‘ Dit boek stuurde M ons op, nadat ze Jan van de Beek in een recente uitzending van Wynia’s Week had gezien – over de desastreuze, suïcidale, massa-immigratie, van de verkeerde mensen, die niets van ons moeten hebben en die niets liever zouden willen dan ons omvolken en ausradieren. Alles met deugdelijke cijfers onderbouwd. Ik kan die video niet vinden. Kende jij het boek?’
- ‘ Tot mijn aangename verrassing zag ik dat Van de Beek professor is geworden. Eindelijk weer eens iemand met inhoud en ruggegraat en geen brabbelende charlatan van het cronyïsme. Wright Mills kende ik van horen zeggen. In mijn familie zijn enkele intellectuelen die dat boek een tijdje onder het hoofdkussen zouden hebben gehad. Het schijnt inderdaad een van die zeldzame boeken die plotseling zo actueel kunnen blijken, als zouden ze gisteren geschreven kunnen zijn.’
“Reden te meer om het te lezen. Zeg, de zoek- vind-functie op Wynia’s website zou inderdaad een update kunnen gebruiken, zoeken blijft daar een ambachtelijke bezigheid. Ik kan dat gesprek met Van de Beek niet terugvinden, terwijl je dat een paar keer achter elkaar zou moeten bekijken. Het zal mijn onhandigheid zijn.’
- ‘M zei dat de politici die zo’n uitzending als die van Van de Beek hadden gezien – en begrepen natuurlijk! – heel ander beleid zouden maken. Dat wil zeggen, indien ze daar qua intelligentie voor zouden zijn toegerust, “en indien ze te goeder trouw zouden zijn als volksvertegenwoordiger natuurlijk….”‘
‘Of anders moeten ze natuurlijk een andere baan zoeken. Echter: wie van die gasten zou zich eigener beweging van de vleespotten van Egypte kunnen losscheuren? Intussen hebben ze zo hun vaste lasten en zijn ze aan een uitgavenpatroon gewend geraakt dat hun cogniteve en professionele competentie verre te boven gaat. Ik ga proberen of ik tijd kan vinden om het boek van Mills te lezen.’
- ‘ Het boek ademt een erg bekende sfeer uit. Moet je horen: “That American society has never passed through a feudal epoch is of decisive importance to the nature of the American ehte, as well as to American society as a historic whole. For it means that no nobility or aristocracy, established before the capitalist era, has stood in tense opposition to the higher bourgeoisie. It means that this bourgeoisie has monopolized not only wealth but prestige and power as well. It means that no set of noble families has com- manded the top positions and monopolized the values that are generally held in high esteem; and certainly that no set has done so explicitly by inherited right. It means that no high church dignitaries or court nobihties, no entrenched landlords with honorific accouterments, no monopolists of high army posts have opposed the enriched bourgeoisie and in the name of birth and prerogative successfully resisted its self-making.
But this does not mean that there are no upper strata in the United States. That they emerged from a ‘middle class’ that had no recognized aristocratic superiors does not mean they remained middle class when enormous increases in wealth made their own superiority possible. Their origins and their newness may have made the upper strata less visible in America than elsewhere. But in America today there are in fact tiers and ranges of wealth and power of which people in the middle and lower ranks know very little and may not even dream. There are families who, in their well-being, are quite insulated from the economic jolts and lurches felt by the merely prosperous and those farther down the scale. There are also men of power who in quite small groups make decisions of enormous consequence for the underlying population.
The American elite entered modern history as a virtually un-opposed bourgeoisie. No national bourgeoisie, before or since, has had such opportunities and advantages. Having no military neighbors, they easily occupied an isolated continent stocked with natural resources and immensely inviting to a willing labor force. A framework of power and an ideology for its justification were already at hand. Against mercantilist restriction, they inherited the principle of laissez-faire; against Southern planters, they imposed the principle of industrialism. The Revolutionary War put an end to colonial pretensions to nobility, as loyalists fled the country and many estates were broken up. The Jacksonian upheaval with its status revolution put an end to pretensions to monopoly of descent by the old New England families. The Civil War broke the power, and so in due course the prestige, of the ante-bellum South’s claimants for the higher esteem. The tempo of the whole capitalist development made it impossible for an inherited nobility to develop and endme in America.
No fixed ruling class, anchored in agrarian fife and coming to flower in military glory, could contain in America the historic thrust of commerce and industry, or subordinate to itself the capitalist elite—as capitalists were subordinated, for example, in Germany and Japan. Nor could such a ruling class anywhere in the world contain that of the United States when industrialized violence came to decide history. Witness the fate of Germany and Japan in the two world wars of the twentieth century; and indeed the fate of Britain herself and her model ruling class, as New York became the inevitable economic, and Washington the inevitable political capital of the western capitalist world. (…………….).Ik krijg er echt zin in. ‘