*
‘ Kaags “vertrek” uit Den Haag komt zeker niet onverwacht, omdat iedereen die zich met Reinaert encanailleert (zich inlaten met canaille), canaille is of het snel wordt, tenzij hij of zij tijdig afstand neemt, zodra hij nattigheid voelt. Pakken we dit verder uit dan kunnen we Geert Wilders in de rol van tijdige uitstapper plakken – hij trok destijds de stekker eruit, en Reinaert verweet hem daarom “weg te lopen voor zijn verantwoordelijkheid.” Een jij-bak zonder weerga, want Reinaert weet natuurlijk niet wat verantwoordelijkheid behelst – hij houdt er een eigen verantwoordelijkheid op na. Zou hij zich laten lijmen met het SG-schap van de NAVO?’
- ‘ Mwah, dan zou hij in de val trappen die hij altijd voor anderen legt, want de NAVO ligt op apegapen en Reinaert is van slopen, niet van opbouwen. Wilders is Reinaerts mentor bij de VVD geweest, dus Wilders kon weten hoe Reinaert in elkaar steekt. Kaag behoort tot diegenen die zich (vanuit eigenbelangen) met Reinaert encanailleerden en nu tot de slotsom komt dat ze beter kan uitstappen op voor haar waarschijnlijk relatief gunstige voorwaarden, dan te wachten door Reinaert voor de bus gegooid te worden. Ze heeft de Godfather van Puzo vast nooit (grondig) gelezen. Dat zou haar voor vaste-prik-fouten hebben kunnen behoeden, zoals dat tenenkrommende toneelstukje van de echtscheiding. Brrrrrrrrrrrrr …… helemaal fout en vragen om wraak (uit praktisch-machtspolitiek-oogpunt noodzakelijk, strictly business).’
‘ De mare doet de ronde dat Reinaert Edith Schippers als reserve achter de hand houdt, maar die stelt vooralsnog te hoge eisen en wil garanties die veel verder gaan dan mondelinge toezeggingen en beloftes. Voor de goede orde: dit is allemaal faction en geen in ijzer gegoten realiteit hè.’
- ‘Neen, neen, uiteraard is het faction, hoewel die toneel-Reinaert wel verrekte realistisch en actueel is.’
‘ Reinaert is een archetype, een moron-van-nature, maar dan nog eens sterk uitvergroot. Eigenlijk niet te vermijden wanneer je met dit genre aan het stoeien gaat. Ook de Reinaert in het toneelstuk toont zich uiterst bedreven in het manipuleren van zijn mede-schepsels, door in te spelen op hun zwakheden, vooral hebzucht, hubris, ijdelheid en (onbewuste) angsten.’
- ‘ Hoe lang zal die Geoffrey van Leeuwen het uithouden en wat is zijn voorland? Zou hij een Halbe Zijlstra blijken?’
‘ We zullen het zien. Laat me ter afsluiting Harold Laswell citeren, uit Hoofdstuk 10: “Politics is the sphere of conflict, and brings out all the vanity and venom, the narcissism and aggression, of the contending parties. It is becoming something of a commonplace that politics is the arena of the irrational. But a more accurate description would be that politics is the process by which the irrational basis of society are brought out into the open. So long as the moral order functions with spontaneous smoothness, there is no questioning the justification of prevailing values. But when the moral order has been devalued and called into question, a sincere and general effort may be made to find a reflectively defensible solution of the resulting conflict. Politics seems to be irrational because it is the only phase of collective life in which society tries to be rational. Its very existence shows that the moral order, with all its irrational and non-rational sanctions, is no longer accepted without a challenge.” ‘
