‘ Afgaande op dit NRC-artikel, zou men in de geest van Alberts kunnen zeggen, dat de adviserende ambtenaren een “gezond” advies hebben geleverd, maar dat CDA-minister Wopke Hoekstra tenslotte de “foute”politieke beslissing heeft genomen. Gezond advies, foute beslissing? Dat hangt van het frame waarmee je naar de dingen kijkt, natuurlijk. Deze beslissing lijkt uit te werken op een wijze die vooral neoliberalen goed zal doen. Is het hele CDA (althans het partij-management) neoliberaal, of alleen Wopke Hoekstra? Ik denk dat het CDA-management, de partijnomenklatoera, de “identiteit” van de club volkomen kwijt zijn. De affaire Sywert van Lienden is wat mij betreft een zoveelste mene tekel, en wel een hele gemene teek.’
– ‘ Hoekstra werkt in franchise voor het merk CDA, hij nam de beslissing, maar op wiens “bevel” en met welke bedoelingen? Had hij (en zijn paardenfluisteraar of opdrachtgever) het algemeen belang op het oog, of vooral dat van de onroerend goed sjacheraars? Was bij het nemen van dit besluit met de volgens de ambtenaren te voorziene gevolgen voor de huizenmarkt en de woningenvoorraad (dit onderscheid tussen huizen en woningen is van wezenlijk belang: met huizen kun je desnoods speculeren, met woningen hoor je niet te speculeren; woningen zijn namelijk huizen-om-in-te-wonen), bijvoorbeeld rekening gehouden met de permanente instroom van exoten en het volplempen van grote arealen Nederland met zonnepanelen en windmolens, en met nog meer “variabelen”? Was Hoekstra’s beslissing in het algemeen belang? Cui bono? In ieder geval niet de gewone Nederlander.’
‘ Het kan ook zijn dat dit bericht (dat op zich “waar” kan zijn) werd ingestoken om het CDA een extra douw omlaag te geven. Of dat het een PR-stunt is, om de reputatie van (hoge) ambtenaren op te poetsen, of om een breuk tussen ambtenaren en politici te bewerkstelligen. Nog meer mogelijkheden? Wie zal het zeggen?’
– ‘ Hier gaan we ons het hoofd niet over breken, maar het is wel goed het in gedachten te houden. De jongelui mogen en moeten zelf nadenken en conclusies trekken. Wat we nog wel doen is, relaties leggen met bijvoorbeeld het recente stuk in Trouw over vertrouwen en wantrouwen – in publieke instituties en politici. Wat verstaan we tegenwoordig in Nederland trouwens onder het begrip “de overheid,”’ welke associaties krijgen we bij die term?’
‘ Goed, okay, maar ik zet ter illustratie van “soorten” politici twee links hierbij: een recent optreden van Ron Meyer (SP) en het gesprek van Pieter Omtzigt uit 2017.’
– ‘ Goed idee. Wat hebben beide politici volgens ons gemeen?’
‘ Dat ze eigenlijk veel te fatsoenlijk zijn voor de (Nederlandse) politiek en allebei veel te inhoudelijk opereren om politiek, electoraal – op de stemmenmarkt – te kunnen scoren. Hoewel: voor Omtzigt gaat deze laatste niet op, want die scoorde veel voorkeursstemmen; zijn zaak (de politieke fraudeurs bij de Toeslagensoap), lag publicitair duidelijk beter, dan de video van Meyer over Hans Brusselmans/Frans Timmermans.
Hoewel je het met de achterliggende idee van de Timmermans-video eens kunt zijn, stoot de presentatie, de verbeelding, af. Het was te cru en vooral onsmakelijk. Te confronterend ook, want veel mensen die het zagen, zullen zich in Timmermans hebben herkend, en dat is helemaal niet fijn. Dat komt namelijk veel te dicht bij.
Zowel Meyer als Omtzigt zouden bekwame “communicatie-personen” (brrrr ik gruw bij de gedachte alleen al, want de term communicatiemedewerker, of nog erger -expert, is inmiddels in een heel slechte reuk komen te staan) moeten hebben, die hun ideeën effectief, in de juiste vorm, kunnen helpen presenteren en de momenten van het naar buiten brengen van een bepaald idee, adequaat timen. Ron Meyer vooral. Om zich deze ene faux pas zo zwaar aan te trekken, vind ik politiek bijna suïcidaal, want Meyer past helemaal bij het merk SP, alleen niet op die plek. Althans niet zonder een bonafide communicatiestaf.’
– ‘Ron Meyer is wat mij betreft onnodig opgestapt als partijvoorziiter van de SP, want wie weet nu nog dat de gewraakte spot over PvdA-holle-bolle-Gijs Frans Timmermans de directe aanleiding was? Een Mark Rutte doet veel verschrikkelijker dingen, waarvan permanent en constant liegen tegen het Parlement het meest perniceuze, want serieus schadelijk ondermijnend, mag heten. Let wel: het Parlement laat de man er mee wegkomen en is dus minstens zo corrupt.’
‘ Nou, met dat onnodig opstappen van Meyer ben ik het niet eens, want Ik denk dat Meyer gewoon te “aardig” is voor die plek – Omtzigt trouwens ook. Hoe vervelend ook, maar je moet als een politieke straatvechter kunnen opereren, zonder het te zijn. Daarnaast volgt zo’n SP een sinds en jaar en dag onhoudbare politieke lijn, want – om een voorbeeld te noemen – iedereen wist al heel lang dat je onmogelijk onbeperkt exoten binnen kunt laten, en dat je eerst orde op zaken in eigen huis moet stellen – zie bijvoorbeeld dit bericht over de huizenmarkt en woningvoorraad – alvorens je “de Wereld” gaat redden. Zo’n SP wil voor de hele wereld zorgen, en daatoe desnoods de eigen achterban opofferen. Dat werkt natuurlijk niet.
In Oostenrijk zien we dit proces zich momenteel real time afspelen: Herbert Kickl (FPÖ) zit Sebastian Kurz (ÖVP) in de nek en op de hielen. Nota bene: de neo’s van Kurz onderscheiden zich van de zwarte (klassieke) ÖVP, en hebben turqoise (türkise) als sub-partij-kleur aangenomen. De ÖVP wordt momenteel van staatswege onderzocht op corruptie.’
– ‘ Het boek De onmisbaren van Ron Meyer – ik heb het nog niet gelezen – zal best sympathiek zijn, maar ….
‘ Maar, iemand als Claus Schwab zal het ongetwijfeld als losse pagina’s op het toilet hangen, om er het achterwerk mee af te vegen.
Maar, misschien doen we zowel Meyer als Schwab hier onrecht mee.’
* * *
‘Ambtenaren adviseerden kabinet af te zien van startersvrijstelling’
Woningmarkt | ‘Het plan om starters vrij te stellen van de 2 procent overdrachtsbelasting zou leiden tot hogere woningprijzen, voorzagen ambtenaren. Het kabinet zette de plannen toch door.’
Thomas Borst NRC do. 5 augustus 2021 om 10:34
Ron Meyer – boek – webwinkel.uitgeverijprometheus.nl/book/ron-meyer
Pieter Omtzigt – boek – webwinkel.uitgeverijprometheus.nl/book/pieter-omtzigt
Mark Rutte en de geloofwaardigheidskloof / Alle leugens opgeteld / Thomas Muntz de Groene Amsterdaamer, 7 april 2021 – verschenen in nr. 14
‘Het teveel aan politieke behendigheid van Mark Rutte doet denken aan dat van Lyndon Baines Johnson. Rutte heeft de biografieën van Amerika’s 36ste president dan ook verslonden. Alleen de vijfde, over Johnsons ondergang, nog niet.’
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data42913828-1543a9.jpg){kind=link}
/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2019/03/schoenenpoetsergeert.jpg){kind=link}