* PARKEER *
‘ Corruptie, is een mentaliteit, een geestesgesteldheid, en gaat dus mondiaal-globaal-viraal, want waarom zouden fysieke virussen zich wel geografisch verplaatsen, maar mentale kankerbacillen niet? Daar bestaan toch geen grenzen voor, die ze kunnen tegenhouden, inkaderen? ’
– ‘ Juist, vandaar dat ik dit citaat van Alex Lukin hierbij plaats, want wat Lukin hier beweert over de Russen en Putin, gaat wat mij betreft een op een ook voor Nederland-nu op. De vis rot aan de kop. Wanneer er vanuit Den Haag leugens of nepnieuws (wat is het verschil?) blijven komen, wordt de massa vanzelf steeds bevattelijker voor maatschappij-rot en -bederf. Waarom zouden ambtenaren een uitzondering op de regel vormen? Ambtenaren zijn net gewone mensen hoor.’
‘ Denk jij dat dit verhaal geloofwaardig is? Kan het zijn ingestoken door een agitprop-afdeling in De Haag, als waarschuwing, als misleidend voetzoekertje? ‘
– ‘ Alles is mogelijk. Meneer Van Baaren is 64 (tenminste, dat staat hier), dus ga ik er maar van uit dat hij niet meer op het vinkentouw van de carrièreladder (? kan dit? vinkentouw en ladder?) balanceert, klaar om naar “een volgende uitdaging” te jumpen. Zeker weten kun je het natuurlijk nooit, maar de materie die hij ter tafel brengt en de wijze waarop hij erover schrijft, mwah, give him te benefit of de twijfel. Ben ik geneigd te zeggen.’
‘ Wat de politieke nomenklatoera nu vooral lijkt te (gaan) doen, is het insteken, het ventileren, van “voorwaardelijke leugens,” zoals recent dat intrekken van financiering van exoten voor gemeenten. Ze gooien een spierinkje uit, ze zeggen geen “actieve herinnering” aan hun toezeggingen en gemaakte afspraken meer te hebben en als er reuring ontstaat, zeggen ze: het was een vergissing, jullie hebben ons verkeerd begrepen.’
– ‘ Liegen-en-leugens-onder-voorbehoud, dat sticht double binds en die zijn funest voor het maatschappelijke klimaat en de geestelijke volksgezondheid.’
‘ Dat zijn psy-opps van overheidwege, zegt Rober Malone (“arbitrarily capricious”), om de bevolking geestelijk uit balans te brengen, voortdurend op het verkeerde been te zetten – denk ik. Doel: kneed- en manipuleerbaar maken. Beroerd om te beseffen dat de zogenaamde volksvertegenwoordigers steeds vaker tégen dan vóór het volk lijken te zijn en werken.’