(De) linkse politieke partijen (mw. Marijnissen werkt voor het merk SP) slagen er maar niet in om profijtelijk te bankieren (te woekeren) met de woedetegoeden (de onvrede, de Thymos) van hun respectieve (natuurlijke) achterbannen. Die onvrede zouden zij als professionele politici moeten kunnen omzetten, transformeren, in productieve en effectieve politiek, op de eerste plaats ten behoeve van het klootjesvolk – maar niet alleen natuurlijk.
Rechts lijkt steeds minder te hoeven doen om stemmen te trekken. Zou dat mede kunnen komen doordat links zo ónaantrekkelijk en fantasieloos is? Een noemenswaardig midden bestaat al bijna niet meer en het restje dat er nog over is, smelt harder dan de ijskappen bij elkaar.
Meneer Rutte heeft het in deze videoclip over de Grote Ondernemingen (Shell, Unilever) die zorgen voor de welvaart. De rokende en trekkende schoorstenen met veel innovatie en accelaratie {[liever niet meteen met fascisme in verband brengen, maar aan William Blake denken: I will not cease from Mental Fight, / Nor shall my sword sleep in my hand / And was Jerusalem builded here, / Among these dark Satanic Mills? ]}. Daarom moet de politiek die giga- en mega-ondernemingen alle wind in de zeilen geven en op iedere mogelijk manier faciliteren. Voor de “menselijke maat” is eigenlijk geen ruimte en tijd meer, want die levert nauwelijks nog rendementen op waar shareholders op kicken. Misschien dat er in het kielzog (haast letterlijke op te vatten) van de grote jongens nog wat te makken bijeen valt te scharrelen voor de deplorables.
Een beschouwing over Woede en Tijd, van Peter Sloterdijk, als onderdeel van zijn filosofie, met name uit Sferen. Leerstoelgroep Wijsgerige Antropologie Bachelor scriptie filosofie Hendrik van Doorn Studentnummer 049737 Wijsbegeerte
*
‘ Heb je Custine al uit?’
– ‘ Neen, nog niet, maar ik vond dit stuk van Dalrymple interessant om als citaat op te nemen, vanwege die Russische douaneambtenaren. Ik moest aan ze denken in relatie tot die bagagisten op Schiphol. Of die dezelfde psyche hebben als de Russische douaniers van Custine (volgens Dalrymple) weet ik niet, maar dat ze op Schiphol bullshit jobs hebben lijkt mij zonneklaar. Bovendien werken ze mee aan opstoken van fossiele brandstof en faciliteren van CO2- en fjnstof-uitstoot.’
‘ Custine reisde vast nog niet per vliegtuig.’
– ‘ Neen, dat niet, maar vanwege de bullshit jobs. Uit wat Custine (volgens Dalrymple) schrijft begrijp ik dat deze jongens in Rusland helemaal niet vonden dat ze bullshit jobs hadden. Integendeel. In Custine (Derde brief, 11 juli 1839) lees ik weliswaar iets over de douane, maar niet zo uitgebreid als Dalrymple vertelt. Misschien komt dat verderop nog.’
‘ Die douaniers, dat waren Rijksambtenaren met een status. Toen was dat nog, als je bij de overheid werkte: status en aanzien. Toen was Rusland ook nog heel wat. Nu huren “ze” hier krachten uit een negorij in, die ze dan ook zo weer kunnen afdanken. Tenzij de lui drossen en in de illegaliteit verdwijnen.’
– ‘ Als je goed beschouwt, is beroepspoliticus zijn, vandaag de dag net zo goed een bullshit job, althans voor velen. Ze scoren een maandloon dat ze in het gewone en normale leven nooit zouden kunnen toucheren, dus hobbelen ze maar mee. Tot aan het pensioen of het wachtgeld, maar eer hebben van je werk …. Neuh, ik geloof niet dat vele Kaasstolpers bijvoorbeeld dat ervaren.’
‘ Ik vind ze vaak op zombies lijken. Met hun aangeleerde maniertjes en nietszeggende teksten schmierend. Ze stemmen steevast in opdracht van de partijbazen en nauwelijks in het algemeen belang. Daar bewijzen ze hooguit lippendienst aan. Ach, ze hebben ook hun vaste lasten en ongetwijfeld een bovenmodaal uitgaven- en bestedingspatroon, dus inkomenszekerheid staat voorop. Met authentieke politiek bedrijven, heeft het echter helemaal niets te maken.
Hoe zou je van ze af kunnen komen? In dit systeem is dat omogelijk, alleen middels een paleisrevolutie (graag bloedloos s.v.p. en als het effe kan zonder al te grof geweld) misschien: de hele troep er integraal en inclusief uit flikkeren en hups! frisse competente luitjes op het pluche. Waar haal je die echter vandaan? Dan zou je het systeem ook meteen moeten veranderen, want anders zit je binnen de kortste keren opnieuw in de ellende.’
– ‘ Allemaal, dat vind ik veel te kort door de bocht. De meerderheid van de Kaasstolpers vind ook ik sub-sub-sub-optimaal, doodgewicht-zetelvulling-CO2-uitstoters, maar er zitten wel degelijk solide krachten van goede wil tussen, die in een andere context ongetwijfeld zouden opbloeien.
Vanwege de groupthink, de groepsdynamiek, kunnen ze echter niet voluit, want de meerderheid zit als kuitenhappers op de schutting, klaar om al te deviante “collega’s” in stukken te scheuren. Een ander systeem optuigen zou inderdaad iets kunnen zijn, maar ik geloof dat het corrigerend en bindend referendum, al een flinke stok achter de deur zou betekenen. Dat hebben “ze” dan ook niet voor niets schielijk afgezonken. Met haast, net zoals “ze” die wet op het verbieden van hen-welgevallige-partijen nu ook met haast er doorheen willen jassen.
Indien we naast het referendum dan ook nog het stemgedrag van de individuele Kamerleden, over langere perioden in kaart gebracht, te zien zouden kunnen krijgen, zodat voor iedereen inzichtelijk is wie welke patronen in haar of zijn stemgedrag vertoont, dan zijn we denk ik al een flink end op streek.’
