‘”Woldhek tekent Trump in een typische Mussolin-houding, maar voor de das moet je bij Dave Brown zijn.”‘

• ‘”Leuke anecdote, vooral omdat Trump iedere dag dezelfde das draagt, namelijk: een te lange.”‘

‘”Is Trump niet net zo’n stripfiguur als de Mussolini van Scurati? Hoeveel zou een Trump nou begrijpen van hetgeen er zich om hem heen afspeelt?  Hij is niet meer dan een figurant van bordpapier. Dat ziet de man zelf ook in, want heeft hij niet ooit een kartonnen pop van zichzelf laten maken? Voor zijn Trump college, of iets in die trant. Liefhebbers die dachten met Trump op de foto te kunnen, werden gefopt met de kartonnen pop.’ ”

 

  anecdote die je de das omdoet

Dit schreef de Italiaanse diplomaat, oorlogscorrespondent, filmmaker en romancier Curzio Malaparte in Dagboek van een vreemdeling in Parijs (vertaald door Jan van der Haar). Malaparte herinnert zich de middag waarop hij werd ontboden bij de Duce, een middag die hij wachtend voor zijn kantoor doorbracht. Hij moest iets verkeerd gedaan hebben.

‘‘Dus u bent het?’, zei Mussolini nadat hij me lang had gefixeerd, ‘een intelligent man als u verlaagt zich niet tot de boosaardigheid van een portier. Ik hoop dat u me begrijpt.’’

Malaparte begrijpt het niet en vraagt om uitleg: ‘‘Twee dagen geleden hebt u in café Aragno gezegd dat ik altijd lelijke dassen draag.’ Mussolini was duidelijk niet op zijn gemak, en bij die woorden bevoelde hij zijn das.’

Malaparte weet dat hij in ongenade is gevallen. Hij stamelt wat excuses en begint aan zijn aftocht. Zijn carrière is voorbij. Dan draait hij zich om.
‘Mag ik een laatste woord te mijner verdediging richten?’
‘Spreekt u maar’, zegt Mussolini opkijkend.
‘Ook vandaag’, zegt Malaparte, ‘draagt u een lelijke das.’

Berend Sommer, Volkskrant 26 maart 2025

*

   www.independent.co.uk/author/dave-brown