‘Inderdaad, een “Brandmauer,” zou zou je het kunnen noemen.’

 

 

‘”Ze lieten elkaar foto’s zien van het wapen dat ze hadden, of wilden aanschaffen, vertelde F te hebben gehoord. Het waren drie vrouwen die folders of foto’s van wapens uit hun tas gehaald hadden , waarin ze elkaar aanwezen met welk wapen een of twee van hen al had geschoten. Volgens F waren ze tamelijk deskundig over de wapens. Een van de vrouwen vertelde dat ze net zo’n schutting hadden gebouwd in hun achtertuin. “Onze kleinkinderen komen vaak bij ons spelen, met vriendjes en vriendinnetjes en we willen het risico niet lopen dat een dwaas hen te na zou kunnen komen; dat lezen we tegenwoordig elke dag in de krant, of we horen het van kennissen. Dan gaan we echt niet eerst de politie bellen – want dan ben je te laat – maar we schieten meteen, daarom is het zaak goed te kunnen mikken, want je wilt natuurlijk niet de kinderen raken.”‘

  • ‘”Het is vandaag de dag gewoon onverantwoord om kinderen onbeschermd buiten te laten spelen. Worden ze niet door een gek neergestoken, dan vreet een wolf ze wel op. Je kunt dus maar beter als eerste schieten.”‘

‘”Die mening waren deze vrouwen ook toegedaan, vertelde F. Ze oefenden regelmatig met hun wapen. Dat meende F. uit het gesprek te kunnen opmaken. Het klonk allemaal zeer verantwoord en doordacht, vond F.”‘

  • ‘”Je liet het woord Brandmauer vallen. Hoezo Brandmauer?”‘

‘”Degene die dat woord bezigde vertelde dat haar zoon en Duitse schoondochter met de kinderen over waren gekomen en Brandmauer is in Duitsland hot in het politieke discours. Heb je deze foto gezien? Het is een hoekhuis, dat vlak aan het trottoir staat, dus die schutting vind ik heel functioneel, want iedereen zou zo van het trottoir in je tuin kunnen stappen.” Ze had foto’s op een tablet die ze liet zien.”‘

  • ‘”In Duitsland wordt – tot nogtoe – veel vaker gestoken dan in Nederland, en ook daar doen de autoriteiten niets, dus inderdaad: burger bewapen jezelf. De politie zal toch niet zo suf en stom zijn zijn om iemand die een aanvaller van kinderen neerschiet, te arresteren, denk je wel?”‘

‘”O jawel hoor; wegens verboden wapenbezit. Dat weet ik bijna zeker. Ze laten de criminele moordenaar snel los, maar ze arresteren jou wanneer jij je kinderen wil verdedigen. Dat doen ze hier gerust hoor. Het is ongelooflijk, maar de realiteit. Waarom lach je?”‘

  • ‘”Omdat jij de kans loopt door de politie te worden doodgeschoten wanneer jij het wapen waarmee je de crimineel neerschoot, nog in de hand hebt als de politie eventueel arriveert. Hilarisch om dat te bedenken. Moet je die stomme bossen bloemen toch zien. Wááánzin, dat mensen daar blijkbaar nog steeds een magische werking van verwachten. Je reinste voodoo. Of een kwaad geweten. Ik heb nooit begrepen en begrijp het nog steeds niet, waarom mensen bij zo’n plek bloemen en knuffels komen neerleggen, en vaak blijven of komen koekeloeren. Wat valt daar dan te zien? Zouden die buurtbewoners echt van die stomme dingen, zeggen, doen en denken als de journalisten opschrijven? Zijn het misschien standaardteksten: zo dénken de meeste mensen nou eenmaal – men herkent zichzelf in de sneuë reacties en gedachten die men leest?  Niemand die het over de gekken heeft, die kinderen neersteken, en vrij rondlopen, maar wel zombies die gaan klagen over een schutting die ter bescherming wordt opgetrokken. Uiterst merkwaardig hoor. Geen wonder dat de politiek-bestuurlijke nomenklatoera zich helemaal niets en niemendal aan de massa gelegen laat liggen, want die massa is olie-, olie- en oerdom.”‘

‘”Amerikaanse toestanden, maar wat wil je als de politici onze grenzen wagenwijd open laten, niet eens weten wie en wat er allemaal binnenkomen en we ervan uit kunnen gaan dat minstens een derde van de vreemde snoeshanen iets in de bovenkamer heeft dat niet spoort?”‘

  • ‘”We leven in een hoge-druk-pan en als de bom barst, dan barst ‘ie ook goed.”‘