Stem-plicht ?

31 januari 2019 by rudi

‘Je kon er op wachten, ‘ zegt Ilham, ‘Ontslag-recht is er al en dus ligt stem-plicht vlak om de hoek. Daar heb je niet veel phantasie voor nodig, want de burger moet nog kleiner gemaakt worden. Als je niet stemt, krijg je ontslag, en mensen die ontslagen worden, die moeten toch gaan stemmen, ook als ze boos zijn of zich gekwetst voelen. Ontslagen worden van je stemplicht kan grammaticaal wel, maar is hier politiek-praktisch niet aan de orde. Geloof ik tenminste.’
‘Ze willen ook het correctief referendum invoeren, ‘ zegt Laura met twinkelende ogen, ‘als ze dat nou vóór de stemplicht doen, kunnen we éérst een referendum over de stemplicht op touw zetten. Toch? Wat vind je van die vier categorieën burgers die meneer Krouwel verzonnen heeft? De toevallige thuisblijver, de instapper, de kwetsbare buitenstaander en de boze afhaker. ’
Ilham: ‘Als je mij vraagt wil Krouwel een tweedeling in een tweedeling. Je hebt de gebruikelijke tweedelingen en dan, na invoering van de stemplicht, de stemmers die op dergelijke partijen stemmen zijn dan automatisch of kwetsbare buitenstaander of boze afhaker. Vermoedelijk krijg je ook boze buitenstaanders en kwetsbare afhakers, want het mengsel contamineert natuurlijk als de neten. Het zijn uiteraard humbug onderscheidingen, maar meneer Krouwel moet zijn product verkopen en dus iets verzinnen waar de politieke pipo’s houvast aan denken te hebben. Wat móet je er in hemelsnaam mee? Een soort plebiscitaire “democratie” optuigen, zoals Bart Tromp beschreef? Alles, om maar niet echt aan de bak te hoeven en deugdelijk politiek werk te leveren.’
‘Beklemmend hoor,’ meent Laura, ‘deze nomenklatoera zet niet in op het aantrekkelijk maken van stemmen – bijvoorbeeld door het bieden van echte politieke keuzen, die in beleid worden omgezet en dat je weerspiegeld kunt zien in de werkelijkheid – maar ze benaderen het, zoals valt te verwachten, van de andere kant: die burger móet een stembiljet invullen. Alsof we Belgen zouden zijn!’ Dat is adding insult to injury. Grapje, grapje. De Belgen gooien mayonaise over de stembiljetten.’
Ilham: ‘Daarna eten de Belgen de biljetten op. Daar zijn het tenslotte Belgen voor. En als je niet gaat stemmen? Dan moet je een taakstraf krijgen en die moet voor iedereen gelijk zijn, want een geldboete bevoordeelt de rijken, die hoeven dan toch niet te stemmen. Dat kopen ze eenvoudig af. Die meneer Saelens van Brandhome – het reclamebureau dat de VVD helpt ons bij de neus te nemen is Belgisch, nu vaart deze politieke toko op een Nederlandse voodoo doktor die koffiedik kijkt in stemgedrag en op basis daarvan “adviseert.” Het houdt maar niet op, Charlatans die charlatans inhuren om de massa nog beter te kunnen chicaneren. Een weergaloze adembenemende race to the bottom.”
Laura: ‘Hoe worden de blanco en ongeldige stemmen geprocessed? Als die toch over de politieke merken verdeeld worden, hebben we nog niks. Neen, je zou lijfstraffen voor politici moeten invoeren aan de hand van blanco en ongeldige stemmen. Een tarief stokslagen per politieke pipo naar rato van het aantal blanco en ongeldige stemmen dat is uitgebracht. In het openbaar toe te dienen. Dat zou misschien een prikkel kunnen geven in de richting van kwaliteitspolitiek. Die overbetaalde pipo’s, jojo’s en bimbo’s blijven steeds buiten schot en een flinke afstraffing eens in de vier jaar verdienen ze per definitie al. Daar kunnen ze alleen maar voordeel bij hebben.’
Ilham: ‘Kijk. Ben jij nou een boze afhaker, of een kwetsbare buitenstaander? Ach, het is gewoon een gimmick in het licht van de verkiezingen. Ieder politiek merk moet met iets komen om in de media te mogen. Dit vind ik wel erg magertjes uitgewerkt, hoewel eerlijk, want je weet direct wat voor soort club het is, die verplichte verkiezingen voorstaat. Als je stokslagen zou invoeren, ben ik bang dat de meeste politici na een verkiezing worden doodgeknuppeld.’
‘Misschien werken ze het idee nog uit,’ oppert Laura, ‘jakkie, dan moet ik straks misschien mijn vakantiegeld besteden aan boetes vanwege niet-stemmen, want als het moet, dag ga ik natuurlijk juist tien of twintig keer NIET stemmen.’
‘Nou, kijk eens naar die afbeelding,’ zegt Ilham, ‘het resultaat van de jacht op de niet-stemmer. Ik zie een hand die een blonde scalp vasthoudt, een speerpunt en het gevest van een degen. Daarvoor liggen vier bloedrode objecten. Brrrrrr. We moeten de politiek maar helemaal afschaffen. Tenslotte zijn we Verlicht en Beschaafd.’

♣

Stem-plicht ?

31 januari 2019 by admin

♣

Ontslag-recht?

31 januari 2019 by rudi

‘Ontslagrecht vind ik een vreemd-begrepen woord en verkeerd toegepast concept,’ zegt Ilham, ‘heel vreemd en verkeerd zelfs.’
‘Want?’ vraagt Laura.
‘Nou, ik denk bij ontslagrecht in een normale maatschappij, rijk en welvarend als de onze, aan het recht van de werknemer om ontslag te nemen bij een werkgever (ook een raar woord trouwens) die haar niet zint of bevalt. Zonder dat zo’n werknemer meteen en automatisch een straf en een sanctie voor haar kiezen krijgt, zoals nu het geval is. Bij ontslag-recht hoor je niet in de eerste plaats te denken aan het recht van werkgevers/managers om werkneemsters die te duur, te kritisch of te oud worden bevonden, hun congé te geven. Dan ontspringen onderpresterende managers per definitie de dans en zijn de werkers bijna altijd de klos. Bovendien daalt de kwaliteit van de geleverde producten en diensten, want met onwillge hazen is het moeilijk honden vangen. Toch? Vandaar die toenemende anomie natuurlijk.’
Laura grinnikt: ‘Gelukkig is daar het genie Wouter Koolmees van D66 of Groen Links, of is ‘ie CDA, whatever het is een pot nat, want die vogel wil “vaste banen flexibeler maken en flexbanen vaster,” dat brengt volgens meneer WK de arbeidsmarkt in balans.’
‘Knap hoor! Tuurlijk, je maakt veel flexibele banen en die maak je vaster, of is het omgekeerd?’ zegt Ilham vrolijk, ‘je ziet het meteen: niemand weet binnenkort nog of ze een vaste of een flexibele baan heeft, of dat ze überhaupt een baan heeft, en dat is precies de bedoeling: onzekerheid scheppen, want daar gedijen de prietpraters bij als luizen op een zeer hoofd. Die meneer Koolmees is een zware filosoof hoor. Die kan niet over een nacht ijs, dat houdt het ijs namelijk niet.’
‘Wacht even, zekerheid, zekerheid, was dat niet iets van het marketingbedrijf N=5, of S5, waar de PvdA haar slogans tegenwoordig van betrekt? Is dat geen gepatenteerde term, zit daar geen copyright op? Niet iedereen kan toch zo maar met “zekerheid” gaan lopen leuren? Ik houd het er maar op dat meneer Wouter Koolmees van de beweging en de dynamiek is, panta rhei weet je niet?‘
‘Ja ja, perpetuum mobile en zo. Kortom: Carpe diem en ad fundum! Het is moeilijke materie hoor,’ zegt Ilham met een diepe frons, ‘dat is voor ons veel te hoog gegrepen. Lees dat artikel op de NRC-site eens, over die ambtenaren in Utrecht. Daar moet nodig een Koolmees naar toe fladderen. Om van flex vast te maken en omgekeerd. Per saldo moeten er dan meer banen van komen, én het moet resulteren in een toename van de arbeidsvreugde, de arbeidssatisfactie moet er gewoon uit spuiten, permanent door de voegen van dat provinciehuis sijpelen. Een soort wonderbare vermenigvuldiging van banen en maatschappelijk welzijn in één. Het zijn bollebozen hoor, daar in Den Haag. Ze doen het liefst tig keer hetzelfde overbodige werk en negeren halsstarrig de informatieve voorbeelden die ze zo naast de deur kunnen opscheppen.’
‘Nou, met de internationalisering van het onderwijs zijn ze anders goed bezig,’ zegt Laura met een van bewondering druipend gezicht. ‘Al die exoten die met scheepsladingen tegelijk aan onze kusten aanspoelen, dat resulteert vanzelf in een oeverloze internationalisering van ons onderwijs. Op natuurlijke wijze en tegen een spotprijs. Dat moet gewoon wel. Toch? Ze komen nota bene op eigen gelegenheid hierheen, beladen met hun internationale culturele bagages.
Maar, weet je, veel lezen, is ook reizen. Je hoeft niet eens nadrukkelijk Swifts Gulliver te lezen, vanwege de exotische levensvormen, maar ook de Camera van Beets, of de Max Havelaar, worden bevolkt door onalledaagse levensvormen. Denk maar aan Koosje van Naslaan, Pieter Stastok, Kees het diakenhuismannetje, Saïdja en Adinda, meneer Slijmering, en dan heb ik Charles Dickens en Marten Toonder nog buiten beschouwing gelaten. Het helpt wel als je wat talen in je rugzak hebt, zodat je ook een mondje over de grens kunt lezen.
Ik kom tegenwoordig mensen op reis tegen, die alles precies zoals ze het thuis gewend zijn, willen hebben. Die lui zien niet eens dat ze in een buitenland zijn! In plaats van een vreemde taal spreken, gaan ze schreeuwen als ze niet worden begrepen of verstaan. Heel bizar en uiterst genant. Binnenkort worden er vast safari’s naar landen als Hongarije – helemaal wit en 100% gristelijk! – georganiseerd. Daar kun je dan op adem komen van de multiculti stress, die toch zo verrijkend is. Waarom zou mevrouw Merkel anders eigenmachtig een miljoen exoten binnenplempen?’
‘Tja, terwijl dezelfde mevrouw Merkel beweert dat multiculti gescheitert sei. Inderdaad, bizar. Maar, ik lees in dat Trouwartikel over onderwijs over ene Marcel Haagsma, docent, die niks van lezen schijnt te moeten hebben. Ik denk dat het met de bedoelde internationalisering iets anders ligt,’ zegt Ilham met een zuinig mondje, ‘je moet die aanspoelende exoten niet meteen in verband brengen met internationalisering van ons onderwijs. Vermoed ik althans, want je hebt internationalisering en internationalisering en de ene is de andere niet.’
‘Hè?! Ik denk aan een Odysseus, die ook overal en nergens placht aan te spoelen. Die had graag gewild dat hij door Greenpeace terug naar Ithaca gesleept werd. Hoewel we dan verstoken zouden zijn gebleven van mooie cultureel-antropologsiche verhalen, natuurlijk.’
‘Tut, tut, tut. Je draaft door. Straks word je nog opgepakt wegens elitaire praat en wit-denken. Ik heb het je gezegd: dit is brisant, dit gaat ver boven onze pet. Dit moet je heus aan Den Haag overlaten. Daar worden die knappe koppen tenslotte voor betaald.’

♥

Ontslag-recht?

31 januari 2019 by admin

♥

Venezuela, olie, geopolitiek en de diverse nomenklatoera’s. Satellieten

30 januari 2019 by admin

De grootste en gevaarlijkste tweedeling wereldwijd, is de – nauwverholen en door velen nog niet ten volle besefte – kloof tussen (gekozen) politici en de respectieve bevolkingen die hen zouden hebben gekozen. Zo’n kloof is bijna onvermijdelijk. De socioloog Robert Michels bracht dit verschijnsel onder de noemer: de ijzeren wet van de oligarchie. De kloof neemt een pernicieus karakter aan, wanneer de massa de legitimiteit van de nomenklatoera, de leden van de oligarchie, om over haar te regeren, in twijfel begint te trekken, omdat ze vindt dat de oligarchie te veel voor zichzelf zorgt en zich te weinig aan het volk gelegen laat liggen.
De legitimiteitskloof is inmiddels een globalistisch fenomeen. De financiële crises dragen hier toe bij en de wereldwijde digitalisering (internet en sociale media) werkt hier zeker aan mee. De Fransman Thomas Piketty heeft met zijn Capital een boek geschreven dat belangrijke mechanismen in kaart brengt, die de kloof mede-veroorzaken.
Het groeiende populisme is een logisch parallel verschijnsel van deze legitimiteitskloof. Je zou van communicerende vaten kunnen spreken: worden regeringen en parlementen – de nomenklatoera – gezien als voornamelijk uit op eigen gewin, dan speelt dat populisten in de kaart.
In Nederland hebben we te maken met het resultaat van de giftige cocktail van ontzuiling, waardoor moreel-normatieve kaders op de tocht kwamen te staan en maatschappelijke verbanden op losse schroeven, en het neoliberalisme als dominerende ideologie, die dit normatieve vacuüm opvult met een massieve moreel-normatieve leegte: ieder voor zich, en na ons de zondvloed.
De Venezolaanse parlementsvoorzitter Guaidó zou de Bank of England hebben gevraagd om hem het Venezolaanse goud te geven dat in de kluizen ligt, in plaats van aan president Maduro.
De Britse MP Alan Duncan verkondigt dat de beslissing hierover onder de discretie valt van de directeur van de Bank of England (BoE), maar dat hij ervan uitgaat dat de directie van de BoE in de beschouwing betrekt dat wereldwijd een groot aantal landen de legitimiteit van Nicolás Maduro in twijfel trekt.
Laura merkt op dat Alan Duncan namens GB met de EU onderhandelt over de Brexit, ‘dus zou het mij niet verbazen wanneer de positie van GB inzake het Venezolaanse goud, mede wordt beïnvloed door een eventuele deal die GB bij de Brexit van de EU-bobo’s krijgt aangeboden. Ik bedoel: De Amerikaanse nomenklatoera erkent meneer Guaidó, die door de Amerikanen zou zijn getraind in regime change methoden en technieken. De Amerikaanse nomenklatoera wil van Maduro af. Ze hebben de Venezolaanse olie nodig, vinden zij. In elk geval mogen anderen die olie niet krijgen.’
Semanur: ‘De positie van GB, dat onafhankelijk van de EU-bobo’s wil worden, is pikant, omdat GB van de regen in de drup dreigt te geraken: in plaats van horig zijn aan de Brussel-bureaucraten, moet GB straks naar het pijpen van de Washington-mafia (Bolton, Pompeo en Trump) dansen. Wat schieten de Britten daarmee op? Zijn de Amerikanen prettiger partners dan de Brussel-Europeanen?’
Laura: ‘Vergeet de Rus niet. Die heeft, net als de Chinees, veel geld in Venezuela gestoken. Dat Russische en Chinese geld zit dus ook in die goudstaven in de kluis van de BoE. Hoe zal Putin zijn invloed bij Trump uitspelen via de Venezolaanse casus? Mogen Trump c.s., van Putin president Maduro zo maar opzij schuiven en vervangen door iemand anders? Hoe zit het dan met het Venezolaanse goud en de olie? Ik denk dat de Russen en Chinezen op z’n minst garanties van Washington willen dat hun centen niet door de Washington-mafia worden geconfisqueerd. ’
Semanur: ‘Een ander aspect is dat van de nationale soevereiniteit. Waarom zouden “Amerika” en zijn satrapen zich mogen bemoeien met interne Venezolaanse aangelegenheden? De bemoeienissen van de Brussel-bureaucraten wekt net zo goed irritatie op bij de bevolkingen van de respectieve EU-lidstaten. Nu zien wij, dat de EU-bureaucraten zich nota bene “namens ons,” met interne Venezolaanse aangelegenheden bemoeien. Dat geeft mij geen prettig gevoel.’
Laura: ‘Het wordt ons langs deze, ook mij onsympathieke weg, nog eens ingewreven dat wij (Nederland) een groot deel van onze soevereiniteit via de EU inleveren bij Duitsland, want daar komt het op neer. Macron (Frankrijk), Merkel (Duitsland), Spanje en Nederland, willen Nicolás Maduro een ultimatum stellen. Wat zegt dat over Nederlands status in de EU-club? ’
Semanur: ‘De VVD’er Rutte is natuurlijk niet zo maar naar Willemstad afgereisd. Rutte moet Curaçao, Aruba en Sint Maarten er vast van overtuigen dat ze het niet in hun hoofd moeten halen om partij te kiezen tégen de Amerikaanse kandidaat Guiadó. Bijvoorbeeld in de veiligheidsraad. De drie eilanden zijn weliswaar observator in CARICOM, maar hun sympathie zal eerder bij de Venezolanen liggen dan bij de Yanks. Dat de Washington-bobo’s bezorgd zijn om het welbevinden van de gewone Venezolaan, zal geen mens geloven, die enigszins bij haar hoofd is.’
‘Valt je op dat het begrip satelliet, satellieten, in deze context uitstekend als frame kan fungeren? Nederland, is een satelliet van Duitsland en Duitsland van Amerika. Bovendien is de neoliberaal Rutte leidsman van VVD-kabinetten-met-satellieten, geen coalitiepartners, maar satelliet-partijen.’
‘Ja, dat vind ik goed geframed: satellieten die de bevelen van hopman Rutte opvolgen, vanuit eigen belang. Zowel Rusland als de USA alsook China, hebben landen, staten, die ze als hun satellieten beschouwen.
Zeg, de BoE valt onder de Rothschildgroep,’ zegt Laura, ‘net als de Amerikaanse Federal Reserve en de Deutsche Bank. Hoe zal de Rothschild-groep de zaak uitspelen? Dat krijgen we vast niet in de mainstream media te zien.’
‘Dat denk ik ook niet,’ beaamt Semanur, ‘ dat moeten we met name bij elkaar sprokkelen uit Fifth Estate bronnen. Er schijnen nu nog maar twee Centrale Banken te zijn die niet onder de Rothschild-groep ressorteren: die van Iran en die van Cuba. Noord Korea is inmiddels in het financiële imperium van de Rothschilds ingelijfd. Emmanuel Macron schijnt onder verscherpte Rothschild-curatele te staan.’
‘We zullen de ontwikkelingen mede vanuit deze frames en invalhoeken volgen, ‘ zegt Laura tevreden, ‘dat is veel boeiender en spannender dan het alleen met de mainstreammedia-berichtgeving te moeten stellen.
O ja, wij, Nederland dus, heeft ook een paar satellietlanden. Die heetten nog niet zo lang geleden koloniën, overzeese-gebiedsdelen bevolkt door Rjksgenoten of zo, maar het zijn natuurlijk gewoon gesubsidieerde satellieten. Steeds balsturigere satellieten, gelukkig maar.’

♦

Venezuela Gold: Bank of England ‘no longer neutral player’ – Richard Wolff
RT America Published on Jan 29, 2019
Economist and co-founder of Democracy at Work Prof. Richard Wolff joins News.Views.Hughes to discuss the freezing of Venezuelan funds in the Bank of England amid the deepening political crisis in Caracas. He says the Bank of England’s decision is a signal to all countries out of step with US interests to withdraw their money, as the Bank has shown itself to be “under the thumb of the United States.” He also opines on the “horrific prospects” of regime change in Venezuela.

Dangerous consequences in Venezuela regime change plan / The Duran – Published on Jan 25, 2019
The Duran – CrossTalk host Peter Lavelle and The Duran’s Alex Christoforou take a quick look at the deepening and dangerous crisis evolving in Venezuela. The U.S. has thrown its support at opposition leaderJuan Guaigó, as Venezuela’s interim president. For many Latin Americans this has reawakened suspicions of America’s intentions in the region, which have little to do with democracy. Meanwhile China and Russia have rejected the US-backed intervention.

The Real News Network   Published on Jan 29, 2019
Larry Wilkerson joins Paul Jay as they discuss the special meeting of the Security Council that took place on January 26, where many small countries stood up against American pressure and refused to recognize Juan Guaido as president of Venezuela, and defended the UN principle of non-interference

US in Venezuela: Like Syria, ‘but stupider’ / RT America –   Published on Jan 29, 2019
The United States is “doing Syria all over again, but much stupider” in Venezuela, says Daniel McAdams, executive director of the Ron Paul Institute. He speaks with RT America’s Manila Chan.

How to solve the political crisis in Venezuela? | Inside Story /   Al Jazeera English –   Published on Jan 24, 2019
After years of turmoil, Venezuela’s political crisis has escalated dramatically over the past few days. The head of the opposition-controlled National Assembly declared himself the interim President after the biggest protests against Nicolas Maduro in two years.
The U-S, Canada and much of Latin America quickly threw their support behind Juan Guaido. But Maduro says he’s not going anywhere, and has ordered U-S diplomats to leave the country by Sunday. So what will this mean for Venezuela’s deep economic and political crisis?

Rhizoom. Berichtgeving en journalistiek

24 januari 2019 by rudi

Laura: ‘We hebben enkele artikelen uit “kwaliteitskranten” genomen ter illustratie van hoe moeilijk het is om solide berichtgeving te produceren. Vooral als het over de kwaliteit van ons samen-leven gaat.
Neem het NRC-artikel over het voorgenomen afwaarderen, downgraden, van de kostenloze rechtsbijstand door VVD-minister Sander Dekker. Dekker framet het via de beruchte zelfredzaamheid van de burger, hij zet er juridische voor: “juridische zelfredzaamheid.” U bent als burger helemaal zelf verantwoordelijk voor wat er met u gebeurt. Ondernemer van uw eigen leven.
De clou zit ‘m in de slotzinnen van het artikel, die zeggen dat de overheid (wie en wat dat ook moge zijn) in ruim 60 procent van de rechtsbijstandszaken partij is. De overheid wordt dus meer en vaak voor de rechter gedaagd. Daar wil die overheid vanaf. Vooral deze neoliberale. Die wil immers zo min mogelijk last van de burger hebben.’
Mohammad: ‘Ik, wij, als normale burgers, denken dan direct: dan moet de dienstverlening van die overheid rap verbeterd worden, zodat de burger zich niet zo vaak te kort voelt gedaan. Daarnaast moet er vermoedelijk effectiever met de burger worden gecommuniceerd over inhoudelijke zaken. Dus geen afpoeier-marketing-praatjes-voor-de-vaak. Kortom: de burger moet weer vertrouwen in de overheid krijgen. Dat komt de kwaliteit van ons maatschappelijke leefklimaat ten goede. Mis poes.
Deze neoliberale regering lost het anders op, die zegt doodleuk: maak het de burger moeilijker om de overheid voor de rechter te dagen, werp (financiële) barrières op en zorg ervoor dat het bureaucratische labyrint nog ondoordringbaarder (rhizomatischer) wordt, dan vergaat de burger de lust om haar recht te willen halen vanzelf. Overigens schijnt veel rhizoom tot zelfmoord te leiden.
En wat zeg je hiervan: “Inhoudelijk bleken er in de Kamer veel zorgen en vragen te zijn over de daadwerkelijke uitvoering van Dekkers plannen.
Al deze zorgen laten onverlet laat dat de coalitiepartijen Dekkers plannen steunen. De Kamer laat het erbij.”
De Kamer? Bij de Kamer moet je niet zijn. Die profiteurpipo’s schreeuwen zich schor over kinderpardon en andere sexy issues, maar het echte politieke handwerk, dat laten ze doodleuk liggen. Zo’n labbekak-volksvertegenwoordiging beneemt mij althans iedere lust om te gaan stemmen.’
Laura: ‘Die Dekker denkt krek hetzelfde als de managers van de wooncorporatie waar mijn tante bij huurt. Die zeggen: wij registreren liefst geen verzoeken tot reparatie, dan zijn er ook geen gebreken aan het verhuurde object, want er worden immers geen reparaties uitgevoerd. Dat de woningen vanwege achterstallig onderhoud in kwaliteit achteruit gaan, kan de managers niets schelen. Zij zijn immer geen eigenaar van die woningen, dus de waardevermindering zal hen worst wezen. Om het woongenot van de huurder bekommeren zij zich al helemaal niet.
U, burger-huurder, u moet gewoon minder klagen. Dan gaat de kwaliteit van onze dienstverlening vanzelf omhoog, want er zijn immers geen klachten over. Analoge redenatie: als de overheid minder voor de rechter gedaagd wordt, dan is daarmee het bewijs geleverd dat die overheid prima functioneert. Ja, m’n neus!
Ik zou er niet vreemd van opkijken als zo’n “arbiter” a la Dekker ook in de gezondheidszorg wordt binnengefrommeld. Dan moet je bij je huisarts eerst langs de arbiter – een variant van de chinese blote-voeten-dokter – en die bepaalt of je te duur bent, of dat je een behandeling mag ondergaan. Waarschijnlijk gooit zo’n gup gewoon een munt op. Zou me niet verbazen als VVD-mevrouw Edith Schippers, de Medusa van de neoliberalen, op zo’n klus wordt gezet. Het erodeert de moraal van de medische beroepsgroep en verkankert de maatschappelijke mentaliteit. Dat zal de neoliberale tokkies echter worst wezen. Korte termijn voordeeltjes zijn snel gescored, en na ons de zondvloed, wie dan leeft die dan zorgt. ’
Mohammad: ‘ Tja, alles via het frame van kosten-effectiviteit, maar goedkoper wordt het niet, want het gaat doodordinair om herverdeling van de nationale koek. Van onderin de maatschappij, naar boven, naar de top van de apenrots. Neem nou bijvoorbeeld de verhuurdersheffing vanwege de overheid (de Kamer hóór je hier niet over!) maakt deze handelwijze alleen maar “normaler,” want de managers van de wooncorporaties willen een zo hoog mogelijk rendement scoren teneinde die indirecte woonbelasting vanwege de overheid terug te halen. Vergelijk het met de belastingpachters in het oude Rome en het cultuurstelsel in Nederlands-Indië. De burger, le tièrs état, is de klos, want die moet uiteindelijk het geld ophoesten. In wat voor vorm of gedaante dan ook.
De (vaak politiek benoemde) managers van de woningcorps. geven de overheid de schuld van de marginale tot slechte dienstverlening die zij ten gunst van de huurders leveren – vooral door minder onderhoud te plegen en de huurder af te poeieren. De overheid speelt de bal vervolgens terug, en de huurders zijn de pineut. Eigen schuld van die huurders, moeten ze maar niet meer gaan stemmen. De tokkies. ’
Laura: ‘Hoe stress – bij afgeknepen en geknevelde machteloze burgers die hun recht niet meer kunnen halen – de volksgezondheid nadelig beïnvloedt, is evident. Breng dit “beleid” in verband met zorgkosten, ziekenhuissluitingen en wat er zich verder zoal afspeelt in de zorgsector, en je komt uit bij aloude volkswijsheid: goedkoop is duurkoop. Dergelijke relaties worden evenwel nooit gelegd.’
Mohammad: ‘Nog een recent voorbeeld van een vreemde politieke denkkronkel staat in een Trouw-interview met twee D66-gers: Jan Terlouw en Sophie in het Veld (SV). Terzijde: D66 heeft met het oog op de verkiezingen blijkbaar nog geen marketing-reclame-bureau ingehuurd, maar speelt het vooralsnog via de politiek prestigieuze 87-jarige Jan Terlouw als lijstduwer. Interessant is wat mevrouw SV zegt over het ongrijpbare klimaatprogramma waar iedere politieke pipo en bimbo vrijblijvend de mond zo vol van heeft.
SV beweert: “Ik geloof niet dat je een socialistisch of een liberaal klimaatbeleid hebt. Uiteindelijk zul je samen dezelfde doelen moeten bereiken. Minder uitstoot, minder uitputting van natuurlijke hulpbronnen.”
Jawel, allemaal tot je dienst, maar wie betaalt het meest aan dat “politiek neutrale” klimaatbeleid van jullie, beroeps- en carrière-politici? Bij die vraag staan de politieke voorkeur en keuze voor bij wie de hoogste rekening uiteindelijk terecht komt uiteraard wel degelijk voorop. Denk toch eerst na voordat je wat beweert. Wat ze hier in de Trouw uitslaat, is ronduit populistische prietpraat van het laagste allooi! Het getuigt opnieuw van losgezongen zijn van het gewone volk, de deplorables.’
Laura: ‘Mevrouw SV zit in dat rare EU-gebeuren steevast naast de Belg Guy Verhofstadt en zij gispt net als haar collega Judith Santini van Groen Links de opstelling van Victor Orban die zich verzet tegen door Duitsland (Angela Merkel) opgelegde importquota van exoten voor Hongarije. Bizar. Wereldvreemd.
Jan Terlouw heeft het tenminste nog over de verantwoordelijkheid van het moreel losgeslagen bedrijfsleven, JT: < < “D66 heeft bij de oprichting gezegd: We willen geen opgeschreven beginselen, want dan staan die niet meer ter discussie. De wereld verandert, het sociaal-liberalisme moet mee veranderen. Sinds ongeveer 1991 zijn regeringen overal, ook in Nederland, gaan zeggen: De markt kan het beter. Wij deden eraan mee, hoor. De paarse kabinetten, dat was liberaliseren.
“Wat blijkt? De markt kan het helemaal niet beter. Voortdurend en overal wordt een vrije markt – hoe eerlijk het ook lijkt – onmiddellijk een oligarchie. Daar heerst de wet van de sterkste, net als in de jungle. Een markt is alleen maar mooi als die een heel strenge marktmeester heeft. Die zegt: Hoor eens, je mag geen producten maken die de grutto doen verdwijnen, om maar wat te noemen. Maar zo gaat het niet. Overal in de vrije markt hebben de oligarchen de macht, of ze nou Google heten of Uber, of de energiebedrijven. Dat functioneert niet want het neemt de macht van de politiek weg. Dat baart me veel zorgen.” > >
Dit is toch een ietwat ander frame dan dat van mevrouw SV. Helaas is JT te oud om werkelijk politiek mee te doen. Anders zou ik werkelijk overwegen weer te gaan stemmen.’
Mohammad: ‘JT heeft een heel ander beeld van de functie en plaats van Europa dan de meeste van zijn partijgenoten, denk ik zo te lezen.
Nog zo’n saillante passage lees ik in het redactionele commentaar van de NRC over een staatsbank. De sluitzin van het artikel kan niet anders dan satirisch zijn bedoeld: “Beleid zou beter kunnen anticiperen op de volgende crisis, in plaats van zich te veel te concentreren op de vorige.” In ieder geval debiteren deze journailleurs niet die sleetse mantra van “lessen trekken uit het verleden.”
Laura begint te lachen: ‘Die mantra werkt intussen op ieders lachspieren, want die lessen blijken nooit te zijn of te worden getrokken.’
Moh.: ‘Nou, het is maar hoe je het bekijkt. De financiële mafia kijkt wel degelijk naar het verleden en die denkt: wij komen er niet alleen mee weg, maar iedere crisis die we bekokstoven, maakt ons alleen maar nog rijker, want wij moeten immers altijd “gered” worden?’
Laura: ‘Ja, op die manier worden er veel lessen getrokken, ja. De verkeerde lessen welteverstaan, en door de foute types. Om moedeloos van te worden. Laten we de frames over de dreigende pensioenkortingen maar niet ook weer oplepelen, want daar wordt bedisseld is voor iedereen duidelijk dunkt mij.’
Mohammad: ‘Toch jammer van die borden met die rare teksten over koopkracht. Meer koopkracht. En dan? Hoezo? Het gaat erom dat je met terugwerkende kracht wordt gedemoteerd, afgewaardeerd, zonder dat je er iets tegen kunt doen. Je wordt alsnog en met terugwerkende kracht verneukt door de financiële sector in combinatie met de politieke collaborateurs.’
Laura zegt lachend: ‘Hier moet de PvdA op inspringen met de marketingteksten over zekerheid die ze inkopen bij het reclamebureau N=5 van meneer Oosterhout: Weest ervan verzekerd dat uw pensioenen worden gekort! Dat steekt de burger vast een hart onder de riem, want Zekerheid! is volgens meneer Asscher intussen een luxe goed. De pensioenfondsbobo’s geven je nota bene helemaal gratis zekerheid! De zekerheid dat je pensioen wordt gekort en de zekerheid dat je voor je spaargeld bijna geen rente meer krijgt. Het streven is naar de zekerheid van een negatieve spaarrente. Dat zou de Moeder aller Zekerheden zijn.’