* PARKEER *
Academische vrijheid – www.nrc.nl/nieuws/2024/02/01/een-lezing-over-de-holocaust-is-geen-politiek-statement-a4188832?t=1706936535. / foto Gerard Til.
*
‘ Een beschuldiging van antisemitisme (jodenhaat) staat “bij ons” nog steeds gelijk aan een Berufsverbot, marginalisatie, ostracisme en wat voor naargeestigheid niet al nog meer.’
- ‘ Terwijl Palestijnen en Israëli allebei tot het semitische “ras” worden gerekend. Dat “ezelsbruggetje” vind ik mooi gevonden, want de ezel is in die contreien een archetypisch, bijna iconisch, dier. Denk aan de vele prenten van de Palestijnse Jezus op een ezel en de “moderne” Palestijnen die met hun boeltje en het gezin op een wagen, getrokken door een ezel, een veilig heenkomen zoeken, tijdens een nakba. Ezels, want mensen.’
‘ Het ezelsbruggetje daar, staat voor de bietenbrug bij ons.’
- ‘ Interpretaties, lezingen, duidingen, laten zich dwingen noch verbieden. Zo’n billboard bedoeld om herinneringen aan de holocaust/shoa levend te houden, kan door Palestijnen net zo goed worden gelezen als een vermaning de nakba niet te vergeten. Nakba en holocaust schuiven als term, etiket, concept, qua emotionele lading steeds meer naar elkaar toe. Misschien dat de holocaust nog net ietsje gründlicher was? Want ouderwets: Made in Germany.’
‘ Dat laatste “zit de Israëli nog steeds dwars,” hoorde ik onlangs iemand opmerken, “en ze doen er alles aan om bij het ruimen van Gaza een maximale Gründlichkeit te bereiken.” Je zou de haarkloverij van het ICJ in Den Haag (wel/geen genocide, of toch maar gekozen voor etnic cleansing?) kunnen beschouwen als een gevecht om het recht op betekenis (in meerdere betekenissen des woords). Wie mag zijn nakba een holocaust noemen of omgekeerd? Is het strafbaar om de Palestijnse nakba en de joodse holocaust door elkaar te gebruiken, voor elkaar te substitueren? Is holocaust een wettig gedeponeerd merk? Of zou substitutie juist kunnen helpen bij het opruimen van veel hitserig bijgeloof en rellerige apekool?’
- ‘ De affaire Cliteur (Baudet, FvD) doet me denken aan het boek van Asa Winstanley over het inzetten van het label van anti-semitisme in de Britse politiek: Asa Winstanley: Weaponising Antisemitism: How the Israel Lobby Brought Down Jeremy Corbyn. Ik heb het boek niet van kaft tot kaft aan close reading onderworpen en menig (sub-)cultuurspecifiek detail en verwijzing, zal me zijn ontgaan, maar ik heb wel begrepen dat zo’n beschuldiging van anti-semitisme pernicieuze gevolgen kan hebben voor degene die ervan wordt beschuldigd. En “men” draait de duimschroeven verder aan, zo lijkt het. Tja, Paul Cliteur heeft zich ooit verstout als deskundige getuige a décharge voor Geert Wilders op te treden, en dat is hem door de zittende nomenklatoera beslist niet in dank afgenomen. Cliteur zat tegen zijn pensioen aan, dus een al te grote buil is hij zich er qua loopbaan niet aan gevallen, maar de manier waarop hij werd aangepakt, verklaart waarom bijna geen enkele Nederlandse “intellectueel” of opiniemaker zich in dergelijke discussies waagt te mengen. Men houdt haar kop angstvallig beneden het maaiveld en steekt haar licht zorgvuldig onder de korenmaat.
citaat uit Winstanley (ISBN ebook: 978-1-68219-382-2; 978-1-68219-381-5)
% % citaat % % Chapter Four. The Lobby. [T]he allegations in Rubin’s Labour Students report were little more than rumours. “It all comes down to Michael Rubin’s report where people say, ‘I heard so and so, I heard Max did this from so and so.’ It’s no fucking proof, it’s just fucking hearsay!” ……… This showed that Rubin had been working closely with an Israeli spy during the same period he had written the original “Labour anti-Semitism” report that had caused so much damage. Was the report one of the “couple of things” he had done together with Masot? Rubin did not answer my request for comment at the time of my original report.
Israel seemed to be blurring the lines between its allied pro-Israel lobby groups overseas and its own espionage operations. It was developing a network of front groups in the UK and passing them off as “Jewish community” organisations. % einde citaat %
Misschien dat ik het boek t.z.t. nogeens nauwkeuriger doorvlooi. Ach, wat is waarheid en wat is Dichtung?’
‘ Best, allemaal tot je dienst, maar toch zullen de Israëli er verstandig en wijs aan doen hun nationale narratief kritisch onder de loep te nemen. Het stralende verhaal van het Almachtige Amerika boet snel aan glans in en het Israëlische narratief is eng verbonden met het Amerikaanse.
Wat voor Israël geldt, geldt net zo goed voor ons. Wij (in Nederland) moeten ons niet door onze politieke nomenklatoera klakkeloos laten meeslepen in het narratief dat zíj aanhangen en promoten. Zij – de politici – hebben namelijk heel andere belangen dan wij, hun werkgevers. Wij zijn voor hen niet meer dan alibi-verstrekkers. Wat mij betreft kunnen de pratende hoofden in Den Haag al lang geen aanspraak meer doen gelden op een “mandaat” dat we ze eens per vier jaar zouden verstrekken. We blijven alleen krampachtig de schijn van een representatieve democratie overeind houden.’
……………. ………………….. ………………… ………………..
New Film Examines American Jews’ …. – www.youtube.com/watch?v=GuBnzzGmH7c
*
The Holocaust and the Nakba: A New Grammar of Trauma and History (Religion, Culture, and Public Life Book 39).