Een olifant schieten, in de Oekraïne … ?

 

www.trouw.nl/buitenland/liquideer-de-oekraiense-elite-dat-is-de-toon-van-de-russische-media~b4076125/

Shooting An Elephant” (George Orwell) – Full Text Audiobook    Oct 29, 2020

Modern Era: George Orwell – Shooting An Elephant (Lecture)     Aug 21, 2012

*

‘ Er zijn veel associaties mogelijk, maar het is niet lastig. Ingewikkeld misschien, maar niet echt moeilijk. Vind ik.’

–        ‘ Ja, wacht even, voor jou en mij misschien niet, omdat wij het bij elkaar hebben gezet en omdat we thuis zijn in de materie. Laten we er een paar hints bij geven, anders raken de jongelui misschien ontmoedigd.
De olifant waarover Orwell vertelt, die liep in Birma rond. Orwell was daar toen politieman (Birmese Days) en hij mocht als enige vuurwapens dragen omdat hij een blanke kolonisator was en bij de politie zat.’

‘ De olifant die de inlanders hem vroegen dood te schieten, had een man gedood. Vandaar dat Ruben Oppenheimer bloed aan de slagtanden tekent van de olifant waar Zelensky het over heeft.’

–        ‘ Juist. Poetin probeert het te bagetlliseren en bezweert Zelensky dat het om een roze speelgoedolifant gaat. Wie zijn de kolonisatoren? De NAVO/EU of de Russsen?’

‘ Wat mij betreft beide. Goed, dat mag iedereen zelf invullen. Volgens het stukje in Trouw menen de Russen dat er een elite in de Oekraïne zit, die de touwtjes in handen heeft. De Oekraïne is (volgens de Russen) dus een klassenmaatschappij,  net zoals India en Birma dat waren en zijn.’

–        ‘  Ho, wacht even. In India en Birma heb je kasten, dat zijn als het ware versteende klassen, waar iemand in wordt geboren en waar hij of zij bijna nooit meer uitkomt.’

‘ Dat is de link met de screenprint van Trouw: klassen/kasten. Engeland is trouwens nog steeds een klassenmaatschappij. Nu meer dan ooit, vinden Julia en James.’

–        ‘ Dit vind ik genoeg hints. Misschien zelfs te veel?’

‘ Ach welneen. Je kunt zo diep en breed gaan met je associaties, als je wilt. Je hoeft waarempel niet al te snugger en scherp te zijn om de verwijzingen en verbanden naar en met de Nederlandse realiteit te leggen, dunkt mij. Dat ligt er allemaal duimendik op. Oke, laten we er een toelichtende lezing bij geven over Shooting an elephant, want daaruit kun je verder associëren en fantaseren… da’s gewoon leuk jôh!’

*

Ruben Oppenheimer – olifanten in de kamer ?  –  www.nrc.nl/nieuws/2022/04/05/ruben-l-oppenheimer-a4107387

 

 

 

Winstons droom

 
‘ Zou het kunnen gebeuren, dat dromen zich materialiseren, verdichten tot werkelijkheid?’
–           ‘ Waarom niet? Als een droom heftig genoeg is, kan het – bijvoorbeeld via een nachtmerrie – zich in een realiteit voltrekken. Waarom niet?’
‘ In Birma heb ik dat meerdere keren ervaren. Tijdens mediatie in dat boeddhistische klooster. Ik heb het je geloof ik verteld.’
–           ‘ Dat herinner ik me, ja. Birma is een topos, een locatie, waar dit soort dromen zich momenteel vermoedelijk kunnen materialiseren. De nachtmerrie-dichtheid (nightmare density) zal er hoog zijn. Helaas.’
‘ Ja, net als in dat oorlogsgebied in Gaza. Dat vind ik zo frappant in die cartoon van Len Munnik: de Israëlische soldaat in de tank, staat op het punt zijn moeder dood te schieten. De omgekeerde situatie van hetgeen zich in de droom van Winston afspeelt. Winston droomt dat een joodse vrouw en haar kind worden doodgeschoten. Huiveringwekkend.’
–           ‘ Jij weet dat Orwell ook in Birma was? Niet om te mediteren, maar als lid van de politie in een Britse kolonie. En dan: Palestina, het tegenwoordige Israël, Lawrence of Arabia …. Britse mandaatgbieden. Tja, het kan raar lopen. Of misschien loopt het helemaal niet raar. Dromen kunnen tenslotte vrij reizen, onbegrensd. Laten wij tenminste dit weekend nog maar even door slapen. We zullen gauw genoeg ontwaken.’
‘ Goed idee, dan bestel ik online alvast een paar spannende maar vreedzame dromen.’
 

 Len Munnik   –     images0.persgroep.net/rcs/xxX1a3tdkgTO00f-o4kBfD4Z7uo/diocontent/202807799/_fitwidth/763?appId=93a17a8fd81db0de025c8abd1cca1279&quality=0.8

*

‘ Israël heeft vannacht weer met artillerie en luchtaanvallen doelen in de Gazastrook bestookt, meldt het Israëlische leger. Aanvankelijk leek het erop alsof Israël ook grondtroepen de enclave in had gestuurd, maar dat bericht werd later in de nacht herroepen.
Redactie Trouw13 mei 2021, 23:44
Donderdagavond laat bevestigde een woordvoerder van het Israëlische leger dat er sprake was van een Israëlische grondoperatie in de Gazastrook, maar er bleek later sprake geweest van een ‘intern communicatieprobleem’. In een nieuwe verklaring wordt gesteld dat Israëlische grondtroepen en de luchtmacht weliswaar doelen in de Gazastrook bestoken, maar het gebied niet zijn binnengetrokken. De miscommunicatie lijkt er wel op te duiden dat de situatie snel kan escaleren. ‘

* * *

* citaat uit 1984 van George Orwell *
“  ‘ Ik droomde…’ begon hij, en hield toen op. Het was te ingewikkeld om onder woorden te brengen. Behalve de droom zelf was er nog een herinnering geweest die ermee samenhing en die een paar seconden na het wakker worden in zijn geest was opgedoken.
Hij ging weer liggen met gesloten ogen, nog doordrenkt van de sfeer van de droom. Het was
een enorme, lichtende droom geweest, waarin zijn hele leven voor hem uitgestrekt leek te liggen als een landschap op een zomeravond na een regenbui.
Het had zich allemaal afgespeeld binnen de glazen presse-papier, maar het oppervlak van het glas was de hemel koepel en binnen die koepel was alles gedompeld in helder, zacht licht, waarin je eindeloos ver kon zien.
De droom had ook besloten gelegen in — of had eigenlijk bestaan uit — een gebaar dat zijn moeder met haar arm gemaakt had en dat dertig jaar later weer gemaakt was door de joodse vrouw die hij op het bioscoopjournaal had gezien, toen ze het jongetje tegen de kogels trachtte te beschermen voordat de helikopters hen naar de andere wereld hielpen.
‘Wist je,’ zei hij, ‘dat ik tot op dit moment heb gedacht dat ik mijn moeder had vermoord?’
‘Waarom heb je haar vermoord?’ vroeg Julia, half in slaap.
‘Ik heb haar niet vermoord. Niet echt.’
In de droom had hij zich de laatste glimp herinnerd die hij van zijn moeder had opgevangen, … “
*  einde citaat *
uit George Orwell: 1984      H.7, bladzijde 159  /  isbn 978 90 295 8709 9  /  NUR  302