*  Parkeer  *

” …….  tot ze het boek Either/Or oppakt, van Kierkegaard. Daarin leest ze over de keuze tussen het ethische en het esthetische leven, oftewel: een burgerlijk leven waarin je je conformeert aan de plichten van het huwelijk, of het leven van een kunstenaar, die zijn leven zelf als kunstwerk ziet.”
citaat uit Of/Of, Ch.6: “ One never accepts any vocational responsibility. If one does so, one simply becomes Mr Anybody, a tiny little pivot in the machinery of the corporate state; you cease to direct your own affairs, and then theories can be of little help.  (…..) Though one abstains from vocational responsibility, one should not be inactive but stress all occupation that is identical with idleness; one must engage in all kinds of breadless skills. Yet in this connection one should develop oneself not so much extensively as intensively, and in spite of being on in years, prove the truth of the old proverb that it takes little to please a child. “ [Ndl. vertaling blz. 316: Proeve van een sociale prudentieleer]

  *

www.nrc.nl/nieuws/2023/03/31/de-enige-acceptabele-david-a4161009

www.nrc.nl/nieuws/2023/04/11/ruben-l-oppenheimer-a4161702   (Benjamin Netanyahu)

*

‘ Toevallig stonden deze twee cartoons vandaag (15.04.2023; 14:28) naast elkaar op de NRC site en dat maakt het fantaseren over interpretaties en verbanden eenvoudiger. De ene oorlog is te linken aan de andere, en als je even flink roert, kom je vanzelf bij de geopolitieke waanzin van de oorlogen-op-grote schaal ….’

–        ‘ En dus werd Bibi N. met een gele kaart gewaarschuwd door de Israëlische Deep State – “We moeten nog langer mee, weet-je-niet?” Si vis pacem para bellum (de cartoon van David met “kalashnikov“), oké, dat is qua PR&Propaganda misschien nog te verkopen, maar houd de proportionaliteit in de gaten, wil je? Anders span je het paard achter wagen, en daar is Israël niet bij gebaat. Ieder geletterd mens weet intussen dat de Democratie 80% poppenkast en 50% apenkool is, maar de massa wil de illusie niet kwijt, dat 1x per vier jaar een hokje rood kleuren betekent dat men “de” democratie overeind houdt. “We can’t handle the truth!” Die aansteker begrepen we niet, die konden we niet plaatsen, omdat we het voetbalgebeuren niet zo volgen, maar volgens de tekening van Ruben Oppenheimer kun je via de aansteker een link leggen naar het incident tijdens een wedstrijd van Ajax (“de joden” ??) tegen Feyenoord, waarbij een aap vanaf de tribune een aansteker naar een speler gooide. Bibi N. moet liever geen apenstreken uithalen – zo zou men al fantaserend kunnen zeggen.’

‘  Dat verzinnen wij dus, wat Oppenheimer (werkelijk) bedoelt, dat weten we natuurlijk niet. Precies dát, die speelruimte, is zo boeiend aan (goede) cartoons – in een passende context, een passend tijdsgewricht! ‘

–        ‘ Hoezo? Wat bedoelt de cartoonist? Zoals vroeger op school: wat bedoelt de schrijver / dichter? Dat is toch niet echt van belang? De cartoonist tekent een prent en de kijker of lezer denkt er het hare van. Hoe beter de tekening, hoe wilder de interpretaties. Sommige cartoonisten – zoals Oppenheimer en De Reijger bijvoorbeeld, maar vooral Oppenheimer – tekenen cartoons die uit meerdere “lagen” lijken te bestaan. En soms kan ik geen sjokola van een cartoon braden. Dat komt ook voor.’

‘ Akkoord, maar deels, want we moesten op school wel een beginsel van een canon bijgebracht krijgen. Later, als je genoeg literatuur achter de kiezen had – en verwerkt – dan kon je desgewenst de ladder waarlangs je omhoog was geklommen, wegschoppen. Direct, en groen, met verhalen van J.L Borges of Franz Kafka worden geconfronteerd, zou de lust tot verder verkennen niet hebben aangewakkerd. Denk ik.
Trouwens, dat citaat uit Kafka van Ellen Pasman heb ik hierbij gezet. Enkele jongelui vroegen erom: om ons eraan te blijven herinneren dat we ons in een worsteling, een gevecht, met de politici (anoniem ook wel als “overheid” of “staat” aangeduid, terwijl het lieden van vlees en bloed zijn) bevinden.

” Hay poemas famosos compuestos de una sola enorme palabra.
Esta palabra integra un objeto poético creado por el autor. El hecho de que nadie
crea en la realidad de los sustantivos hace, paradójicamente, que sea
interminable su número. ”  (‘Er zijn beroemde gedichten die uit één enkel enorm woord bestaan ….
Het feit dat niemand gelooft in de werkelijkheid die deze zelfstandige naamwoorden uitdrukken, betekent, paradoxaal genoeg, dat het er oneindig veel zijn.”; Borges:Tlön, Uqbar, Orbis Tertius, uit Ficciones)  ‘

–        ‘ Ze hebben gelijk. Dat zeurend geëtter met Groningen en de Toeslagen, terwijl de klonten (Haagse) pipo’s, bimbo’s, jojo’s en kloojoos Wichtigmacherei over de Oekraïne en andere “sexy” onderwerpen plegen en bedrijven, is inderdaad ergerlijk. Dat is mooi, dat de jongelui er zo tegenaan kijken. Gratifying. En de godsdienst? ’

‘ De godsdienst? Voetbal vervangt voor velen de functie die godsdienst ooit had. Men adoreert of verguist spelers, men vereenzelvigt zich met een club (tribalisme viert hoogtij) en men aanbidt evenzovele gouden kalveren.
Wat de Arabische oliedollar-miljardairs donders goed snappen is, dat ze door voetbal invloed kunnen kopen in die landen waar voetbal een godsdienst-status geniet. . Je kunt het als een “omgekeerde kruistocht” zien (maar dan met halve maan en kromzwaard in plaats van het kruis). Lees bijvoorbeeld Houellebecqs roman Onderworpen er maar eens op na.

De Israëli daarentegen, zien de toenemende secularisatie en ontkerstening in het Westen met lede ogen aan. Steeds meer “christenen” zijn niet langer op de hoogte van de bijbel en het Grote Verhaal (zie Northrop Frye’s The Great Code) dat zich in die contreien zou hebben afgespeeld, vele jongeren zegt het begrip holocaust niets meer. Dat betekent dat Israël een belangrijk PR-marketing instrument kwijt raakt en dus op zoek moet naar nieuwe, wervende, aanknopingspunten.’

–        ‘ Aannemelijk, vind ik, ja, daar kan ik me iets bij voorstellen. Er “remigreren” bijvoorbeeld steeds meer Israëli terug naar hun respectieve landen van herkomst, hoorde ik een paar keer vertellen. Is dat zo? Zo ja, wat zit daar achter? Zijn het echte spijtoptanten, of …… ? Dat weet ik niet.
Die aansteker is voor mij een meerduidig symbool: je kunt er letterlijk en figuurlijk een fik mee aansteken. Op dat voetbalveld ontvlamden de emoties en Israël heeft te maken met oorlog in meerdere betekenissen des woords. Netanyahu lijkt olie op het vuur te willen gooien. Waarom? Zou een van de redenen kunnen zijn dat hij het doet om sommige figuren in de Amerikaanse Deep State te bedienen? Wat heeft hij daarvoor bedongen? ’

………..   …………….  ……………….  …………….