Citaat, Elisabeth Noelle-Neumann (1974; vet toegevoegd): >>> One cannot study the influence of the mass media on public opinion without a concept of the genesis of public opinion which can be operationalized. Such a concept is the spiral of silence, which points to the following questions: Which topics are presented by the mass media as public opinion (agenda-setting function), and which of these are presented as urgent? Which persons and arguments are accorded a special prestige, particularly the prestige of having the future on their side? How unanimous is the presentation of these topics, of their urgency, and of their chances for the future?
For a considerable time now a scientific discussion has been going on as to whether the media anticipate public opinion or reflect it – whether they are the mirror or the molder of public opinion. According to the social-psychological mechanism here called “the spiral of silence,” the mass media have to be seen as creating public opinion: they provide the environmental pressure to which people respond with alacrity, or with acquiescence, or with silence. < < < < ISBN 0 226 58935 8
*
‘ “Vertrouwen in de overheid na drie grote kwesties.” Drie grote kwesties: Toeslagenaffaire, gaswinning Gronigen, overheidsoptreden tijdens CovidCorona-epidemie. Een grote kwestie, misschien wel de grootste, ontbreekt steevast. Bedenk zelf welke kwestie dat zou kunnen zijn.’
– ‘ Dit is een inkoppertje, want het gaat me dunkt om het heetste hangijzer dat ons bezighoudt, maar waarover we (met name de massamedia) het niet mogen hebben. Dit VK-vignet laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Hoe kan een vraag naar woningen, een voedselbos opslokken? Het gaat om woningen en om voedsel. Er zijn te weinig woningen en er dreigt straks een voedseltekort en die dingen hangen nauw met elkaar samen. Me dunkt, wie even durft na te denken snapt waarop hier wordt gehint.’
‘ Het gaat tenminste om VIER grote kwesties, niet om drie. De eerste kwestie, dat is de onbelemmerde instroom van obscene aantallen (ongescreende) exoten, waardoor veel Nederlanders zich bedreigd voelen. Daar is de Spiraal van het stilzwijgen van Noelle Neumann op van toepassing. Er rust een zwaar taboe op het ter sprake brengen van dit thema. Onbegrijpelijk. Een heuse Omertá.
Veel burgers voelen zich bovendien bedreigd door de politici, die die instroom blijkbaar niet kunnen of willen stelpen. Zij behoren bijna zonder uitzondering tot de kaste die zich grotendeels kan onttrekken aan de gevolgen van zijn eigen beleid. Bedreigend is het zeker, om van je boerenerf te worden verdreven – ook alweeer door politici, met een bizarre “Stikstofwet” in de hand. Of je bedrijf failliet zien gaan door bedriegelijk (lockdown) beleid. Omdat de (kleine) middenstander blijkbaar geruimd moet worden. Dát is pas bedreigend. Op een achterbakse en slinkse manier bedreigend, want het gebeurt allemaal achter de facade van de Democratie. Wee je gebeente als daar kritiek op durf uitoefenen. Er mogen de raarste figuren en de vreemdste fluimen als bewindspersoon worden aangesteld, zonder dat de burger daar iets over mag zeggen. Ja – daar heb je ‘m weer – hij kan toch stemmen. De sanctie daaraan verbonden, staat in geen enkele verhouding tot de averij die onbekwaam politiek personeel kan aanrichten – en dat ook doet.‘
– ‘ Middels stemmen op een politieke partij – zoals sommige leden van de nomenklatoera dringend aanraden – bereik je geen verandering, dat is duidelijk, dus grijpt men naar het middel van “bedreigen” van politici. Wil je daar een einde aan maken, zorg er dan voor dat de burger weer het idee en liefst ook de overtuiging krijgt gehoord te worden en serieus genomen te worden genomen. Voer als eerste stap het referendum (weer) in. Daarna neem je de organisatie van verkiezingen onder de loep. Het huidige stysteem van stemmen op politieke partijen die het pluchepersoneel benoemen, werkt niet meer. Een verbeterd en bij de tijds-systeem is best op te tuigen, indien de wil daartoe tenminste aanwezig is.’
‘ Ik hoor regelmatig mensen zeggen dat ze de assertiviteit van sommige burgers jegens politici helemaal niet zo erg vinden. Liever af en toe wat reuring vanwege “bedreigingen” van politici, dan een stomme en dociele massa die zich van alles laat aanleunen.’