Weet jij wat ik via George Orwell en zijn 1984 bedacht?

‘Nou?’

  • ‘Dat het er op lijkt of wij aan een vorm van operante conditionering worden onderworpen. Via de berichten over “besmettingen,” waarvan we nooit precies weten wat die met de gemelde sterftecijfers hebben te maken. Zodra er verhoogde besmettingsgraden worden gemeld, wordt daar bepaald gedrag aan gekoppeld, zoals mondkapjes op en anderhalve meter afstand. En beperkingen van het sociale verkeer. Dit geldt allemaal niet voor de bovenbazen. Denk maar Ferdie de Grapp met z’n bruiloftsfeest en de familie van Oranje met hun Griekenland-vakantie.’

‘Hmmm, geen gekke relatie. Via de theorieën en methoden Ivan Pavlov, via B.F. Skinner, Alfred Bandura en zo verder. Hmmmm. Zijn we – volgens de bovenbazen – braaf, dan volgt een beloning in de vorm van een scale down en “vrijheid” die door de meest luidruchtigen wordt gerelateerd aan horeca 24/7 open, voltijd party-en en goedkope vliegvakanties. Helaas, een uiterst primitieve definitie en gevoel van vrijheid, maar in de praktijk effectief.’

  • ‘Precies. Zijn we volgens de bovenbazen niet braaf, zijn we ongehoorzaam, dan volgt straf in de vorm van een lock down. Het hoeft allemaal niet eens echt te zijn, want het gaat om de conditionering. We lijken te worden geconditioneerd via de RIVM-oekazes en wennen gewoon aan bepaalde incentives, opdrachten, bevelen. Net zoals de ratten en duiven in de proefopstellingen met de hendeltjes en de stroomstoten (denk aan de honden van Pavlov).’

‘ Hmmm, interessante gedachten en ik kan ook scenario’s bedenken waarbij zulk door conditionering aangeleerd gedrag, uiterst handig is voor de bovenbazen. Hmmm, we zullen zien of ze misschien nieuwere, originele, pijlen op hun boog hebben. Je weet het: ik ben niet per se tegen lock downs die de oververhitte party-mentaliteit dimmen en afkoelen. Dat is mij best. Maar het zou wat zijn om Pavlov en Skinner in de praktijk toegepast te zien worden. In verlichte democratieën nog wel.’
 

 

Cartoon van Ruben L. Oppenheimer  /  NRC za. 7 november 2020

 

Wouter van Loon / NRC zaterdag 7 november 2020  –  https://www.nrc.nl/nieuws/2020/11/06/daling-zet-door-maar-heel-voorzichtig-a4019121

 
 

 
 
 

de Bermuda-driehoek

Posted on by rudi

tekening van Ruben Oppenheimer   –   https://images.nrc.nl/8mEYxjqkFMJVwpiwSgx8xyv6eEI=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data57799469-96fa93.jpg

artikel Tom-Jan Meeus & Ruben Oppenheimer   –   https://www.nrc.nl/nieuws/2020/05/02/hoe-deze-crisis-intern-ongemak-met-nationalisme-in-den-haag-blootlegt-a3998550
de Bermuda-driehoek     https://af.wikipedia.org/wiki/Bermudadriehoek
https://en.wikipedia.org/wiki/Bermuda_Triangle
 
Mark Rutte: 3 kabinetten is genoeg; Syp Wynia en Pim van Galen  •  Dec 19, 2019
Cafe Weltschmerz / Syp Wynia – politiek commentator – zegt in een eindejaarsgesprek met Pim van Galen dat premiers in Nederland na acht jaar moeten opstappen.
Volgens Wynia is Rutte het contact met de burger verloren : “Zijn kabinet dient niet het algemeen belang, maar deelbelangen van polderlobby’s die het contact met hun achterban zijn verloren”.
Omdat Rutte met vrijwel alle partijen regeert spreekt Winia van een “eenpartijstelsel-staat”.
 

 
 

Politieke integriteit & versplintering

Posted on by admin

‘ Versplintert de Nederlandse politiek omdat de politici niet langer integer (heel) zijn (althans niet als integer gepercipieerd worden), of is het andersom? Dus fragmenteren, des-integreren, politici qua moreel kompas, ethos, en in hun handelen, om het versplinterde politieke gebeuren te kunnen bijbenen?’
–  ‘ Dat laatste wordt een kip-ei-discussie, laten we het om te beginnen houden bij de tekening van Oppenheimer in relatie tot het stuk van Meeus. De eerste betekenis is voor ons (Nederlandse lezers, in een christelijke cultuur opgevoed) meteen duidelijk: Matth. 7: 1-3. De balk in je eigen oog niet zien, maar de splinter in andermans oog wel. In dat opzicht staan tekening en tekst rechtstreeks in verband met elkaar.’
‘ Maar, dat is niet werkelijk uitdagend of boeiend, want voor ons veel te evident. De illustratie vermeldt: splinter, terwijl er een fikse stok staat afgebeeld. Dat verwijst naar de tekst. De balk is voor de duidelijkheid, want een getekende splinter ziet de lezer niet. Tenslotte heeft iedere lezer tenminste een balk in een oog en zijn wij ziende blind (Matth. 13:13). Vandaar.’
–  ‘ In deze context kan Matth. 15: 14 ook nog: in de politiek en op de Haagse ministeries leiden vandaag de dag de blinden de blinden. Dit terzijde. Deze duidingen ontgaan een fiks deel van de lezers van de NRC ongetwijfeld, terwijl veel lezers van Trouw er waarschijnlijk meteen weg mee zullen weten. Hier zien we de gevolgen van de verzuiling vermoedelijk nog in werking. Plus, natuurlijk, ons belabberde onderwijs. Daarom zetten we dit op het blog, want tot dusver komen de jongelui niet ver met hun analyses. Vind ik althans. Dit moet beter.’
‘ Okay. Nog een hint op verzuiling. Verzuiling in de Nederlandse politiek was niets anders dan een getemporiseerde, vertraagde en gecontroleerde versplintering. Met daarna, vooral bij de gereformeerden, een versplintering in de grote versplintering (binnen de verzuiling dus). Al die afscheidingen en scheuringen bedoel ik.’
– ‘ Voorlopig is dit voldoende, maar doe Phineas Gage er ook maar bij. In verband met de persoonlijkheidsverandering die hij onderging ten gevolge van de lobotomie. Parallel met Gage: de Nederlandse politiek verandert van karakter, van aard, doordat het neoliberalisme het christelijke ethos overwoekerde en nog steeds verder verdringt.’
‘ Als je dat erbij haalt, vermeld ik het laatste boek van Tom Holland hier ook bij, via de bespreking in de Trouw van 22 februari 2020. Klopt hetgeen Holland beweert? Althans voor een bepaalde groep van onze pupillen: de “cultuur-christenen” die iets van de bijbel (horen te) weten.  Voorlopig basta. Laten we zien wat er nu binnenkomt. Tot dusverre is de oogst mager. Natuurlijk, dat komt door ons verloederde basisonderwijs (en daarmee samenhangend de trage en beroerde integratie van “exoten”), maar laten we toch maar wat water naar de zee dragen.’
 

♥

 

‘Phineas P. Gage (July 9?, 1823 – May 21, 1860) was a railroad construction foreman now remembered for his incredible survival of an accident in which a large iron rod was driven completely through his head, destroying one or both of his brain’s frontal lobes, and for that injury’s reported effects on his personality and behavior—effects said to be so profound that friends saw him as “no longer Gage.”
Long called “the American Crowbar Case”—once termed “the case which more than all others is calculated to excite our wonder, impair the value of prognosis, and even to subvert our physiological doctrines.” Phineas Gage influenced 19th-century thinking about the brain and the localization of its functions, and was perhaps the first case suggesting that damage to specific regions of the brain might affect personality and behavior. ‘
 
Debat over de Europese canon met prof. dr. Frits van Oostrom (08/12/2008)   •  1 sep. 2016
‘Het lerarentekort is niet de enige oorzaak van mindere prestaties door leerlingen, schrijft leerkracht Brigitte Brinkel. De manier waarop nieuwkomers Nederlands leren, levert tips op voor broodnodig beter onderwijs. ‘
Brigitte Brinkel – Trouw, 24 februari 2020, 11:00
‘We leven in een met christendom doordrenkte wereld, maar dat hebben we niet meer in de gaten, stelt de Britse bestseller-historicus Tom Holland in zijn nieuwste boek.’
Nico de Fijter, interview met Tom Holland  – Trouw, 22 februari 2020.
 
Het verkruimelde politieke landschap: Maurice de Hond en Pim van Galen /  Café  Weltschmerz – 01 december 2019
 
 
 
 
 

Joodse lekkerbekken en andersdenkenden

Posted on by rudi

 

https://www.founders.archives.gov/documents/Hamilton/01-01-02-0162

 
‘ Nou ja, lekkerbek, lekkerbek, meneer Uwe Dziuballa staat vermeld als ”jüdischer Gastronom,” dus: joodse fijnproever. Maar, ik geef toe dat lekkerbek lekkerder bekt dan gastronoom. Okay. Ik vind het geestig, al zal dat vast niet zo zijn bedoeld. Een beetje infantiel trouwens, om Alex Gauland, voorman van de AfD, naast een fijnproever met een keppeltje op te positioneren. Opzichtig en doorzichtig tegelijk, maar goed, dat hoort vandaag de dag bij de show en bijna alles is show. Ach, misschien moet ik het duiden dat Lanz wil laten zien dat Herr Gauland en joden elkaar niet bijten. Best. Ook goed. Ik kom op je joodse lekkerbek via een discussie over massa-immigratie, mulitikul, politieke volksverlakkerij via Wierd Duk en via de Duitse talkshow van Markus Lanz.  ’
–  ‘ Ja, en via de column van Tom-Jan Meeus. Jij vindt dat het publiek uit het onderzoek van Eelco Harteveld, waarover Tom-Jan Meeus schrijft, de politici ten onrechte buiten beeld en in de coulissen houdt? Of eigenlijk doet Harteveld dat, want die voert het onderzoek uit en vraagt niet naar de politici maar richt zich op aanhangers en kiezers van politici. Uiteindelijk deugen de politici in dit spel, nog het minste van allemaal.
Tom-Jan Meeus brengt de politici juist in het spel. Meeus schrijft naar aanleiding van Harteveld: “ Je leest het en denkt: dit is dus wat politici met polarisatie kapotmaken. Je kunt zeggen dat deze trend primair aan de niet-PVV- en niet-FVD-kiezers ligt: in een democratie hoor je personen nooit alleen op grond van hun opvattingen af te wijzen. Het is natuurlijk ook een verantwoordelijkheid van PVV- en FVD-kiezers zelf. En vooral van de partijleiders. Sinds Fortuyn houden zij het rechts nationalisme in de lucht met groeiend radicalisme, en dat heeft óók gevolgen voor de sociale positie van hun aanhangers. (…..)
Debatten, kortom, waar vooral politici baat bij hebben, omdat ze er hun profiel mee aanscherpen. Maar waar kiezers – ook FVD- en PVV-kiezers – best weinig mee opschieten.”
De associatie met Andersdenkenden volg ik, want dat is wijlen Geert Hofstede (Allemaal andersdenkenden) die wij allebei nog hebben meegemaakt. Ik heb even nagekeken: bij Paul Scheffer (2014 14;  ISBN: 978 90 234 8921 4) komt Hofstede niet in het register en de bibliografie voor en bij Ton Lemaire 1976; ISBN: 90 263 2013 2) ook niet. Ik meen dat Hofstedes boek uit 1980 is. Dit terzijde. Hoe kwam je in dit bestek op Wierd Duk?’
‘ Die zat in mijn achterhoofd als vaag in verband te brengen met een niet-politiek-correct geluid, een schimmige “staatsvijand” zonder dat ik eigenlijk wist wie Duk was. Alleen van vaag horen zeggen: die Duk deugt niet. Totdat Emmy zei: kijk eens op Weltschmerz, dan kun je Wierd Duk zien en horen. Dat nam ik me voor en toen ik het stukje van Meeus las, moest ik aan Wierd Duk denken en heb ik twee afleveringen bekeken: Wierd Duk in gesprek met Esther van Fenema, en Duk met Teun Gautier.’
–  ‘ En?’
‘ Ik kan het je aanraden om ook te kijken en luisteren, want het confronteert ook jou misschien met je politieke vooroordelen, hoewel jij niet zo politiek correct bent (was?) als ik. Geloof ik.’
–  ‘ Ga ik doen. En via Wierd Duk kwam je op Markus Lanz?’
‘ Ja, die zat ook in mijn achterhoofd in verband met zijn groepsgesprekken met Alex Gauland (oud-CDU, en nu dus AfD, met Alice Weidel, die hem opvolgt ). Duk had het over kwalitatief hoogstaande Duitse talkshows zoals Hart aber fair en Anne-Will. Die kwaliteit kennen we volgens hem in Nederland niet (meer?). Nou ja, wij kijken regelmatig naar Duitse aktualiteitenprogramma’s en satire, zoals die Heute Show van Ollie Welke en ook Der fehlende Part.  Café Weltschmerz, daar hoef ik je niets over te vertellen, dat is een Fundgrube voor/aan mensen en ideeën die je anders nooit zou zien en horen. Ik zag trouwens dat ze bij Weltschmerz professioneler worden in de presentatie via de site. Alleen dat lichtblauwe kleurtje bij bepaalde teksten op de site, is onnodig vervagend.’
–  ‘ De gesprekken met Gauland werden me aangeraden door Duitse vrienden. Men vergeet de Duitse geschiedenis rond de splitsing en Wiedervereinigung altijd bij het immigratie-thema. Daar zijn diepe Duitse emoties bij in het spel. Dat Merkel daar geen rekening mee heeft gehouden en nog steeds niet houdt, vind ik erg beklemmend; Empathie-Mangel. Je zag onlangs nog – ik bedoel de soap rond het aftreden van AKK bij de CDU – hoe diep het zit. Hetzelfde geldt voor de houding van “onze” politici jegens Rusland na het ineenstorten van de Sovjet Unie. Uiterst improductief voor “De Wereldvrede” waarvan ze hier de mond altijd zo vol hebben.’
‘ Genau, precies. Wij mogen in Nederland ook niet zeggen dat we Nederland graag Nederlands willen houden, met weids, leeg, en niet met wooncontainers volgeplempt polderland, want dan krijg je de politiek-correcte meute achter je aan en over je heen. Dat heeft niets met asielrecht te maken, maar vooral met opgedrongen bruisende Überfremdung en verdichting (intensieve mensenhouderij omwille van verdienmodellen en carrière-geilheid). Meneer Uwe Dziuballa zit in een van twee Lanz – Gauland afleveringen.’
–  ‘ Ja, bizar, die hagen klappende mensen die de stroom migranten binnenhaalden alsof ze finishten bij de Vierdaagse. Leonard, Gerhard en Liese hebben het in Duitsland meegemaakt, in 2015, horden mensen die letterlijk handenklappend die vloedgolf van migranten verwelkomde. In Nederland had je daarna de Gutmenschen die in drommen met dekens en lunchpakketten naar de grenzen togen en die migranten met gecharterde busjes wilden gaan ophalen in Griekenland en Italië.’
‘  Terug naar het stukje van Meeus. De polarisatie die hij en Harteveld niet benoemen, is die – volgens mij dan – tussen het publiek, de kiezers, en de polariserende politici. In zijn column lijkt Meeus ook naar die kant te neigen: politici polariseren, bij wijze van verdienmodel.
De huidige beroepspolitici beschouw ik eerder als ”vijanden” dan de medeburgers die zich tot een bepaalde politieke partij bekennen, waarmee ik geen affiniteit heb. Dat is zeker nu heel makkelijk, omdat ik met geen enkele politicus of politiek merk, affiniteit heb. Dus wat kan het mij schelen of Marietje beweert dat het CDA of de VVD de beste zijn. Dat laat me Siberisch. Desnoods roeptoetert iemand dat hij de SGP en D66 en Forum geweldig vindt. Mij best. Het zal wel. Uiteindelijk is het een pot nat. Deze houding is natuurlijk fnuikend voor alles wat aanspraak maakt op de benaming democratie, en voor mijzelf frustrerend, want ik zou graag zinnig stemmen, daarom moeten er broodnodige bestuurlijke omvormingen plaatvinden. Vooral waar het de representatieve aansprakelijkheid van politici-volksvertegenwoordigers betreft.
Belangrijk punt in de huidige discussie: politici zijn niet aanspreekbaar op foute politieke besluiten (nu, recent, spelen het CETA-verdrag, het gasakkoord en het Noordzee-akkoord) en dat wordt door steeds grotere aantallen mensen als steeds onwenselijker en zeer ongemakkelijk ervaren. Wij kunnen er niet meer van uit gaan dat politici inderdaad onze belangen en het algemeen belang vertegenwoordigen, zoals vroeger, bij de verzuiling, toen volksvertegenwoordigers nog als rentmeester optraden. Tegenwoordig zijn politici ondernemers, met eigen verdien- en marketingmodellen. Vandaar het broodnodige, maar kortgeleden afgeschafte referendum (zie ook Arnout Maat: De particratie, 2016; ISBN: 978 946 3380 720: 169,170,224, passim).’
–  ‘ Je aanhalingstekens bij “vijanden” herken ik via Chantal Mouffe, die zegt dat het zeker in de politiek constructiever is om van tegenstanders en opponenten te spreken dan van vijanden. Andersdenken hoeven niet meteen als vijand te worden aangemerkt. Trouwens: hoe zouden de beroepspolitici elkaar beschouwen? Ze concurreren allemaal op de kiezersmarkt vanwege stemmen, want in een democratie krijgen politici geld en macht via de stembus. Dus, zouden de politici elkaar net zo zien als de kiezers in het onderzoek van Eelco Harteveld, smeden ze wellicht kartels om monopolies veilig te stellen?’
‘Ik ga die gesprekken met Wierd Duk en Alex Gauland bekijken.
Weet je wat ik me intussen afvraag? Of er ooit een onderzoek gedaan zou of zal worden rond de centrale vraag die vandaag de dag menigeen prangt?: Stemt u? En vervolgens: Waarom? Dus iemand antwoordt bijvoorbeeld: Ja ik stem, of neen, ik stem niet. Of ik stem niet meer. Waarom? En zo verder. Dat lijkt me interessant. Is daar een kans toe, dat zo’n onderzoek gedaan wordt?’
–  ‘ Wat denk je zelf? Waarom denk je dat José Saramago moest emigreren uit Portugal, na de publikatie van zijn boek: De stad der zienden? ‘
‘ Het begint toch verdacht te worden dat “de politiek” de mogelijkheid tot referenda afschaft en zijn hakken in het zand zet om iedere verandering in het kiessysteem tegen te werken en te blokkeren, terwijl de veranderingen die weldenkende en goedwillende burgers voorstaan, helemaal niet revolutionair zijn.’
 

♥

 
Alexander Gauland (AfD) zerlegt Lanz! •  Oct 10, 2017
Merkel eine Diktatorin? Lanz bohrt bei Gauland nach  •  Sep 5, 2019
Cafe Weltschmerz
 
‘Mensen denken echt dat de wereld vergaat door het klimaat’: Esther van Fenema en Wierd Duk –  18 februari 2020
Politieke correctheid zit het debat in de weg; Teun Gautier en Wierd Duk  • Jul 26, 2017
Wierd Duk & Sid Lukkassen: Duitsland, Rusland en de journalistiek  / Café Weltschmerz,  13 juli 2016
 
Hart aber fair – 13.05.2019 – Europa, Deutschland – wie viel Populismus verträgt die Politik? (ARD) • May 13, 2019
Anne-Will
https://www.faz.net/aktuell/feuilleton/thema/anne-will
Der Fehlende Part
 
FVD Journaal #3: CETA en Immigratie [14 februari 2020] NIEUW!  • Feb 14, 2020
Hypothetische Marokkaan | Zondag met Lubach (S11)  • Feb 16, 2020
 

 
 
 

Democratie, als ‘junk food’

Posted on by admin

 

 
 
 
 
 
 
 
 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Animal_Farm_(boek)

*

 ‘ Een mooie combinatie deze zaterdag: de tekst van Meeus en de tekening van Oppenheimer! Ik lees bij Meeus dat de coalitiepartijen de hete adem van de komende verkiezingen in hun nek voelen en zich haasten om zo positie te kiezen, dat ze niet te dicht bij de VVD in de buurt komen of blijven, teneinde straks eventueel niet in de kolk van het zinkende schip mee omlaag gezogen te worden.’
–  ‘ Vermoedelijk houden de bobo’s van GroenLinks en de PvdA een slag om de arm, vanwege een hechtere “samenwerking” (collaboratie, is beter) in de toekomst, zowel met z’n tweeën alsook met een eventueel sterk-blijvende VVD. Dan schuiven ze gewoon op de plek van de huidige collaborateurs op het Haagse pluche. Alles wat de meest lucratieve verdienmodellen voor de partij-oligarchen en hun satraapjes belooft.’
‘ Waarschijnlijk, want Asscher en Van Poelgeest (GL, en echtgenoot van Kathalijne Buitenweg) zouden “vriendjes” zijn en al eerder op een partij-fusie hebben gezinspeeld. Dat zag Klaver toen niet zitten. Het hangt natuurlijk allemaal af van de aantallen zetels die de respectieve merken straks binnen weten hengelen – en hoeveel de VVD eventueel verliest.’
–  ‘ Gatver. Zitten we toch weer over politiek te praten, terwijl we een steeds grotere afkeer van de politici hebben en krijgen en er liefst niets mee te schaften zouden willen hebben. Ben jij trouwens benieuwd naar de uitkomst van dat congres van de PvdD morgen? Die Sebastiaan Wolswinkel wil door roeien en ruiten om, zoals hij zegt, de partij te Democratiseren. Net als Henk Otten dat bij FvD wilde. Wolswinkel volgt precies dezelfde tactiek als Otten, met zo’n interview in een krant, buiten de partij om. Die man is bad medicine.’
‘ De nomenklatoera van PvdD heeft die les van FvD geleerd en het initiatief van Wolswinkel meteen in de kiem gesmoord. Wat die man allemaal over democratie en transparantie brabbelt, dat doet mijn tenen krullen. Trouwens dat gebeurt ook bij wat de meeste kaasstolpers erover wauwelen en snateren. De manier waarop de meute kaasstolpers over Baudet heenvalt vanwege dat onzalige Marrakesh-pact, vind ik een aanschouwelijk voorbeeld van het niveau: de meeste Kamerleden hebben geen benul van wat dat pact behelst en wat het (Engels) precies betekent. Ze keffen elkaar domweg na. Baudet doet geen enkele moeite vrienden bij de collega’s te maken. Dat is misschien “eerlijk,” want hij heeft hier wel gelijk, maar of het politiek-diplomatiek verstandig is, dat is een tweede.
Aan de hand van de behandeling die Wilders van collega-Kamerleden krijgt, is dit mooi te illustreren. 1) Wilders pakt VVD’ers Blok en Dijkhoff aan; 2) Wilders zaagt CDA-minister Grapperhaus bij de enkels af; 3) Wilders vraagt de Kamer (dus de coalitiepartijen van Blok, Dijkhoff en Grapperhaus) om een debat vóór de uitspraak van de rechter en de coalitie weigert dat. Wilders wordt dus afgestraft. Wat voor effect zou dit kunnen hebben op het (toekomstig) gedrag van: 1) Wilders, 2) andere Kamerleden die een bewindspersoon zouden willen aanpakken?
Goed. Terug naar waar we waren.
Als ik de nuchtere en bezonnen uitleg en de historische overwegingen daar bij, van John Dunn (“de” Democratie is vooral een mythische entiteit) over China lees (bijvoorbeeld bladzijde 70 – 104), en ik bedenk hoe pedant potsierlijk “onze” BuZa-bewindslui menen te moeten opereren ten aanzien van China, dan bekruipt mij een benauwend gevoel van plaatsvervangende schaamte. De Chinese ambassadeur noemde hun pedanterie “ongepast” en dat vind ik treffend. Voor de Chinezen gedragen ze zich als botte barbaren.’
–  ‘ Het gaat dubbelop, want “onze” rechters meenden in Polen de rechtstatelijke waarden van de Verlichting en Democratie te moeten (en kunnen) uitdragen en verdedigen door in toga te tandakken voor het Poolse parlementsgebouw, geloof ik , terwijl hier thuis het rechtssysteem op zijn zachtst gezegd kraakt en piept. Zeker met zo’n Rutte-goon als Sander Dekker, die ijverig zaagt, bikt en graaft wat ‘ie kan om de boel verder uit te hollen en te ondermijnen waar hij maar kan. Of het nou bij Onderwijs is, bij de Rechtsbescherming voor burgers, de gezondheidszorg, of zoals door Eric Wiebes, de Belastingdienst of het Groningse gas: de goon squads van Rutte leven zich naar hartelust uit en laten een spoor van bestuurlijk-maatschappelijke vernielingen achter. Om nog maar te zwijgen van de demoralisatie die ermee gepaard gaat.
De aanzet van meneer Borstlap komt weliswaar laat, maar liever laat dan nooit. ’
‘ Dubbelop, ik snap het, want de Chinezen (en de Russen en de Indiërs en de rest) zien dat gedoe met die rechters in Polen natuurlijk ook. Hans Borstlap begint met het aanpakken van de tastbare symptomen van het neoliberale vandalisme – dus alles wat met werk heeft te maken. Het re-humaniseren van het arbeidscontract als sociaal contract, is een voorzichtige eerste aanzet – a subtle nudge – die echter overal in de maatschappij gevoeld en gemerkt zal worden.
Van daaruit kunnen we hopelijk verder met het puin ruimen en de wederopbouw, met herstel van het Sociale Contract. De tegenstand van de belanghebbenden bij het huidige systeem zal taai en saboterend zijn. Of de Politieke pipo’s, bimbo’s en jojo’s allemaal loyaal mee willen werken aan de sanering, is nog zeer de vraag. Hun belangen zijn inmiddels ver afgedreven van het algemeen belang dat ze geacht worden te behartigen en te dienen.
Wat betreft onze rechterlijk macht, klinken ook andere geluiden.’
–  ‘ O ja, varkensvlees is momenteel schaars in China, mede vanwege die Chinese griep, dus je zou de tekening van Ruben Oppenheimer ook nog als een provocerende uitnodiging voor Chinezen kunnen duiden:slachten jullie ook je partij-kader jongens?!’

* * *

*  –  Zet dit vast op de site, zodat de jongelui zich kunnen voorbereiden. Je had trouwens helemaal gelijk en ik heb me je opmerking aangetrokken: als wij tegen de jongelui zeggen dat ze het boek(-je) van John Dunn in een week moeten kunnen lezen, want het telt immers ”maar” 160 pagina’s tekst, dan moeten we het met een factor twee of misschien zelfs met drie vermenigvuldigen: dus 400 pagina’s op z’n minst.‘
‘ Ja, anders intimideer je ze snel. Je moet bedenken dat wij lezen met en vanuit een ouderwetse schooltijd en met enkele boekenkasten die we intussen in onze rugzak meetorsen, terwijl zij met een zeer bescheiden verzameling beginnen. Wij zijn niet voor niets twee tot twee en een half keer zo oud als zij. Met ons huidige onderwijs wordt dat alleen maar schrijnender. Heb je die stukken over onze openbare bibliotheken gelezen?! Ik meen in de Trouw (25.01.2020).
Zum heulen mein Lieber! ‘
–  ‘ Breek me de snavel niet open! De periode dat de KB in Den Haag ook diende als bieb voor studenten van de Haagse dependance van de Leidse universiteit! Wat een narigheid! Wat een ellende! Zitten ze er nu nog? Ik geloof dat ze inmiddels een eigen hok hebben, toch?’
‘ En maar bruisen, jawel!’
 

 

Jen Sorenson – The Goon Squad